بحران اعتماد بین آل خلیفه و شیعیان/ انتقام سیاسی، رویکرد آل خلیفه برای برخورد با زندانیان سیاسی

خبرگزاری شبستان، جهان اسلام: مادری پشت دیوار زیر آفتاب سوزان ایستاده و خواهان آزادی جگر گوشه خود از زندان های آل خلیفه به دلیل شیوع بیماری داخل زندان هاست، اما با دل شکسته برمی گردد و از این تاریکی به درگاه خود شکایت می کند.

این درحالی است که مدافعان حقوق بشر چندین مورد سل را برای زندانیان سیاسی ثبت کردند که در شرایط غیرانسانی به سرمی برند و در اوج جوانی در معرض مرگ قرار دارند. این مسئله نشانه بی توجهی مقامات بحرینی نسبت به وضعیت زندانیان است، زیرا این بیماری درحال شیوع است و رنج زندانیان افزایش یافته است.

با این وجود، درخواست های مستمر و فشارها بر مقامات بحرین برای بهبود وضعیت زندانیان سیاسی و آزادی آنها باعث نشده است که مقامات آل خلیفه  اقدامی انجام دهند و به عمد آزادی زندانیان را به تعویق می اندازد و شرایط بازداشت آنها را باوجود ثابت نشدن جرم شان بدتر می کنند.

برهمین اساس، تحلیلگران بین المللی معتقدند که همه اقدامات آل خلیفه علیه زندانیان در چارچوب انتقام سیاسی از آنها به دلیل مشارکت شان در تظاهرات ها علیه این رژیم است.

مقامات آل خلیفه نسبت به اجرای راه حل ها به ویژه قانون مجازات و اقدامات جایگزین که از زمان تصویب آن توسط پادشاه بحرین در ژوئیه 2017، واقعیت زندان ها را تغییر نداده است،  اهمال کردند.

مقامات بحرین همچنان از اجرای توصیه های«گزارش بسیونی» که در 23 فوریه 2011 میلادی منتشر شد، فرار می کند. براساس متن این گزارش، دولت بحرین باید برنامه ای برای آشتی ملی آماده کند که به نارضایتی گروه هایی بپردازد که معتقدند که از برابری در حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی محروم هستند.

همه زندانیان سیاسی در بحرین در حال حاضر از شیعیان هستند. این مسئله نشانه بحران اعتماد بین رژیم آل خلیفه و این شهروندان است که بیش از 60 درصد از جمعیت بحرین را تشکیل می دهند. این درحالی است که باوجود تابعیت سیاسی به اتباع دیگر با هدف تغییر جمعیتی این کشور هنوز شیعیان بیشترین جمعیت را دارند.

تحلیلگران و ناظران بین المللی معتقدند که زندانیان عقیدتی و سیاسی در بحرین از اهمال کاری عمدی بهداشتی با هدف تسویه حساب سیاسی با آنها روبه رو هستند. زندان های بحرین فاقد مراقبت های بهداشتی لازم هستند. به طوری که زندانیان از دسترسی به درمان محروم هستنند و زندگی شان مورد تهدید است، مقامات زندان های آل خلیفه آنها را به سلول های انفرادی می اندازد، به طوری که عباس مال الله، زندانی سیاسی در سال 2021 در زندان جَوّ به دلیل بی توجهی  و سهل انگاری در انتقال وی به بیمارستان به شهادت رسید.

نزدیک به دو هزار و سه هزار نفر در چهار زندان جو، الحوض الجاف، القرین العسکری و زندان مدینه عیسی مخصوص زنان به سرمی برند.

اخیرا، فعالان حقوقی بحرینی در سایه بی توجهی مقامات آل خلیفه نسبت به معاینه و درمان مجروحان یا ارایه خدمات پزشکی به آنها، زنگ خطر شیوع بیماری سل را در زندان مرکزی جَوّ به صدا درآوردند.

حقوقدانان تاکید کردند که این بیماری هایی که زندانیان در معرض آن قرار دارند، از جمله سل به دلیل کیفیت پایین زندان ها و بی توجهی عمدی نسبت سلامتی بیماران و تاخیر در درمان آنهاست. همچنین ازدحام بیش از حد زندانیان باعث گسترش سریع عفونت بین آنها شده است. به همین دلیل نگرانی نسبت به فوت حسن عبدالله حبیب، مبتلا به سل به دلیل بی توجهی وجود دارد.که

سیاست قتل آرام با به تعویق انداختن درمان زندانیان و انتقال آنها به بیمارستان تخصصی و بررسی عفونت سل ادامه دارد. این مسئله باعث شده است که مادران و خانواده های زندانیان از ترس سلامتی و سرنوشت فرزندان شان در معرض وحشتناک ترین شکنجه های روحی و روانی قرار بگیرند.

مادر حسن عبدالله، مبتلا به بیماری دیابت و سل در زندان جو، در یک نوار ویدئویی می گوید: من پسرم را تنها می خواهم.

خانواده حسن از همه رسانه های رسمی مربوطه برای آزادی فرزندانشان که به دلیل بیماری باعث شده وارد ریکاوری شود، دریغ نکردند. اما وی به دلایل پزشکی هنوز مرخص نشده است.

برهمین اساس می توان گفت که مقامات آل خلیفه باتوجه به درخواست ها و فشارها اقدامی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی انجام نمی دهند و آنها با وجود بیماری های سخت تحت فشار و شکنجه قرار می دهند و به سلامتی آنها بی توجه هستند و هشدارهای سازمان های حقوقی و اعتراض های مردمی بر آل خلیفه تاثیر نگذاشته است.