بهشت گیلان، معطر به شمیم شهید گمنام شد

خبرگزاری شبستان_ماسال، مائده فلاحتکارضیابری: ماسالی‌های میهمان نواز شب گذشته(سه‌شنبه، ۷ تیر)با حضور در گلزار شهدای گمنام این شهر، پیکر مطهر شهید گمنام را مورد استقبال قرار دادند که قطعا سالهای سال مادری چشم به راه آمدنش بوده است.

آغوش ماسالی‌ها به روی شهید 23 ساله‌ای گشوده شد که در عملیات کربلای چهار در جزیره ام الرصاص به سوی ملکوت بال گشود. مردم شهید پرور ماسال با ندای «کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی»، «رفیق آسمونی من» و ... با این شهید گمنام وداع کرده و با امام شهدا تجدید میثاق و بر پیروی از راه شهدا تاکید کردند.

شور و حال مردم در تجدید بیعت با آرمان‌های شهدا وصف‌ناشدنی بود. استقبال جوانان از پیکر پاک این آلاله بی‌نشان تداعی کننده دوران هشت سال دفاع مقدس است و این نشان از این دارد وقتی شهدا وارد شهری می‌شوند یاد و خاطره هشت سال دفاع مقدس را با خود می‌آورند.

مادران و پدران و خواهران و برادران به جای مادران و پدران و خواهران و برادران شهدا آمدند و در مراسم وداع با پیکر پاک این رفیق آسمانی شرکت کردند.

حجت‌الاسلام«سیدهادی موسوی» با گرامیداشت یاد و خاطره شهدا اظهار کرد: آرامش امروز خود را مدیون و مرهون شهدا هستیم.

امام جمعه ماسال با بیان اینکه با ورود شهید گمنام به شهرمان، فضای شهر متاثر از فضای فرهنگ ایثار، شهادت و از خودگذشتگی می‌شود افزود: اگر بخواهیم جامعه ما بر اساس گفتارها و آرمان هایی که از اول انقلاب تاکنون داشته ایم، ثابت قدم بماند، یکی از راه‌ها اشاعه و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است.

وی با اشاره به اینکه آمدن شهدا پس از این همه سال از اتمام جنگ برای ما پیامی به همراه دارد گفت: اگر فرهنگ شهادت و شعار شهدا را در جامعه جاری کنیم جامعه‌ای عاری از فساد خواهیم داشت.

حجت‌الاسلام موسوی تصریح کرد: شهید متعلق به کل جامعه اسلامی و متعلق به قرآن و خداست و همین تعلق خاطر شهدا به جامعه است که ما را دور هم جمع کرده است.

امام جمعه ماسال با بیان اینکه ما خود را مدیون این شهدا می دانیم و اگر امروز عزتی داریم به برکت خون شهدا است خاطرنشان کرد: امروز جنگ فرهنگی است و دشمن می خواهد فرهنگ و غیرت شهادت و ایثارگری را از جوانان بگیرد که ما باید با ترویج فرهنگک ایثار و شهادت در جامعه نقشه‌های شوم دشمنان را نقش بر آب کنیم.

گفتنی است؛ مردم ماسال در آیین تشییع این شهید خوشنام به جای ریختن کاسه‌های آب پشت سر شهید با سیل اشک او را بدرقه کردند اشکی که شاید برای شرمنده بودن از شهدا ریخته می‌شود.