«مریم زرنشان » در پاسخ به این سئوال که کودکان بیشتر از شعر تاثیر می پذیرند یا از داستان به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، گفت:این مساله بستگی به سلیقه و کشش بچه دارد. سالهاست که در مدارس خلاقیت تدریس می کنم. بعضی بچه ها شعر را به داستان ترجیح می دهند. دانش آموزانی دارم که وقتی شعر می خوانند به وجد می آیند، با موضوع ارتباط برقرار می کنند و لذت می برند.
این نویسنده و شاعر خردسال، کودک و نوجوان اظهار داشت: در نهایت بستگی به بچه دارد که به کدام سمت و سو کشش پیدا کند شعر یا داستان. اگر داستانی از ابتدا بچه را جذب کند، بچه تا آخر آن را می خواند، در غیر این صورت بچه خسته می شود، بلند می شود و به بهانه آب خوردن و غیره حاضر به ادامه خواندن داستان نیست.
نویسنده کتابهایی همچون فنچ‌های بی خیال، قلپ قلپ یواش یواش، رنگ نمک رنگ شکر، کبوتر می شوم، هیولای مهربان، شهر اطلسی ها، دسته گل های قشنگ، سرسره مخملی، چقدر تو مهربونی خاطر نشان کرد: شعرها و داستان هایی که می نویسم را برای بچه ها می خوانم، آنها اصولا در یکی دو دقیقه اول جذب می شوند. اگر دیدم این اتفاق صورت گرفت، می فهمم که آنها با کتاب ارتباط برقرار کردند و درگیر آن داستان یا شعر شدند، در نتیجه به آن موضوع می پردازم اما وقتی می بینم که بچه ها جذب نشدند، متوجه می شوم که آن موضوع برای بچه ها جالب نیست.بدین ترتیب موضوع دیگری را برای شعر و داستانم انتخاب می کنم و بر روی آن کار می کنم.
وی با بیان اینکه شاعر و نویسنده باید از دریچه نگاه بچه ها شعر بگوید و داستان بنویسد، عنوان کرد: در این صورت بچه ها با آن داستان و شعر ارتباط برقرار می کنند. و جذب می شوند. نویسنده و شاعر باید از کلمات قابل درک برای بچه ها با توجه به رده سنی آنها استفاده کند تا شعر و داستان برای بچه ها قابل درک باشد.
زرنشان با اشاره به اینکه کلیشه ها بچه ها را خسته و دلزده می کند، بیان کرد: شاعر و نویسنده باید با نگاهی تازه به مسایل بپردازد تا بچه ها مشتاق کتاب شوند. وقتی شاعران و نویسندگان حوزه کودک و نوجوان از دید بزرگسال، شعر می گویند و داستان می نویسند، شعر و داستان آموزشی می شود و جذابیت لازم برای مخاطب را نخواهد داشت. بر این اساس نویسندگان و شاعران حوزه کودک و نوجوان باید سوژه های جذاب را با نگاهی نو و خلاقانه پردازش کنند.
این نویسنده و شاعر با بیان اینکه آموزش غیرمستقیم اثر گذاری بهتر و بیشتری دارد، تصریح کرد: نویسنده و شاعر نباید خوب و بد ، باید و نباید و یا امر و نهی کند. باید مسائل را در لفافه و به شکل ظریف و خلاقانه بیان کرد طوری که کودک و نوجوان متوجه آموزش نشود، در واقع باید غیر مستقیم مسائل را تبیین کنیم. اگر کودک و به خصوص نوجوان متوجه شود که می خواهیم نکته و مساله ای را به آنها تحمیل کنیم، نه تنها توجه نمی کنند بلکه گارد می گیرد .
نظر شما