به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان به مناسبت ایام فاطمیه در مسجد دانشگاه تهران به سخنرانی پرداخته و گفت: احساس مسئولیت اجتماعی یک جریان مستمر، کلیدی و اساسی در زندگی فردی و اجتماعی انسان است.
وی افزود: احساس مسئولیت اجتماعی دارای نکات تربیتی و امور معنوی در کل زندگی انسان است که آن را جریان و جهت می‌دهد. احساس مسئولیت اجتماعی یک عمل، احساس و نگاهی نیست که مربوط به مقطعی از زمان یا رفتار و امر خاص باشد، بلکه رویه و روحیه است که در معنویت و تربیت فردی و شخصیت انسان باید به آن بسیار توجه شود.
حجت الاسلام‌والمسلمین پناهیان با بیان اینکه احساس مسئولیت اجتماعی کل نگاه انسان به دین و زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد و نیاز به مراقبت دائم دارد، عنوان کرد: داشتن احساس مسئولیت اجتماعی در آغاز به یک کار تربیتی بسیار سنگین نیاز دارد.
وی با بیان اینکه احساس مسئولیت اجتماعی یعنی احساس مسئولیت نسبت به جامعه و افرادی که در کنار ما زندگی می‌کنند، گفت: احساس مسئولیت اجتماعی یک حس گمشده در فرهنگ دینی روزگار ما است.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه احساس مسئولیت نسبت به دیگران داشتن با اینکه روابط من با دیگران خوب و بر مبنای اخلاق باشد تفاوت دارد، اظهار کرد: احساس مسئولیت اجتماعی به یک بلوغ و کار تربیتی خاص نیاز دارد که ادبیات آن در جامعه ما برجسته و زنده نشده است.
حجت الاسلام‌والمسلمین پناهیان با بیان اینکه اگر انسان رها شود به لاک فردی خود فرو می رود و حتی دین و معنویت را هم در سیاهچال فردیت خود می برد، گفت: احساس مسئولیت یعنی انسان نسبت به جامعه حالت و حس پدری و مادری پیدا کند که جوانان در زمینه ازدواج و فرزندآوری به این مسئله توجه ندارند.
وی با بیان اینکه در مسئولیت اجتماعی انسان عاشق رشد جامعه است و به جای اینکه تنها به موفقیت و رشد خود توجه کند به رشد و عزت جامعه فکر می‌کند، گفت: فنای فی الله همین است که نمونه عینی و شاخص آن در خدمت به مردم و بشریت فنا شدن است.
استاد حوزه و دانشگاه با استناد به روایتی از امام سجاد(ع) عنوان کرد: مسلمانان را باید به منزله خانواده خود ببینید و این همان معنویت و عرفان است.
حجت الاسلام‌والمسلمین پناهیان با بیان اینکه معرفت واقعی نسبت به دین و خداوند متعال در این است که بدانیم همه مردم عیال خداوند هستند، اظهار کرد: فلسفه گریه‌های حضرت زهرا(س) دلسوزی ایشان برای مردم است. اگر حضرت زهرا(س) برای مردم نگرانی و دل بی قرار نداشتند جبرئیل قصه سرگذشت مردم تا قیامت را برای ایشان بیان نمی‌کردند.
وی افزود: حضرت فاطمه زهرا(س) در متن تعلق به همسر و فرزندان خود نسبت به مردم که عیال خداوند بودند حس مادری داشتند شهدا هم اینگونه بودند که راحت برای مردم جان دادند.
استاد حوزه و دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: لمس کردن قرب الهی منهای عشق به خلق خدا معنا ندارد. اگر عشق مردم در دل ما باشد هزاران برابر بیشتر از سایرین درباره عشق به اهل بیت(ع) خواهیم سوخت. دوست داشتن امیرمومنان امام علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) دوست داشتن پدر و مادر بشریت است.
نظر شما