تاکید شهدا بر دفاع از ولایت و احترام به والدین/ سیره درخشانی که دست به دست نمی شود

خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی؛ شهادت، اوج تعالی انسان است. در فرهنگ اسلام و به خصوص تشیع، ارزشمندترین و گران بهاترین حرکت، شهادت است؛ شهید کسی است که با نثار جان خود، درخت اسلام را آبیاری کرده و فساد را ریشه کن می کند.

 

این فداکاری و از جان گذشتگی در راه خدا و دین، نهایت رستگاری انسان مؤمن است و آنان که جان خویش را بر سر دین می نهند هم به کامیابی ابدی در آخرت می رسند هم شهادتشان سرچشمه الهام و الگوی فداکاری برای دیگران محسوب می شود.

 

 

*امنیت؛خون بهای بزرگ و ارزشمند شهدا

شهیدان، مقاومت و پویایی جامعه را تضمین می نمایند و به جامعه ظرفیت روحی می بخشند و ضعف و سستی را از بین می برند و اگر خون شهیدان نبود که شجره طیبه رسالت را سیراب نماید نه از اسلام خبری بود و نه از مکتب توحید بخش الهی اثری.

 

امروز امنیت و آزادی و استقلال خود را مدیون شهدای دفاع مقدس هستیم؛ بزرگ مردانی که  با دست خالی جانشان را در طبق اخلاص نهادند تا مبادا خدشه ای به امنیت ایران و ایرانی وارد شود و ما امروز بتوانیم در امنیت کامل به پیشرفت های بزرگ در بخش های مختلف دست یابیم.

 

امنیت خون بهای شهدای بزرگ شهدا است و دشمن امروز یاد و خاطر شهدا را نشانه گرفته است و با تبلیغات های آبکی و رسانه های خود و فضای مجازی تلاش می کند تا نسل های آینده را فرهنگ شهادت و ایثار دور سازد و اجازه ندهد تا شهدایی همچون «قاسم سلیمانی»، «مهدی چمران»، «حسن باقری»، «حمید و مهدی باکری» و ... در این جامعه تربیت شوند و ظهور کنند.

 

اما دشمن نمی داند که این مردم با تمام وجود مشکلات اقتصادی و تحریم ها باز هم تلاش می کنند بزرگ مردانی همچون شهید «محسن حججی» تربیت کنند و تحویل انقلاب اسلامی دهند و هنوز هم اسلام و انقلاب و عشق به رهبری در دل های جوانان و نوجوانان وجود دارد و این را با اجرای بی نظیر سرود «سلام فرمانده» به جهانیان نشان دادند.

 

*شهدای عشایر؛مرزبانانی بی ادعا

هنوز دو سالی از پیروزی انقلاب اسلامی نگذشته بود که سر و کله غول بی شاخ و دمی همچون صدام پیدا شد که ارث پدرش را از ملت ایران می خواست و در شهریور 1359 به صورت وحشیانه به مرزها و شهرهای ایران اسلامی حمله کرد.

 

پیرجماران امام راحل با رهنمودها و سخنان دلنشین خود اهداف این غول را برای مردم بیان کردند و از مردم درخواست کردند که برای دفاع از میهن و انقلاب و ناموس خود به میدان بیایند و چه انسان های پاک و بااخلاص و باایمان بسیاری که به فرمان رهبرشان لبیک گفتند و با دست های خالی به جنگ با دشمن رفتند.

 

از تمامی اقشار در جبهه ها حضور یافتند و عشایر و کشاورزان که مرزبانان و مدافعان بی ادعا بودند نیز به میدان مبارزه با باطل رفتند و دلیرانه و سلحشورانه به دفاع از کشورشان و انقلاب اسلامی پرداختند.

 

بیش از 10 هزار شهید توسط جامعه عشایری کشور تقدسم به نظام جمهوری اسلامی شده است که 70 نفر از این شهدا اهل خراسان جنوبی شرقی ترین استان در کشور ایران اسلامی است و این استان کویری 231 شهید کشاورز نیز تقدیم ایران اسلامی کرده است.

 

عشایر خراسان جنوبی هنوز هم بعد از 43 سال از گذشت انقلاب اسلامی به دفاع از مرزهای ایران زمین مشغول هستند و نمی گذارند دشمنان امنیت این کشور را بر هم بزنند و کمک دست نیروهای نظامی در مرزهای شرقی کشور هستند.

 

شهرستان بشرویه یکی از شهرهای خراسان جنوبی است که در غرب این استان واقع شده است و 6 شهید کشاورز و عشایر به اسلام تقدیم کرده است و مقرر شده است تا یادواره ای برای بزرگداشت این شهدا در روز 25 خرداد ماه در این شهرستان برگزار شود و این مراسم بهانه ای شد تا به سراغ تعدادی از خانواده های این شهدا برویم.

 

*کمک به نیازمندان

«صفرعلی نظری» یکی از شهدای شهر بادگیرهای خراسان جنوبی یعنی بشرویه است که در سه مرداد سال 1337 چشم به جهان گشود و زیر سایه پدر بزرگوارش «حجی رضا» مشغول به یادگیری قرآن شد و به حرفه کشاورزی و دامداری پا گذاشت.

 

«مهدی نظری» فرزند شهید در گفتگو با خبرنگار شبستان می گوید: ما چهار فرزند «سه پسر و یک دختر» هستیم و پدرم همیشه مهربان و خوش اخلاق بود و یک بار از ایشان بدی ندیدیم و در زمینه کشاورزی و دامداری بسیار فعال بود.

 

وی با بیان اینکه پدر شهیدم برای اولین بار سال 66 عازم جبهه حق علیه باطل شد، می افزاید: ایشان معتقد بودند که نباید بگذاریم انقلاب اسلامی در خطر بیافتد و به همین دلیل به جبهه رفتند تا در تامین امنیت امروز ما شریک باشند.

 

نظری ادامه می دهد: اولین عملیاتی که ایشان شرکت کردند عملیات کربلای پنج بود و در چهارم تیرماه 1367 در جزیره مجنون بر اثر اصابت ترکش و آثار حملات شیمیایی ایشان به شهادت رسیدند.

 

فرزند شهید با اشاره به مهمترین ویژگی های اخلاقی پدر شهیدش می گوید: با توجه به اینکه خود در خانواده ای نیازمند زندگی می کردند ولی اگر متوجه می‌شدند که همسایه شان به چیزی نیاز دارد و در خانه ندارند حتماً به او کمک می کردند و می گفتند روزی رسان خداوند متعال است.

 

وی می افزاید: پدرم با مردم خیلی مهربان بودند و با آن ها مدارا می کردند و بعضی اوقات شغل بنایی هم انجام می دادند تا زمانی که خود صاحب کار پول دستمزدشان را نمی داد از ایشان طلب نمی کردند.

*وصیت شهید زاهدی مقدم به پیروی از انقلاب و ولایت

یکی دیگر از کشاورزان شهر بادگیرهای خراسان جنوبی شهید «غلامرضا زاهدی مقدم» است که روز بیست و هفتم خرداد 1318 در روستای خانیک از توابع شهرستان بشرویه دیده به جهان گشود و در سه سالگی پدر بزرگوارش را از دست داد.

 

«حکیمه زاهدی مقدم» دختر شهید در گفتگو با خبرنگار شبستان می گوید: پدرم به خاطر پاره ای از مشکلات فقط در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت و به کار کشاورزی و کارگری مشغول شد و درسال 1344 ازدواج کرد و ثمره این ازدواج دو فرزند پسر و سه فرزند دختر بوده است.

 

وی با اشاره به زمان اعزام پدر بزرگوارش به جبهه بیان می کند: جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و تهاجم همه جانبه استکبار جهانی به ایران اسلامی، انگیزه حب وطن و دینداری را در مردم عزیز ایران تقویت کرد و پدرم همچون سایر امت حزب الله جهت دفاع از انقلاب، بنا به احساس وظیفه شرعی و ملی، از طریق سپاه پاسداران برای اولین بار در سال 1360 عازم میادین نبرد شد.

 

دختر شهید زاهدی مقدم ادامه می دهد: پدرم پنج بار به جبهه رفتند و در سال 64 هم از ناحیه سینه دچار مجروحیت شدند و در در عملیات‌های کربلای 5 بیت المقدس. فتح المبین هم شرکت داشتند و در سال 1362 هم در تیپ موقت 21 امام رضا(ع) به عنوان اولین سنگر ساز اعزام شده بودند.

 

زاهدی مقدم در خصوص بارزترین ویژگی ها ی اخلاقی شهید زاهدی مقدم می گوید: پدرم بسیار مهربان و دلسوز، ساده و بی ادعا و خوش خنده و خانواده دوست و بی ریا بودند.

 

وی با تاکید بر اینکه شهادت آرزوی دیرینه پدرم بود، می افزاید: سرانجام در 27 دی 1365 در عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه با اصابت ترکش به ناحیه سر به شهادت رسیدند و پدرم در وصیت نامه خود گفته بودند که اگر شهید شدم برای من گریه نکنید بلکه برای مظلومیت امام حسین (ع) و حضرت زینب(س) اشک بریزید.

 

دختر شهید زاهدی مقدم می گوید: پدرم حضور در جبهه را وظیفه خود برای دفاع از اسلام و انقلاب می دانست و از مردم درخواست داشت که پیرو به حق انقلاب و ولایت باشند.

 

 

*مهربانی و نوع دوستی سیره شهید مهدیان

دوم فروردین 1342 بود که شهید «حسین مهدیان» چشم به جهان گشود و چراغ خانه پدرش علی را روشن کرد و هنرجوی سال چهارم مرکز آموزش کشاورزی شهید هاشمی نژاد مشهد بود که اعزام به جبهه های حق علیه باطل شده بود.

 

«مهدیان» برادر شهید در گفتگو با خبرنگار شبستان بیان می کند: هنوز ازدواج نکرده بود و برای اولین بار در خرداد سال 1361 تصمیم گرفت تا به جبهه برود و از اسلام و انقلاب دفاع کند.

 

وی ادامه می دهد: عملیات رمضان اولین عملیاتی بود که برادرم در آن شرکت کردند و در هفتم مرداد 1361 در همان عملیات رمضان در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره مجروح شدند و به علت پاتک نیروهای دشمن و عقب نشینی رزمندگان اسلام، پشت خط ماندند و بر اثر شدت جراحت و خونریزی به شهادت رسیدند.

 

برادر شهید مهدیان با تاکید بر اینکه به امام و انقلاب علاقه خاصی داشتند، می افزاید: همواره در بسیج و انجمن اسلامی فعالیت می کردند و علاقه خاصی در خصوص شرکت در نماز جمعه و جماعت داشتند.

 

مهدیان می گوید: فردی مهربان و نوع دوست بودند و تلاش می کردند تا دست نیازمندان را بگیرند و به پدر و مادر بسیار احترام می گذاشتند و اجازه نمی دادند حرفشان روی زمین بماند.

 

*احترام به بزرگترها و تکریم کوچکترها

شهید «محمد ناصری» یکی دیگر از شهدای کشاورز و عشایر شهرستان بشرویه است که در بيست و هفتم اسفند ماه ۱۳۴۴در روستای برون از توابع شهرستان بشرويه به دنيا آمد و پدرش آقا عباس دامدار بود و مادرش ماه بانو خانم نام داشت. سال ۱۳۶۲در مركز تربيت معلم شهيد مفتح فردوس دوره كارداني رشته آموزش ابتدايي به عنوان دانشجو پذيرفته شد.

 

«حسین ناصری» برادر شهید در گفتگو با خبرنگار شبستان عنوان می کند: برادرم هنوز ازدواج نکرده بودند و ترم آخر دانشگاه تربیت معلم بود که برای اولین بار سال ۱۳۶۱ اعزام جبهه حق علیه باطل شد.

 

وی ادامه می دهد: برادرم در عملیات های مختلفی ازجمله والفجر مقدماتی، والفجر یک تا والفجر۸ و کربلای چهار شرکت داشتند و به دلیل حضورشان در گردان تخریب تیب ۲۱ امام رضا(ع) بود که برای شرکت در تمامی عملیات ها فراخوان می شدند.

 

برادر شهید ناصری می افزاید: در عملیات کربلای ۴ ایشان عضو گروه غواصان بودند و در منطقه شلمچه براثراصابت تركش خمپاره به سر به درجه رفيع شهادت نائل آمدند و پیکر بی سر ایشان پس از حدود یک سال از شهادت وی در زادگاهش به خاک سپرده شد.

 

ناصری در خصوص وصیت نامه شهید می گوید: برادرم در وصیت نامه اش گفته است که هدفش از رفتن به جبهه دفاع از قرآن و اسلام بوده است و تاکید داشتند که به فکر آخرت خودمان هم باشیم.

 

وی در پایان با بیان اینکه احترام به بزرگترها و تکریم کوچکترها مهم ترین ویژگی شهید ناصری بود، عنوان می کند: برادر شهیدم تواضع وفروتنی، مهربانی و محبت به اطرافیان را سر لوحه رفتار و گفتار و کردار خویش داشت و نمی گذاشت کسی از ایشان دلخور شود.