امروز، روز برگشت آرامش به دانشگاه است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از یاسوج، سرپرست دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد امروز (۱ اسفند ماه) به همراه جمعی از مسئولان دانشگاه، در آرامگاه شهدای گمنام دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، به مقام شامخ شهدا ادای احترام کرد.

«محمد غلام نژاد» در سخنانی کوتاه در جمع مسئولان، اظهار کرد: به دلیل وجود بیماری کرونا و سویه اومیکرون آئین تکریم و معارفه برگزار نخواهد شد، فقط آئینی به صورت مختصر برای قدردانی از زحمات رئیس پیشین دانشگاه علوم پزشکی استان برگزار می شود.

سرپرست دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد با بیان اینکه «خدا را شاکرم که فرصت دوباره ای دست داد و به سنگر دیگری از حوزه سلامت برگردم»، گفت: دو شهیدی که در خدمت آنها هستیم هنوز خانواده هایشان منتظر آنها هستند، ما به همه این شهیدان و مدافعان نظام جمهوری اسلامی بدهکار هستیم.

وی با اشاره به اینکه همه ما در محضر شهدا و مدیون آنها هستیم، افزود: شهدا جان خود را برای حفظ جان، مال و ناموس این کیان دادند، ما هم باید در جهت پیش برد اهداف انقلاب اسلامی گام برداریم.

غلام نژاد با اشاره به اینکه امروز، روز برگشت آرامش به دانشگاه است، خاطرنشان کرد: من نیامده ام که با کسی برخورد کنم، انتقام بگیرم، کینه توزی و قلع و قمع کنم.

سرپرست دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد  با بیان اینکه گردش و تغییر مدیران در هر دولتی اتفاق می افتد، اظهار کرد: خوبی نظام جمهوری اسلامی این است که گردش نخبگان در آن اتفاق می افتد، من این خدمتگزاری را به عنوان مسئولیت می دانم، مدیریت نیست.

وی ضمن تاکید بر اینکه همه کسانی که در دانشگاه خدمت می کنند سرمایه انسانی دانشگاه هستند، افزود: دانشگاه قائم به همین نیروهای انسانی توانمند بوده و باید جناح بندی، مرزبندی، طایفه گرایی را کنار بگذاریم و در محیطی اکادمیک برای توسعه دانشگاه قدم برداریم.

غلام نژاد گفت: بنده یک نفر هستم و دست همه را برای همکاری می فشارم، هیچ هدفی جز خدمت، توسعه و پیشرفت دانشگاه ندارم، روز معارفه من زمانی خواهد بود که کارنامه من در کنارم باشد و مردم آن را قضاوت کنند.

سرپرست دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد با بیان اینکه اینکه «شب گذشته با دکتر یزدان پناه تماس داشته و عرض خسته نباشید و خداقوت داشتم»، گفت: ما نیامده ایم که تخریب کنیم و سنگ بناهای گذشته را از بین ببریم، بلکه آمده ایم سنگی روی سنگ بگذاریم.