به گزارش خبرگزاری شبستان، سعید محمدی، پژوهشگر حوزه سیاسی و نظامی در برنامه "راه اینجاست" رایو گفتگو با اشاره به این که عمق راهبردی از مفاهیم اصلی و کلاسیک دانش نظامی است، گفت: یک نظام سیاسی می‌تواند عمق راهبردی را با همسایگانی که با آن‌ها دارای پیوستگی‌های تاریخی، جغرافیایی، تاریخی و مذهبی است، برقرار سازد. حضور جمهوری اسلامی در غرب آسیا به دلیل همین عمق راهبردی و پیوستگی مذهبی، تاریخی و فرهنگی با کشورهای منطقه است که منجر به عمق راهبری هوشمند و نرم می‌گردد.
وی با بیان اینکه ایران بدون به‌کاربردن ابزارهای نظامی، حضور خود را در عمق راهبردی پیرامونی پررنگ کرده است، گفت: ضمن این که معادلات و خواسته‌های خود را به کشورهای مجاور تحمیل نکرده است و ازاین‌جهت نمی‌توان نام لشکرکشی را بر آن نهاد.
محمدی با اشاره به اینکه قبل از انقلاب نیز یکسری تحرکات در عمق راهبردی منطقه وجود داشت و محمدرضا شاه کمک‌هایی در این راستا به شیعیان لبنان می‌کرد و راهبرد خود را در این مسیر دنبال می‌کرد، ادامه داد: پس از انقلاب تفاوت‌هایی در این مسیر ایجاد شد ولی در کل حضور ایران در غرب آسیا به دوران بعد از انقلاب محدود نمی‌شود و به دوران صفویه بازمی‌گردد؛ مصادف با زمانی که شیعیان جبل عامل به اصفهان دعوت شدند و ارتباط با شیعیان منطقه برقرار شد.
وی به مبادلات اقتصادی ایران در بعد منطقه‌ای و در تجارت با عراق و سوریه اشاره کرد و گفت: حضور ایران در غرب آسیا در تعارض با منافع ملی نبوده؛ بلکه عینِ منافع ملی است.
محمدی درباره اینکه چرا برخی معتقدند حضور جمهوری اسلامی در غرب آسیا، به‌نوعی هزینه کرد برای ایدئولوژی است، گفت: عمق راهبردی محدودیت‌های جغرافیایی را برنمی‌تابد و نمی‌توان با استفاده از پیمان‌های جهانی، بر عمق راهبردی تعیین تکلیف کرد. جدا از مباحث ایدئولوژیک، نفوذ متقابل از اهمِ موضوعات موردنظر در عمق راهبردی است و نظام سیاسی ما در وهله اول غرب آسیاست و شاید آسیای مرکزی نیز بخشی از عمق راهبردی ما در نظر گرفته شود.
این پژوهشگر حوزه سیاسی و نظامی با بیان اینکه همان گونه که امنیت ایران موجب امنیت منطقه می‌شود، ایمن بودن غرب آسیا نیز به امنیت ایران می‌انجامد، گفت: حتی اگر مباحث ایدئولوژیک را نیز کنار بگذاریم، موضوع امنیت، عمق راهبردی ایران در کشورهای غرب آسیا نظیر سوریه را توجیه می‌کند.
نظر شما