عضویت رژیم آپارتاید در اتحادیه ضد آپارتاید ؟! / جهان در انتظار تنبیه رژیم صهیونیستی است

خبرگزاری شبستان،جهان اسلام: رژیم آپارتاید صهیونیستی نباید از سوی اتحادیه آفریقا به رسمیت شناخته شود، همانطور که چنین اتفاقی برای  آپارتاید آفریقای جنوبی هم نیفتاد.

ماه‌هاست که اتحادیه آفریقا بر سر مسئله اعطای وضعیت عضو ناظر به رژیم صهیوینستی در حال بحث است.

در ژوئیه سال گذشته، «موسی فکی مهامت»، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا به طور بحث انگیزی به رژیم آپارتاید صهیونیستی اعتبار داد و با این کار سیاست دو دهه ای این سازمان در تحریم اسرائیل را برهم زد و اعتراض تعدادی از کشورهای عضو به رهبری آفریقای جنوبی و الجزایر را برانگیخت.

 این موضوع قرار بود در نشست سالانه سران کشورها که اوایل این هفته در آدیس آبابا، پایتخت اتیوپی برگزار شد، به رای گذاشته شود.

با این حال، علی‌رغم گزارش‌های تایید نشده‌ای که به هیئت الجزایری نسبت داده می‌شود رای‌گیری به سال آینده موکول شد.

به گفته «مکی سال» ، رئیس جدید منتخب اتحادیه آفریقا ، این نگرانی وجود داشت که این موضوع باعث تجزیه سازمان شود.

موکل شدن این رای گیری به سال آینده تنها چند روز پس از آن برنامه ریزی شد که عفو بین الملل، یکی از قدیمی ترین و معتبرترین سازمان های بین المللی حقوق بشر، پس از بررسی رفتار اسرائیل با فلسطینی ها، اعم از شهروندان اسرائیل و کسانی که تحت حکومت نظامی اسرائیل در سرزمین های اشغالی زندگی می کنند، وضعیت اسرائیل را به عنوان یک کشور آپارتاید تایید کرد.

کشورهای آفریقایی که دهه‌ها آفریقای جنوبی را به دلیل اعمال آپارتاید علیه اکثریت سیاه‌پوست آن طرد کرده بودند و در مبارزه شان با فلسطینی‌ها علیه ظلم استعماری اسرائیل شانه به شانه ایستاده بودند، استقبال علنی از یک دولت آپارتاید مشکوک به نظر می رسد.

بدتر از آن این واقعیت است که این اولین گزارشی نیست که رفتار اسرائیل با فلسطینی‌ها را آپارتاید می‌داند.

در واقع، کمتر از سه ماه قبل از چرخش ناگهانی اتحادیه آفریقا، دیده بان حقوق بشر، یکی دیگر از نهادهای معتبر جهانی حقوق بشر، بیش از حد به این نتیجه رسیده بود که اسرائیل در آپارتاید مقصر است.

مهامت در دفاع از تصمیم خود خاطرنشان کرد که اکثر کشورهای آفریقایی اسرائیل را به رسمیت شناخته و با آن رابطه برقرار کرده اند و اکثریت آنها درخواست چنین اعتباری را داشته اند.

او همچنین استدلال کرد که اعتبار بخشیدن به اسرائیل نه تنها مطابق با درخواست مداوم اتحادیه آفریقا برای راه حل مسئله دو کشور در سرزمین های اشغالی است بلکه ابزاری برای دفاع از حقوق فلسطینی ها نیز برای آن فراهم می کند!

مشکل استدلال او این است که پیامدهای زیانبار تصمیم او را نادیده می گیرد.

اعطای مشروعیت اتحادیه آفریقا به نهادی که هم در اعلامیه و هم در عمل بخشی از جمعیت خود را حذف می کند و به طرز وحشیانه ای سرزمین دیگری را اشغال و سرقت می کند، خیانت به تاریخ مبارزه خود آفریقا علیه اشغال و سلب مالکیت وحشیانه استعماری است.

 مشروعیت‌سازی پیامد اصلی است، همانطور که یایر لاپید، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی ، این اعتبار را به عنوان «تقویت ساختار روابط خارجی اسرائیل» جشن گرفت.

همانطور که برای سازمان وحدت آفریقا، غیرقابل تصور بود که آپارتاید آفریقای جنوبی را در دامن خود بپذیرد، در مورد رژیم آپارتاید صهیونیستی نیز باید چنین باشد.

سازمان وحدت آفریقا منتقد سرسخت رفتار اسرائیل با فلسطینی ها بود و آن را با وضعیت آپارتاید آفریقای جنوبی مقایسه می کرد.

پس از جنگ 1967 و متعاقب آن اشغال سرزمین‌های فلسطینی و عربی که آفریقا آن را محکوم کرد، این موضوع حتی بیشتر شد.

 به عنوان مثال، در سال 1986، شورای وزیران سازمان وحدت آفریقا توصیه کرد که کشورهای عضو تصمیم قاطع خود را برای عدم برقراری یا برقراری مجدد روابط دیپلماتیک با اسرائیلکه عمدتا در سال 1973 قطع شده بود را مورد تجدید نظر قرار دهند.

این شورا اسرائیل را همدست بی قید و شرط نژادپرست آفریقای جنوبی اعلام کرد.

از سرگیری روابط با کشورهای آفریقایی در پی تجدید ابتکارات صلح و به ویژه توافقنامه اسلو در سال 1993 صورت گرفت.

برای بسیاری از کشورهای غربی، مشروعیت بخشیدن اسرائیل سنگ محک احترام بین المللی است و اگر کشورهایی در مورد عدم مشروعیت‌زدایی اسرائیل و به رسمیت شناختن «حق وجود» آن تردید داشته باشند مورد سرزنش قرار می‌گیرند.

یکی از الزامات اساسی وجود دولت، به رسمیت شناختن توسط سایر دولت ها است و حق وجود لزوما به معنای حق به رسمیت شناختن است، حقی که فلسطینی ها  به سختی به دست می آورند.

اما مهم این است دولت‌های آپارتاید نباید مشروعیت داشته باشند، چه رسد به اینکه حق وجود داشته باشند. د

اتحادیه اروپا در قطعنامه های متعددی به امتناع اسرائیل از بازی بر اساس قوانین تعیین شده اشاره بین المللی کرده است.

اعتبار بخشیدن به یک ناقض زنجیره ای قطعنامه های سازمان ملل، دولتی با سیاست رسمی پاکسازی قومی و آپارتاید، کشوری که متعهد به تداوم نامحدود یک اشغال وحشیانه استعماری است، لکه ای وحشتناک در کارنامه اتحادیه آفریقا باقی خواهد گذاشت.