ریه‌های هوا ریشه در خاک

خبرگزاری شبستان: امروز شرایطی را می گذرانیم که هوای تهران در طول سال تجربه 2 روز هوای پاک را داشته  و تعداد روزهای سالم نسبت به مدت مشابه در سال گذشته به نصف رسیده است و روزهای آلوده هم به تناسب بیشتر شده و نشان دهنده این است که دیگر وقت آن رسیده تا فکری اساسی به حال این بیمار مزمن کنیم.
بیماری که روز به روز وضعیتش رو به وخامت است و بیش از هر چیز نیازمند نفس کشیدن است و هرسال چشم امیدش را به روز درختکاری می دوزد.
هرچند راه های فراوانی برای نجات هوای شهرهای بزرگ همچون بارور کردن ابرها و هزار و یک راه دیگر امتحان شده است، اما هنوز هم هوای آلوده میهمان هر روزه آسمان شهر است و درست مصداق " بارز مهمون مثل نفسه اما وای به اون نفسی که بیاد و نره".

15 اسفند روز ریشه دواندن ریه های زمین درون خاک است، روزی که هر شهروند مرهمی بر زخم های کهنه به رسم دوستی می نهد.
درختکاری مصداق بارز احسان و نیکوکاری است و ثمره اش علاوه بر تازه کردن هوای شهرمان ، باز ماندن دفتر ثوابش تا مادامی که خسته ای زیر سایه اش نفسی تازه می کند و به عبارتی جزو اعمال ماتاخر محسوب می شود.
چه نیکوست باقی ماندن خوبی ها بعد از آدمی و چه راهی بهتر و آسانتر از درختکاری در شرایطی که یک هکتار پهنه سبز (جنگل) سالانه 5/2 تن اکسیژن تولید و 76 تن از آلاینده‌ها و گرد و غبار را جذب می‌کند.

علاوه بر اینکه هر هکتار از جنگل‌های بالغ با پوشش 10 درصدی، 200 تا 500 مترمکعب آب را ذخیره می‌کند، ضمن اینکه هر هکتار از جنگل‌های بالغ با پوشش 10 درصدی، 200 تا 500 مترمکعب آب را ذخیره می‌کند.
نکته قابل توجه در مورد درختان، فواید بی‌شمار آن‌هاست. جلوگیری از فرسایش خاک و از رانش زمین، مقاومت در برابر سیل و چندین مزیت دیگر که کشف شده و هزار و یک فایده که پژوهشگران هر روز در گونه‌های مختلف به آن دست پیدا می‌کنند.
با تمامی این تفاسیر سهم فضای سبز در کشور کمتر از یک درصد کل مساحت است و این یعنی فاجعه!
پس روز درختکاری را غنیمت می شماریم و برای توسعه پهنه سبز نهالی به زمین هدیه می دهیم تا ماهم در این میان قدمی برداشته و حداقل نقش خودمان را ایفا کنیم.

پایان پیام/