چرا اسرائیل از پرچم فلسطین وحشت دارد؟

خبرگزاری شبستان،جهان اسلام: لایحه پیشنهادی برای ممانعت از نصب پرچم فلسطین در موسسات دولتی بخشی از تلاش اسرائیل برای تعمیق کنترل خود بر جمعیت عرب  و نشان دهنده وحشت رژیم صهیونیستی از این پرچم است.

کنست اسرائیل چندی پیش با 63 رای موافق در برابر 16 رای مخالف، لایحه‌ای را تصویب کرد که بر اساس آن برافراشتن پرچم‌های فلسطین در موسسات دولتی ممنوع شد.

این لایحه که توسط حزب لیکود و با حمایت نفتالی بنت، نخست وزیر رژیم صهیونیستی ارائه شد، نشان دهنده ضعف دولت در مقابل همبستگی فلسطینیان است و نشان می دهد که اسرائیل بیش از هفت دهه از تاسیسش بر روی ویرانه های فلسطین تاریخی  در حالت وحشت به سر می برد.

این رای بار دیگر نشان داد که وقتی ائتلاف حاکم قادر به تصویب لایحه ای نیست، به اپوزیسیون پارلمانی افراطی راست صهیونیستی متوسل می شود.

موضوع قابل توجه در اینجا شکنندگی ائتلاف حاکم نیست، بلکه اجماع ملی صهیونیستی و تسلط جناح راست افراطی به ویژه جنبش شهرک نشینان مذهبی، بر زندگی سیاسی اسرائیل است.

به اهتزاز درآوردن پرچم فلسطین برای دانشجویان عرب در تظاهرات در دانشگاه های اسرائیل چیز جدیدی نیست. مدت‌هاست که از این نماد ملی در جنبش‌های مردمی استفاده می‌شود و بار دیگر در 29 می 2022 در واکنشی خودجوش به راهپیمایی پرچم بیت المقدس که شاهد یورش ده‌ها هزار یهودی به این شهر بود، برافراشته شد.

در طول این مراسم، راهپیمایان با برافراشتن پرچم اسرائیل توسط نیروهای اسرائیلی که شهر را اشغال کرده بودند، محافظت شدند. چالش واقعی برافراشتن پرچم فلسطین بود تا بتواند بر فراز دریای پرچم های آبی و سفید به اهتزاز درآید.

اسرائیل به موضوع برافراشتن پرچم فلسطین در بیت‌المقدس اهمیت ویژه‌ای می‌دهد و آن را نقض حاکمیت اسرائیل نشان می‌دهد، هرچند که خود یک قدرت اشغالگر است.

رژیم صهیونییستی برای تایید اینکه تشکیلات خودگردان فلسطین نمی تواند در امور داخلی اسرائیل مداخله کند به توافق اسلو و به ویژه پروتکل پاریس در سال 1994 متوسل می شود. بنابراین اسرائیل برافراشتن پرچم فلسطین را به عنوان مداخله نشان می دهد.

ماه گذشته به مناسبت هفتاد و چهارمین سالگرد نکبت، دانشجویان فلسطینی تظاهراتی را در محوطه دانشگاه برگزار کردند.

در دانشگاه بن گوریون در بئرشبا، تظاهرکنندگان پرچم‌های فلسطین را در مراسمی که توسط دانشگاه تایید شده بود به اهتزاز درآوردند که باعث اعتراض صهیونیست‌ها و شکایت شهردار این شهر شد.

فعالان جناح راست همچنین تظاهرات روز نکبت توسط دانشجویان عرب در دانشگاه تل آویو را به یک درگیری خشونت آمیز مبدل کردند.

در حالی که اعتراضات متقابل از سوی گروه های مختلف در چارچوب قابل قبول آزادی های آکادمیک قرار می گیرد، موضوع به این چارچوب محدود نشد و به یک کارزار تحریک رسانه ها و نهادهای سیاسی اسرائیل تبدیل شد.

ظالمانه ترین نمونه آن در 24 می رخ داد، زمانی که یکی از اعضای کنست در توییتی نوشت: دیروز به دانشجویان عرب که پرچم های فلسطین را در دانشگاه ها به اهتزاز در می آوردند، هشدار دادم که 48 را به خاطر بسپارید  و جنگ استقلال و نکبت خود را به یاد بیاورید، دیگر تروریسم داخلی اعراب بس است. خشونت علیه یهودیان در شهرهای درگیر بس است. اگر آرام نشوید، درسی به شما می دهیم که فراموش نمی شود.

این کمپین تحریک با وابستگی متقابل بین رسانه‌های اسرائیلی، سیاستمداران، مردم و شبه‌نظامیان محلی که هدفشان ارعاب فلسطینیان است، مشخص می‌شود، در حالی که پلیس چشمان خود را بر روی همه این جریانان بسته است.

اگرچه این روند جدیدی نیست اما به سطوح بی‌سابقه‌ای رسیده است. بیانیه بنت در ماه مارس مبنی بر ترغیب اسرائیلی ها به حمل اسلحه نمونه ای از این موارد بود.

افزایش شدید تعداد یهودیان اسرائیلی که درخواست مجوز اسلحه می کنند در شرایط فضای تشدید تحریک علیه شهروندان فلسطینی اسرائیل در کنار مشروعیت زدایی از نقش سیاسی آنها، بسیار نگران کننده است.

اسرائیل سخت در تلاش است تا موضوع فلسطین را از دستور کار ملی حذف کند و در عین حال حضور خود را در دستور کار بین‌المللی از طریق قراردادهای عادی‌سازی که نفوذ منطقه‌ای اسرائیل را گسترش می‌دهد و طرح‌های همکاری امنیتی با کشورهای عربی همسایه ایجاد می‌کند، گسترش دهد.

همه اینها بخشی از یک استراتژی یکپارچه اسرائیل است که در آن موضوع پرچم فلسطین بسیار مورد بررسی قرار می گیرد، زیرا نمادی اساسی از آرمان فلسطین است.

 به همین دلیل است که ما شاهد فشارهایی برای ممنوعیت پرچم فلسطین هستیم و پلیس اسرائیل تا آنجا پیش رفت که به تابوت شیرین ابوعاقله، روزنامه نگار کشته شده الجزیره در ماه گذشته حمله کرد.

قانون پیشنهادی ضد پرچم فلسطین بخشی از تلاش اسرائیل برای تعمیق اشغال خود و تضعیف نقش 48 فلسطینی است و هر گونه ارتباط آنها با آرمان فلسطین را سرکوب می کند.

لایحه ای که در زمینه ممنوعیت به اهتزاز در آوردن پرچم فلسطین به تصویب رسید امر کنترل اسرائیل را در سراسر کشور تقویت می‌کند و مؤسسات را به خودسانسوری سوق می‌دهد تا بودجه دولتی خود را حفظ کنند.

در پایان اشاره به یه این نکته ضروری است که نبرد پرچم برای فلسطینی ها در حقیقت حق آنها برای استفاده از صدای سیاسی خود است.