بهار، جلوه زیبای خداوند/ طبیعت، سرشار از درس و عبرت

خبرگزاری شبستان_ خراسان شمالی؛ با شروع بهار همه چیز رنگ و بویی تازه به خود می گیرد، این شروع تازه همیشه در یادها خواهد ماند و معمولا با زنده شدن طبیعت هر فردی احساس می کند که نخستین روز از بهار مشابه اولین روز آفرینش است. بوی بهار، بوی گُل، بوی سبزه، عطر بنفشه هوای صبحگاهی را مست می کند. خداوند در آیات متعدد از رستاخیز زمین سخن گفته و بدون شک این ظاهر امر و تلنگری است برای انسان.

نوروز در واقع به مبارکی و میمنت تغییر در وجود و درون انسان‌هاست نه صرفا تغییر در طبیعت و یک رقم اضافه شدن به سال و آمدن بهار. بهار درس خداشناسی، معاد و تکامل است و نمودی روشن از زندگی دوباره در روز واپسین را معرفی می کند.

بهار، زیبایی و طراوت خاصی نسبت به سایر فصول سال دارد، چون در این فصل است که درختان و گیاهان جان تازه ای می گیرند و به نوعی زنده می شوند و می توان گفت که کره خاکی که در خواب زمستانی بود دوباره زنده می شود که این زندگی دوباره، با امر و قدرت خداوند انجام می شود که یادآور روز قیامت است چون در روز قیامت، انسان ها زنده می شوند.

 

در فصل بهار، درختان دوباره با آوردن شاخ و برگ و شکوفه، جان تازه ای می گیرند و زمین نیز با رویش گیاهان و گل های رنگارنگ، زیبایی ویژه ای به خود می گیرد. در این فصل زیبا، تنها طبیعت زنده نمی شود بلکه باید از این پدیده زیبا درس بگیریم و جان های خود را به نوعی تازه کنیم و به خودمان بیاییم که در آموزه های دینی و در آثار شاعران و نویسندگان بزرگ نیز به تازه شدن طبیعت و تازه شدن جان و روح انسان ها اشاره شده است.

طبیعت به عنوان یکی از نشانه های خدا، سرشار از درس و عبرت است. دلی که بیدار است، در هر پدیده ای عبرتی می بیند و از هر نشانه ای، درسی می آموزد و پندی می داند. بیداردلان، از بهار، درس تحول و نو شدن می آموزند.

دعای تحویل سال هم به خوبی بیانگر این امر است که مهم‌ترین تحول در نوروز و در آستانه سال جدید، تحول احوال خویش و بهترین دعا در لحظه تحویل سال هم دعا برای تحول اخلاقی خودمان است. تحول سال جدید شمسی مصادف با نوعی تحول در عالم طبیعت است و فرصتی است برای اینکه انسان به تحول درونی و به اصلاح امور روحی، معنوی و مادی خود بپردازد.

    
نوروز یک کنایه است، در ظاهر تغییر و نوسازی در طبیعت و در باطن نوسازی خود است. باید درس نو شدن و خودسازی را از طبیعت فرا گرفت، هرچند که ما انسان‌ها همیشه باید به خودسازی بپردازیم، اما نوروز شاید تلنگری برای ما آن هم در ابتدای سال باشد.

خداوند مهربان هر سال با آغاز سال نو، زنده شدن دوباره طبیعت را به تصویر می کشاند تا انسان ها با تامل در فصل بهار و زنده شدن طبیعت، به خود آیند و بفهمند که ما نیز روزی زنده خواهیم شد تا به اعمال ما رسیدگی شود.
  
  

بهتر این است قبل از نو شدن سال، به جای خانه‌تکانی‌ها، کارهای تکراری و مرسوم، با خودمان خلوت و خوب فکر کنیم تا کدورت ها را از قلب های بزداییم.

یک معلم که دانش آموخته رشته روان شناسی است در این رابطه گفت: نباید در عید نوروز تنها به تغییر و تحولات ظاهری اکتفا کرد، برای سال نو به خانه تکانی ظاهری اکتفا نکنیم بلکه باید در این ایام که  رستاخیر طبیعت است در درون خود نیز رستاخیری داشته باشیم و به نوعی دگرگون شویم.

«محمد حیدری» افزود: همراه با تازه شدن سال، انسان ها نیز باید در رفتار و کردار خود تجدید نظر کنند.

وی اظهارداشت: در بهار باید غبار را از دل ها بشوییم چرا که هر سالی که نو می‌شود برگی از کتاب بزرگ تاریخ ورق می‌خورد. سال 1400  با همه اتفاقات تلخ و شیرینش آخرین روزهای حیات خویش را سپری می‌کند، همه ما در انتظار اتفاقات بزرگ، خوب و دلنشین در سال نو هستیم.

وی به صله رحم، دید و بازدید از بزرگان و فامیل‌های دور و نزدیک، هدیه دادن، دستگیری از ضعیفان و کمک به مستمندان اشاره کرد و افزود: در این ایام باید بیشتر به فکر کمک به نیازمندان جامعه باشیم .

حیدری با بیان این که شاد کردن دل مؤمن و شادکردن دیگران از اجر و پاداش دنیوی و اخروی بسیار زیادی برخوردار است، افزود: احسان و دستگیری از محرومان مهم‌ترین شاخصه یک فرد مؤمن و مسلمان است.

 بهار که فرا می رسد تعطیلات و سفر را به یاد می آورد که به نوعی سفر، نوروز و بهار همه در هم آمیخته شده اند. با آمدن بهار و تعطیلات،  سفرهای خانوادگی بیش از همه خوشایند خانواده هاست، چراکه در روزگار نو شدن طبیعت، شکفته شدن درختان و سبز شدن طبیعت انسان را به سمت خود می کشد، بوی شکوفه و سبزه انسان ها را از ایستادن به سفر وا می دارد.

سفر، شادی و نشاط را به همراه دارد چرا که از روزمرگی رها می شوی و روح و دل را زنده می کنی، چند روزی در کنار خانواده بدون دغدغه سپری می کنی، سفر برای تمام اعضای خانواده به ویژه کودکان و نوجوانان شیرین و دل چسب است که باید از این فرصت استفاده کنیم تا روحی تازه به زندگی ببخشیم.

سختی و دشواری ها را فراموش کنیم و با جانی تازه سال نو را آغاز کنیم. اما باید در این ایام شیوع ویروس کرونا مواظب باشیم تا این بیماری بیش از پیش گسترش پیدا نکند و جامعه را دوباره با سختی مواجه نکند، در مسافرت ها نیز باید سعی کنیم به مکان هایی که جمعیت کمتری وجود دارد مراجعه کنیم و بیشتر از طبیعت لذت ببریم تا اماکن عمومی و شلوغ.