خبرگزاری شبستان-مازندران؛ با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص احیای اصل فریضتین امر به معروف و نهی از منکر در جامعه و اینکه ایجاد نظام اسلامی و حفظ آن را از بزرگترین معروفات حال حاضر عنوان نمودند، بدین جهت در سلسله گفتوگوهایی با کارشناسان و استادان دانشگاه و حوزه سایر مسئولان استانی به بررسی جوانب کار در حوزه امربه معروف و نهی از منکر و اثرات اجرای این فریضتین در جامعه خواهیم پرداخت.
در ادامه گفتوگوها به سراغ حجت الاسلام «صدرالله اسماعیلزاده» معاون پژوهش حوزههای علمیه مازندران رفتیم که متن گفتوگو از نظرتان میگذرد؛
*لطفاً بفرمایید چگونه می توان از ظرفیت دستگاه ها در جهت گسترش معروفات و نهی از منکرات استفاده نمود؟
طبیعتا دستگاههای اجرایی ظرفیت بالایی در این زمینه دارند، آموزش درست به کارمندان اداره در کنار آن نظارت بر اجرای درست و در مرحله بعدی در رفتار با ارباب رجوع اثر بسیار زیادی خواهد شد، در جامعه ای که کارکنان اداره برخورد مثبتی با مردم دارند در اشاعه فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر موثر است، وقتی دستگاه یا ارگانی کارمندانی این چنینی تربیت کند یعنی مردم جامعه را به این هدایت کرده است، با توجه به اینکه در قالب ادارات شورای امر به معروف وجود دارد نیاز به نظارت بیشتری در برگزاری جلسات این شورا حس میشود. بنابراین یکی از ظرفیت هایی که میتوان استفاده کرد استفاده از ظرفیت دستگاههای اجرایی است بهویژه توسط بسیج کارمندان و بسیج اصناف تا جامعه به سمت مانایی و حیاتبخشی حرکت کند آنوقت نوع نگاه مردم تغییر پیدا خواهد کرد.نکته بعدی نقدی است که به مسئله فرهنگ سازمانی در ایران وارد است، انسانگرایی، دنیاگرایی و لذتجویی در فرهنگ غرب گرایش قالب سلطهگری را بهوجود میآورد انسان اشرف موجودات است اگر این فرهنگ را در پیش بگیرد در نتیجه سازمانهای کشور نیز درگیر سلطه است هر کسی در حیطه وظیفه خودش کار میکند فقط مافوق میتواند به زیردست خودش دستور بدهد امکانات اداری هم در همین راستا قرار دارد، در صورتی که در نظام جمهوری اسلامی سه اصل؛ توحید دنیا و آخرتگرایی در همه امور جاری است لذا نصیحت کردن تذکر دادن در چنین مناسبی رخ خواهد داد.
*جنابعالی موانع گسترش فرهنگ اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر در سطح جامعه را در چه مواردی می دانید؟
عدم آگاهی، معرفت و بصیرت اولین نکته است، وقتی آگاهی نداشته باشیم یک رفتار جاهلانه صورت میگیرد، نکته دوم نداشتن برنامه است، به فرموده امام راحل امر به معروف و نهی از منکر واجب تعبدی نیست واجب توسلی برای ریشهکن کردن فساد است پس امر به معروف و نهی از منکر نیاز به تدبیر و برنامه دارد.
نکته سوم عدم رعایت مراتب است، سه مرتبه قلبی، عقلی و زمانی باید پله به پله مورد توجه قرار بگیرد، مسئله بعد تناقض در رفتار و گفتار آمر یا ناهی است، نکته بعد خشونت بیمورد است که گاهی اوقات نگاه بدی را متصور میکند، ناتوانی در اقناع مخاطب مسئله خیلی مهمی است.
دیگر نکته مهم روایت امام حسن مجتبی (ع) است، حضرت به سداد امر کردند یعنی رفتار و گفتار درست، یعنی منکر را با معروف دفع کردن. ولی ما با عدم ارائه جایگزین مناسب مواجه هستیم، این جایگزین باعث دفع و رفع خیلی از منکرات خواهد شد.اگر ما معروف را رواج بدهیم منکر از جامعه رفع میشود، نکته بعدی لزوم شکیبایی و پرهیز از شتابزدگی است، همچنین تجسس بیجا مشکلاتی را ایجاد میکنند تا راز زندگی دیگران را افشا کنند که هرگز درست نیست و این رفتار ناپسند خودش منکر است.
*به نظر شما اجرای فریضتین امر به معروف و نهی از منکر به چه میزان در جلوگیری از نفوذ و گسترش فرهنگ مهاجم غربی مؤثر است؟
احیا و توسعه امر به معروف و نهی از منکر از جمله راههای مبارزه با نفوذ فرهنگ عربی است در این راستا نیاز به غیرت دینی داریم تمام تلاش فرهنگ غرب ترویج لیبرالیسم اخلاقی غربی یا همان نقطه مقابل امر به معروف و نهی از منکر است، همه فرهنگها مایل هستند که فرهنگشان غالب باشد چرا که با انتقال فرهنگ بسیاری از چیزها کامل منتقل میشود، آنچه که مهم است این است که جوان ما حتی اگر نگاه دینی نداشته باشد فرهنگ التزام به قانون دارد، آنوقت حاکمیت قانون کاملا اجرا میشود، پس اگر برتن متولیان فرهنگ لباس قانون برای آموزههای دینی پوشیدیم و به او میدان دادیم تا جلوی تصاحب و تسامح فرهنگ غربی را بگیریم و از نفوذ فرهنگ غرب جلوگیری خواهد شد.
نظر شما