به گزارش خبرگزاری شبستان، نهمین نشست صمیمانه جمعی از ستایشگران جوان آستان اهل بیت(ع) 22 و 23 تیر ماه در مشهد برگزار شد. در این نشست دو روزه در روز نخست استاد سید مهدی حسینی در خصوص مهندسی اجرا سخنرانی داشتند، ستایشگران جوان شرکت کننده در این نشست بعد از ظهر روز نخست به بازدید از بیت انقلاب با حضور مسئول دفتر مقام معظم رهبری در مشهد پرداختند.
روز دوم نشست با سخنرانی استاد رحیم پور ازغدی در خصوص نقش مداحان در میدان جهاد تبیین مبتنی بر اندیشه رهبر انقلاب همراه بود و بعد ازظهر روز پنجشنبه 23 تیر ماه، استاد حاج مهدی سلحشور در خصوص مباحث محرم و مواردی که بایستی در هیأت‌ها رعایت شود با ستایشگران به گفت و گو پرداختند.
استاد سید مهدی حسینی در روز نخست نهمین نشست صمیمانه جمعی از ستایشگران جوان آستان اهل بیت(ع) در سخنرانی خود با موضوع مهندسی اجرا صبح چهارشنبه 22 تیر ماه که در قالب نهمین نشست الی الحبیب برگزار شد، گفت: آنچه می گویم خلق الساعه و زاییده ذهن من نیست بلکه نکاتی است که به واسطه حضور در محافل اهل بیت(ع) و نشستن پای منبر مداحان اهل‌بیت(ع) آنها را رصد کرده ام و به این قواعد کلی رسیده ام.
حسینی در ابتدای جلسه، در پاسخ به یکی از سوالات که در باب استفاده از زبان محاوره در شعر هیأت امروز مطرح شد گفت: آنچه به عنوان محاوره یعنی شکست واژگان می خوانید، فی نفسه ایرادی ندارد؛ گاهی هم زبان عامیانه است و مرزی بین عامیانه‌سرایی و عوامانه‌سرایی وجود دارد که باید دقت کنیم که به عوامانه‌سرایی دچار نشویم. زبان محاوره زبان تاثیر‌گذاری است ولی باید روی ریلی حرکت کند که سالم باشد.
وی اذعان کرد: سرودن شعر و نوحه در زبان محاوره بسیار دشوارتر از زبان فاخر است و همانطور که سرودن شعر هیأت دشوارتر از سایر گونه های شعری است اما متاسفانه بعضی از شاعرانی که تازه قدم در این عرصه گذاشته اند هنوز شناخت کافی از زبان محاوره و زبان شعر هیأت ندارند.
وی گفت: در زبان محاوره لازم است که زبان مردم در شعر بازسازی شود که به آن محاکات می گویند، استاد این کار در شعر فارسی حافظ است. به این مثال توجه فرمایید: «ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق. برو ای خواجه عاقل هنری بهتر از این». همچنین در این کلام توجه به شیوه بلاغی بسیار مهم است.
استاد حسینی در ادامه گفت: لازم است هر مداح در کنار خود گروهی از مشاوران در عرصه‌های تخصصی چون عرصه شعر، عرصه تاریخ و سایر مباحث را داشته باشد.
استاد حسینی در بخش دیگر جلسه به بیان مبحث خود با موضوع مهندسی اجرا پرداخت و گفت: آیا بدون برنامه ریزی تا به حال روضه خوانده‌اید؟ ما در همه برنامه‌های کاری، نقشه راه یا برنامه ریزی داریم. برای سفرهای زیارتی همین طور. یک معلم برای درس دادن، طرح درس دارد؛ ابتدا ارزیابی تشخیصی دارد و بعد تحلیل از مخاطب و اینکه چقدر در کار خود موفق بوده است. ما در همه امور برنامه ریزی ذهنی داریم و این واقعیتی است که ممکن است به آن توجه نداشته باشیم، در مداحی هم همین است ، حال یا مسیر را درست می رویم و به آن توجه نداریم یا مسیر را اشتباه می رویم.
وی خاطرنشان کرد: مهندسی اجرا یعنی برنامه ریزی برای اجرای هدفمند و متناسب با محوریت پردازش علمی و هنری؛ باید از خود بپرسیم که چه باید بخوانم و چگونه باید بخوانم؟ ما همه معقتدیم که مداحی، ابزاری است برای هدف مهم و مسئولیتی مهم تر؛ «این همه آوازه ها از شه بود، گرچه از حلقوم عبدالله بود» سیر حرکت، مسیر و مقصدی که تعریف می کنیم در مهندسی اجرا قابل تأمل است.
حسینی گفت: در هر کاری باید تیم تخصصی داشته باشیم و به ما چندنفر کمک کنند؛ مداح، محور است و مردم او را می بینند ولی نمی دانند پشت سر او چه افرادی به او کمک می کنند. وجود این تیم فکری، بار مسئولیت و بار فکری مداح را کم می کند و باعث از بین رفتن استرس و ایجاد اعتماد می شود. یکی از بهترین شیوه های خواندن ، شیوه ای است که بر پایه پردازش هنری صورت می گیرد.
نظر شما