خبرگزاری شبستان_صومعه‌سرا، مائده فلاحتکارضیابری: رشته و خشکار نمادی از ذوق و سلیقه گیلانیان و یکی از شیرینی‌های بومی گیلان و مخصوص این مرز و بوم است که همچنان با شیوه و طعم قدیم تهیه شده و بعد از گذشت سالیان کهن هنوز زینت بخش سفره‌های افطاری گیلان است.
ریشه تهیه رشته و خشکار از طاهرگوراب یکی از دهستان‌های صومعه‌سرا است و طاهرگورابی‌ها سفیران فرهنگی، بومی و محلی رشته و خشکار در شهرهای دیگر کشورمان هستند و هر ساله مسئولان این منطقه در آخرین روزهای شعبان اقدام به برگزاری جشن رشته خشکار می‌کنند. این شیرینی سنتی به قدری پرآوازه شده که امروز هر گردشگر و مسافری را به سوی خود می‌خواند تا از این شیرینی مخصوص ماه مبارک رمضان استفاده کنند.
پخت رشته و خشکار هنر مخصوص به خود را می‌خواهد و از عهده هر کسی بر نمی‌آید که بتواند چنین شیرینی خوش طعمی را در منزل خود درست کند، در نگاه اول ساده به نظر می‌رسد اما ریختن رشته در سینی به قدری هنر می‌خواهد که کار هرکسی نیست.
قدمت پخت این شیرینی به بیش از ۳۰۰سال می‌رسد که برای نخستین بار در طاهرگوراب پخت شد و از آن پس به همت جوانان این منطقه، در سراسر کشور این شیرینی پخت می‌شود به گونه‌ای که تهرانی‌ها هر ساله استقبال زیادی از این شیرینی سنتی گیلانیان دارند.
ماه رمضان که شروع می‌شود در مناطق مختلف گیلان بساط رشته‌خشکار پزی علم می‌شود و بسته به کیفیت محصولی که ارائه می‌شود، هر مغازه مشتریان خاص خود را دارد. رشته خوشکار از دو محصول رشته و خشکار تشکیل شده که معمولا به صورت پیوسته نام برده می‌شود. «رشته» همان ترکیب آرد و برنج و آب و شیر به تنهایی است که روی سینی مسی ریخته می شود و «خشکار» به رشته میان پر می‌گویند.
این شیرینی به صورت خام در مغازه‌ها عرضه می‌شود و برای سرو آن حتما باید کمی سرخ شده و با شربتی که شامل کمی شکر، گلاب و زعفران است، شیرین شود. به هر حال از معدود رسم های که هنوز از قدیم باقی مانده تهیه رشته خشکار است، از چند روز مانده به رمضان مغازه های بسیاری برای تهیه این شیرینی پرطرفدار ماه مبارک آماده می شوند.
«مقداد فلاح» که در حال پخت رشته و خشکار است اظهار کرد: بیش از 12 سال است که در ماه مبارک رمضان اقدام به ریختن رشته‌وخشکار می‌کنم.
این جوان گیلانی با بیان اینکه در ماه مبارک رمضان مردم این منطقه نسبت به خرید رشته و خشکار مبادرت می‌ورزند افزود: این شیرینی، در ماه مبارک رمضان برکت را برای ما به همراه دارد.
وی با بیان اینکه نوع و کیفیت مواد تشکیل‌دهنده آن، تأثیر زیادی در استقبال مشتریان دارد گفت: سینی بزرگ مسی، شانه مخصوص ریختن مایه رشته و کوره از وسایل اصلی پخت رشته خشکار است.
فلاح با اشاره به اینکه خوشبختانه مردم گیلان و حتی مسافران از جای جای این مرز و بوم استقبال چشم‌گیری از این شیرینی سنتی گیلانی دارند تصریح کرد: رشته و خشکار یک شیرینی خوش طعم و مقوی و به دلیل دارا بودن گلوکز و پروتئین گیاهی موجود در مغر گردو بسیار نیروبخش است.
یکی از مسافران تهرانی که در حال خرید رشته و خشکار است خاطرنشان کرد: سال گذشته که به گیلان سفر کردم تعریف این شیرینی را خیلی شنیدم و اقدام به خریدش کردم و نمی‌دانستم که باید سرخ شود و خام خام میل کردیم.
وی اظهار کرد: از طعم آن خوشم نیامد و احساس خامی کامل در دهان حس می‌شد تا اینکه امسال دوباره به گیلان سفر کردم و از فروشنده این شیرینی دلیل تبلیغ بیش از حد رشته خشکار که طعم خوبی ندارد را پرسیدم و فروشنده گفت که باید کمی سرخ و در شربت حل شود تا خوش طعم باشد.
این مسافر تهرانی افزود: فروشنده وقتی خشکار را در روغن سرخ کرد و در شیره مخصوص خواباند و به ما داد تا میل کنیم واقعا دلیل تبلیغ آن را فهمیدیم و خیلی خوش طعم بود و به همین دلیل مقدار زیادی از این شیرینی را به عنوان سوغاتی خریدم.
وی گفت: گیلان پر از شیرینی‌ها و غذاهای جذاب و خوشمزه است که خود به تنهایی می‌تواند عامل جذب توریست و گردشگر به این دیار شود.
طرز تهیه رشته خشکار
مواد لازم برای رشته :
آرد برنج نصف پیمانه، آرد گندم ۱ پیمانه، آب یا شیر 2 لیوان
مواد لازم برای خشکار:
گردوی ساییده شده ۱۰۰ گرم، مغز هل ۳ قاشق مرباخوری، دارچین ۳ قاشق مرباخوری، شکر ۱ پیمانه
مواد لازم برای شربت:
آب ۱٫۵ لیوان، شکر به میزان لازم، گلاب به میزان لازم
آرد برنج را با آردگندم مخلوط می‌کنیم با آب(برای خوشمزه تر شدن از شیر استفاده کنید) رقیقش کرده و خوب هم می‌زنیم، پس از هم زدن از صافی رد کرده تا مواد فرنی مانندی داشته باشیم.
کف تابه تفلن یا سرامیکی رو با مقداری روغن مایع و یک عدد زرده تخم مرغ با یک دستمال کوچیک و تمیز چرب کرده و مواد رو درون ظرف مخصوص شانه خوشکار می‌ریزیم ( این وسیله از شش سوراخ بلند استوانه‌ای تشکیل شده است) ریخته و بصورت دایره‌ای یا ضربدری پهن می‌کنیم تا بصورت رشته‌ای در بیاید.
بعد از چند ثانیه آن را برمی‌داریم و روی پارچه تمیزی قرار می‌دهیم. بلافاصله چهار گوشه آن را به داخل تا می‌کنیم و یک قسمت را روی قسمت بعدی می‌آوریم.از مایه وسط روی یک سمت از آن می‌ریزیم و قسمت آخر را که در نهایت آخرین تا است، روی آن می‌آوریم و با کناردست اطراف آن را می‌چسبانیم.
سپس جداگانه روغن مایع را داغ و رشته خشکارها را در حد طلایی سرخ می‌کنیم و در شربت می‌غلتانیم و در ظرف مناسبی می‌ریزیم.
نظر شما