حجت الاسلام «ابوالفضل ساجدی» در گفت و گو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان گفت:محدودیت‌های انسان در مسير كمال و هدايت الهي به دو دسته (بينشي و گرايشي) قابل تقسيم است.
این عضوهیت علمی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) اظهار کرد: هدايت انسان در گرو انسان شناسي و جهان شناسي جامع و درك نوع تاثير و تاثر ميان روح و بدن و نيز درون و برون انسان است. عقل به رغم توانايي‌هاي خود، در درك اين مسير كاستي هايي دارد.
وی تصریح کرد: تعقل، وجود ساحت غير مادي انسان (روح) را اثبات مي كند اما از درك تفصيلي جزييات رابطه روح و بدن عاجز است. عقل، وجود خدا و حيات پس از مرگ را اثبات مي كند اما از درك تفصيلي رابطه ميان رفتارهاي دنيوي ما با جهان آخرت بي اطلاع است. به عبارت ديگر اصل وجود عالم غيب را عقل درك مي كند اما از نوع رابطه آن با عالم شهود اطلاع كافي ندارد.
حجت الاسلام ساجدی در ادامه افزود: بدين ترتيب، نقش عقل در مسير كمال و هدايت الهي، درك ضرورت حركت در اين راه و آگاهي اجمالي از برخي ابعاد آن است اما نسبت به جزييات تفصيلي مسير، دانش لازم را ندارد. او مانند كسي است كه مي خواهد به قله دماوند برسد. چنين شخصي از دور هم مي تواند اين قله را ببيند و به سمت آن حركت كند اما اگر از كوهپيمايان ورزيده براي جزييات كوتاهترين و كم خطرترين مسير حركت به قله كمك نگيرد ممكن است وقت و نيروي زيادي را هم صرف كند اما به قله نرسد و چه بسا در ميانه راه، هلاك شود.
این عضوهیت علمی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) بیان کرد: قرآن در بيان فلسفه نبوت، ناظر به نقش بینشی بی بدیل وحی مي فرمايد: «وَ يعَلِّمُكُم مَّا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ» به شما تعليم مي دهد آنچه را كه هرگز نميدانستيد." (بقره:151)
نظر شما