صیقل روح در خیابان بهشت

خبرگزاری شبستان-خراسان جنوبی؛ زینب روحانی مقدم: نوروز که می شود زمان سفر فرا می رسد و هر کسی گوشه ای را برای گذراندن تعطیلات انتخاب می کند. سفر خوب است چون تجربه‌های جدید، در کوله پشتی زندگی جای می‌گیرند و از در طول زندگی، ‌گاهی به سراغشان می رویم.

*رسیدن به آرزوی شب آرزوها
نوروز ۱۴۰۱ برایمان خاص شده است چرا که سفری داریم به سرزمین عشق؛ سرزمینی که بوی عشق، شهادت، وفاداری و ایثار می دهد آری این جا کربلاست؛ بعد از چند سال توفیق شد تا دوباره مهمان عزیز دل زهرا(س) باشیم. 

هر شب جمعه ها التماس دیدن حرم امن حسین(ع) می کردیم و در لیله الرغائب از خدا خواستیم تا باری دیگر دیدن شش گوشه حسین زهرا را نصیب ما کند و چه خوب که در چنین روزهایی و به این زودی محقق شد. زیارت کربلا آرزوی هر مسلمان؛ نه؛ آرزوی هر آزادیخواه و عدالت خواهی است که در هر گوشه از این جهان هستی زندگی می کند.

با کاروانی ۴۰ نفره به سمت کربلا حرکت می کنیم. بر لبانم زیارت عاشورا را به یاد جاماندگان، زمزمه می‌کنم و برای دیدن بین الحرمین، ضریح با صفای قمر بنی هاشم(ع) و شش گوشه اربابم حسین(ع) لحظه شماری می کنم. 

هر کسی در داخل اتوبوس مشغول کاری است یکی ذکر می گوید یکی «یا حسین» از زبانش نمی افتد. دیگریتسبیح به دست صلوات می فرستد اما تنها وجه مشترک همه اشک هایی است که آرام آرام بر روی گونه هایشان می لغزد تا به دریای بی کران عشق حسین(ع) وصل شوند. 

روز دوم فروردین است به کربلای معلی می‌ رسیم و هتلی در حوالی حرم امام حسین(ع) مستقر می شویم؛ پرده اتاق را کنار می زنم گنبد طلای حسین و پرچم سرخ بارگاهش جلوی چشمانم خودنمایی می کند و این همان صحنه‌ایست که برای دیدنش از خداوند بارها و بارها در خواب و بیداری طلب می‌کردم. 

قرار می شود به زیارت امام مظلوممان حسین(ع) برویم؛ دست و پایم می لرزد نمی دانم جواب سلامم را عزیز دل زهرا حسین(ع) می دهد یا نه؛ به یاد گناهانم که می افتم اشک هایم جاری می شود که با این روسیاهی به کجا بروم و به عزیزجانم حسین(ع) چه بگویم و چه دلیلی برای این همه سیاهی بتراشم؟

همراه کاروان به سمت حرم امام حسین(ع) راه می افتیم و در حالی که اشک هایمان گونه ها را خیس کرده است در زیر لب شعر «قدم قدم با یه علم ...» را زمزمه می کنیم؛ درست است اربعین نیست اما این قدم ها را به نیت پیاده روی اربعین حسینی بر می داریم. 

*کربلا؛محل نزول وحی
به بین الحرمین رسیدیم؛ در هر گوشه این زیباترین خیابان جهان عاشقانی را می بینیم که برای امام عزیزشان سینه می زنند و نوحه خوانی می کنند و مجنون کربلا شده اند. وارد بین الحرمین که می شوی، ناخودآگاه می مانی که به کدام طرف حرکت کنی، یک سو که سر می چرخانی، بارگاه ملکوتی امام حسین (ع) و در سویی دیگر، صحن و سرای حرم حضرت ابوالفضل (ع) تو را فرا می خواند.اینجا خیابان بهشت است.

در ابتدای ورود به بین الحرمین رو به سوی حرم باصفای علمدار کربلا می کنم و به سویش دست دراز می کنم و اذن دخول می خواهم و دست بر سینه می نهم و از باب الحوائج در کنار حاجت ملتمسانه به یاد مولای غریبم می افتم که سال ها در غیبت به سر می برد. 

بعد از زیارت حرم علمدار و بصیر کربلا به سمت حرم باصفای عزیز دل زهراT حسین(ع) می رویم. تمام روضه های محرم و شب های جمعه در ذهنم مرور می شوند و انگار عاشورا در حال وقوع است. به یاد طفل شیرخواره امام حسین(ع) اشک بر چشمانم حلقه می زند و زبانم عاجز از گفتن سلام است. 

از باب شهدا قصد ورود به حرم مطهر اربابم حسین(ع) را می‌کنیم؛ با شلوغی و ازدحام مردم رو به رو می شوم. هر نفر مشغول دعا و روضه خواندن و گریه کردن است و شفاعت می خواهد؛ به رو به رو که نگاه می کنم ضریح با صفای حسین(ع) جلوی چشمانم خودنمایی می کند. 

در صفی قرار می گیرم که قرار است به عشق برسد به سختی زیر قبة الحسین قرار می گیرم و برای ظهور امام غریبم و سلامتی رهبر عزیزمان دعا می کنم و به یاد همه ملتمسین می افتم که دلشان برای کربلا پر می کشد. 

دعا خواندن و نماز خواندن در اینجا صفایی دیگر دارد انگار روی زمین نیستی و بر روی بهشت پا گذاشته ای و اینجاست که روح انسان به آرامشی خاص می رسد و هیچ مشکل دنیوی در ذهن ندارد. 

*کربلا؛تجلی گاه شهادت و ایثاز
«مهدی آقا» یکی از هم کاروانی ها در گفتگو با خبرنگار شبستان می گوید: عتبات بهترین سفر برای آشنایی با تاریح اسلام و زندگی ائمه اطهار (ع) است. 

وی با بیان اینکه امکانات سفر به این مکان مقدس برای جذب جوانان باید افزایش پیدا کند، می افزاید: متاسفانه هزینه بسیاری بابت این سفر دریافت می شود اما خدمات خوبی به زائران حسینی ارائه نمی شود. 

این شهروند بیرجندی با اشاره به اینکه کربلا تجلی گاه شهادت و ایثار است، ادامه می دهد: کربلا روضه مشهود است و نیازی به روایت ندارد همین جا که می آییم عاشورا به یاد می آوریم. 

مهدی آقا بیان می کند: امام حسین(ع) تنها متعلق به مسلمانان نیست بلکه اکنون به لطف خون شهدای کربلا، عاشقان بسیاری در جای جای دنیا هستند که راهی برای بیان حقایق عاشورا و فرهنگ حسینی هستند. 

*ساطع شدن نور حرم حسینی در جهان
«حسن-م» یکی دیگر از شهروندان بیرجندی که در این سفر نورانی حضور دارد در گفتگو با خبرنگار شبستان می گوید: همراه فرزندان و همسرم به این سفر معنوی آمده ام تا از کودکی فرزندانم را با حسین(ع) آشنا کنم. 

وی ادامه می دهد: امیدوارم به خاطر نام مبارک امام حسین(ع) خداوند متعال فرزندانم و همه کودکان را در مسیر رستگاری، سعادت، عدالتخواهی و آزادی طلبی و کمک به مظلومان قرار دهد. 

حسن آقا با اشاره به اینکه نور حرم امام حسین(ع) در تمامی نقاط جهان ساطع شده است، می گوید: این نور هیچ گاه خاموش نخواهد شد چرا که این نور باعث بیداری مسلمانان و سایر عدالتخواهان جهان شده است. 

*لزوم سوق دادن جوانان به سمت کربلایی معلی
«فاطمه خانم» یکی دیگر از شهروندان بیرجندی هم می گوید: باورم نمی شود که در کربلا حضور دارم و در صحن بین الحرمین و جلوی حرم امام حسین(ع) ایستاده ام. 

وی با بیان اینکه کربلا حال و هوای عجیبی دارد، ادامه می‌دهد: کربلایی شدن سخت نیست اما کربلایی ماندن سخت است چرا که در اینجا قول هایی به امام حسین(ع) می دهیم تا اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم و این بسیار سخت است. 

فاطمه خانم در پایان می گوید: راه کربلا اکنون باز است و چه خوب است که جوانان را به جای ترکیه به سمت این سفر معنوی سوق دهیم تا با اهداف و پیام های امام حسین(ع) بیش از گذشته آشنا شوند.