برگزاری یک نمایشگاه مجازی عکس با موضوع رنج و شادی کودکان مسلمان روهینگیایی

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از مدارالساعه، شبکه NBC News آمریکا در گزارشی نوشت: یک نمایشگاه مجازی عکس هایی از کودکان خردسال که از مسلمانان روهینگیا در میانمار هستند و در بزرگ ترین اردوگاه پناهندگان در جهان زندگی می کنند، ارایه کرد.

نزدیک به 900 هزار پناهنده از روهینگیا در جنوب شرقی بنگلادش پس از فرارشان از میانمار زندگی می کنند، جایی که مدت ها مورد آزار و اذیت دولت قرار گرفتند. آینده آنها از سال 2017 میلادی هنوز نامشخص است.

برگزار کنندگان این نمایشگاه می گویند: این نمایشگاه مجازی که از ژوئن 2022 میلادی برگزار شده است،  به جوانان روهینگیا فرصتی داردند تا خودشان را در موضوعاتی مانند خاطره، فقدان، عشق و امید ابراز کنند.

سهات زیا هیرو، بنیانگذار مجله و یکی از برگزار کنندگان این نمایشگاه در بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد: ما می خواهیم که جهان جامعه پناهندگان روهینگیا را از طریق این نمایشگاه با چشمان ما ببیند. ما از مردم می خواهیم که ما را مانند همه انسان ببینند  و آرزوها و امیدها و غم ها و اندوهمان را با دیگران به اشتراک بگذاریم و با آنها ارتباط بگیریم.

«شافول» 22 ساله می گوید: در حال بازگشت از ماهیگیری در دریاچه نزدیک بود که نیروهای نظامی را در 25 آگوست 2017 میلادی دید که روتای او را در ایالت راخین در میانمار محاصره کردند و منازل روستا را آتش زدند و او نگران پدر و مادر و خواهر و برادرش بود.

شافول می گوید: می خواستم کمک کنم، اما من برای جانم می ترسدیم. سربازی مرا دید و  از پشت به من شلیک کرد.

شافول به زمین می افتد و سربازان فکر می کنند که او مرده است. وقتی چشمانش را باز می کند. خونریزی دارد و نمی تواند حرکت کند. همسایه ها به او کمک کردند تا به بنگلادش فرار کند و در بیمارستان تحت مداوا قرار گرفت.

شافول ادامه داد: تنها چیز که می خواهم عدالت برای خودم و برای کسانی است که در جامعه من کشته شدند.

این نمایشگاه لحظات شادی را به همراه افرادی مانند سروار(33 ساله) که بیشتر وقت خود را در ساخت بازی می گذراند، ثبت می کند.

شهیده وین عکس هایی از دوست و همایش اش نور فاطمه(18 ساله) گرفته است که درحال آموزش خیاطی است.

وین می گوید: نور فاطمه عکاسی را نیز دوست دارم، اما متاسفانه او موبایلی برای عکاسی ندارد. او همیشه از گرفتن عکس هایش در ژست ها و سبک های خلاقانه دیگر لذت می برد

جلیل می گوید: چشمان من مشتاق است که باردیگر وطنم را ببینم. می خواهد در کشورم بمیرم.