به گزارش خبرگزاری شبستان از هرمزگان، بیشتر آیین ها و سنت های هرمزگان در نوروز متعلق به دوران گذشته بوده و برخی از آنها نیز همانند سایر نقاط کشور اجرا می شود.
مردم هرمزگان به ویژه شهر بندر عباس از اول اسفند با خانه تکانی و پاکسازی منازل گرد و غبار را از چهره زندگی خود زدوده و خود را برای سال جدید آماده می کنند.
مردم این شهر در چهارشنبه آخر سال برای شنا به دریا و چشمه های آب گرم اطراف شهر می روند و براساس سنتی دیرینه بدی و نحسی را از خود دور می کنند.
پس از تحویل سال بیشتر مردم به زیارت اهل قبور به ویژه شهدا، اموات و نزدیکان می روند و با روشن کردن عود، شمع، عنبر و پخش شیرینی و قرائت فاتحه و قرآن، یاد و خاطره عزیزان از دست رفته را گرامی می دارند.
در بعضی از مناطق صبحانه روز عید معمولاً رشته فرنگی (بلالوت) است که با شکر و روغن پخته شده و با تخم مرغ پخته و بدون نمک خورده می شود.
طبق رسوم، اعضای خانواده ها در صبح عید برای عید دیدنی به نزد بزرگان و ریش سفیدان می روند و نهار را که در این روز ماهی سنگسر است با هم می خورند.
گاهی دیده می شود در این روز تمامی اعضای یک فامیل که شاید به 100 نفر هم برسند در یک جا جمع می شوند و افرادی که بعضاً در طول سال با هم قهر بوده اند، در این روز کدورت ها را کنار گذشته و بر سر یک سفره غذا می خورند.
در گذشته اعلام فرارسیدن سال نو از طریق شیپور و طبل به مردم اطلاع داده می شد و سر سفره هفت سین کاهو، کنار (نوعی میوه درخت سدر) و قرآن می گذاشتند و معتقد بودند که اینها نشانه سبزی و سلامتی است.
همچنین در گذشته روستائیان هرمزگان در روز تحویل سال به پیشانی گاو، گوسفند، شتر و اسب خود رنگ قرمز می زدند و پشم و موی حیوانات خود را می چیدند.
آنهایی که به هرمزگان سفر کرده‌اند، اولین چیزی که در برخورد با مردم این دیار احساس می‌کنند، خونگرمی و مهربانی مردم این منطقه است، که البته به ریشه تاریخی این سرزمین بر می‌گردد؛ چرا که خلیج‌فارس از روزگاران قدیم، محل رفت و آمد و ارتباط اقوام مختلف و دریانوردانی بود که با آداب و سنن مختلفی پا به این سرزمین می‌گذاشتند.
دیدنی های هرمزگان
به جز سواحل زیبای هرمزگان، باید به جزایر این استان هم اشاره داشت که در تمام طول سال به‌خصوص فصل‌های پاییز و زمستان، زیبایی خاصی دارد و از آب و هوای معتدلی برخوردار است.
جزایر قشم، کیش، لاوان، هندورابی، شتور، لارک، هرمز، هنگام، ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک، سیری، فرور بزرگ و کوچک از این دسته است که کیش و قشم، جنبه تجاری دارد و بقیه جزایر بیشتر در زمینه ماهیگیری، مکان‌های اقتصادی این استان به شمار می‌رود.
همچنین چشمه‌های آب معدنی فراوانی در این استان به چشم می‌خورد.
آب گرم گنو در 34 کیلومتری بندرعباس، خورگو در 47 کلیومتری بندرعباس، لشتان در هفت کیلومتری بندر خمیر، و سایه خوش در مسیر خمیر و بندرلنگه، از مهم‌ترین این چشمه‌ها در سطح استان است.
اگر بخواهیم جاذبه‌های تاریخی این استان را نام ببریم، باید به عمارت کلاه فرنگی اشاره کنیم که به دوران صفویه تعلق دارد و در زمان‌های قدیم، اداره کمرگ بندرعباس بوده و عمارت فکری که از بناهای دوران قاجار در بندرلنگه است و از آنجا که این استان به همراه بوشهر و خوزستان یکی از نواحی استراتژیک جنوب ایران بوده، همواره مورد توجه بیگانگان قرار گرفته است؛ بیگانگانی که بارها به این منطقه حمله کردند.
آنها پس از راهیابی به هرمزگان، ابتدا قلعه‌هایی ساختند که از آن به عنوان دژ استفاده می‌کردند یا قلعه‌هایی که اهالی حکومتی و مردم هرمزگان می‌ساختند تا از آن به عنوان یک دیواره دفاعی در برابر دشمن استفاده کنند که می‌توان از قلعه پرتغالی‌ها در قشم، لشتان در بندرلنگه، لافت در روستای لافت وقلعه بی‌‌بی مینو در شهر میناب که در زمان قاجار مرکز حکومت محلی بود نام برد.
مردم بومی به این قلعه بی‌‌بی مینو می‌گویند و معتقدند در روزگاران گذشته دو خواهر به نام‌های بی‌‌بی مینو و بی‌‌بی نازنین آنجا را بنا کرده‌اند و همچنین قلعه‌های خمیر و هرمز که از قلعه‌های معروف این استان است.
دیگر آثار تاریخی
دیگر آثار تاریخی این استان، شهر قدیمی خربز است که در جزیره قشم واقع است. این شهر تا قرن چهارم، شهری آباد بود که مربوط به دوره ساسانیان است.
اسکله باستانی بندر لافت که به دوران هخامنشیان و ساسانیان مربوط است یا شهر باستانی کنگ که مربوط به سه هزار سال پیش است، محله باستانی سورو که در غرب بندرعباس قرار دارد و به دوران ساسانیان بر می‌گردد.
همچنین پل لاتیدان، که در مورد آن باید گفت: پس از اخراج پرتغالی‌ها از ایران، از اهمیت جزیره هرمز کاسته شد و بندرعباس جای آن را گرفت و مهم‌ترین بندر ارتباطی ایران شد و پل لاتیدان در مسیر کاروان، روی لار - بندرعباس، به خاطر امور بازرگانی احداث شد.
بناها و اماکن مذهبی زیادی هم در سطح استان وجود دارد که می‌توان به مسجدعلی در بندرلنگه، مسجد دارکانی در نزدیکی بندر خمیر، منبر کهنه در بندرعباس، مسجد ناصری، مسجد جامع بندرعباس که در سال 1175 قمری توسط شخصی به نام زین‌العابدین ابوالقاسم ارزی ساخته شد، مسجد برخ در قشم، مسجد صحراباغی که به اهل سنت بندرعباس اختصاص دارد و در سال 1310 هجری قمری توسط حاج غفار صحرا باغی احداث شده است و بنای این مسجد در محله اوزی‌های بندرعباس است، اشاره داشت.
البته زیارتگاه‌هایی هم در این استان به چشم می‌خورد، زیارتگاه بی‌‌بی مریم در قشم، امامزاده سیدمظفر که یکی از فرزندان امام موسی‌بن جعفر(ع) است و در سال 402 هجری قمری در بندرعباس فوت شده است، امامزاده سیدکامل و امیر دیوان در میناب و سید سلطان محمد در روستای زیارت بخش رودخانه شهرستان رودان از دیگر اماکن متبرکه این استان است که در ایام عید پذیرای میهمانان نوروزی هستند.
پایان پیام/
نظر شما