به گزارش خبرگزاری شبستان از بیرجند، هر شب از شب های محرم، به یکی از شهیدان کربلا اختصاص دارد، مداحان در دهه محرم روضه و نوحه مرتبط با نامگذاری شب های محرم را می خوانند.
شب پنجم، مانند شب چهارم میان چند شهید کربلا مشترک است. شب پنجم به حبیب بن مظاهر و حضرت عبدالله بن حسن کودک هشت ساله امام مجتبی(ع) منسوب است. عبدالله(ع) در شمار آخرین شهیدانی بود که پیش از شهادت امام حسین(ع) در ظهر عاشورا به شهادت رسید.
زهیر، الگوی عاشقی کربلاست. او تا چند روز پیش، از دیدار حسین(ع) هراس داشت، اما پس از آن که به خیمه امام گام نهاد، هراسش به عشقی جاودانه بدل شد. بارقه نگاه حسین(ع) چنان در جانش اثر کرده بود که از همه هستی خود گذشت و از دنیا و خانمان گسست. او در این راه چنان پیش رفت که به یکی از فرماندهان سپاه آن حضرت تبدیل شد.
شب پنج محرم به نام سه تن از شهدای واقعه کربلا است که حبیب بن مظاهر، حضرت عبدالله بن حسن و زهیر بن قین که یکی از شجاع‌ترین مردان کوفه بود در مناسبت شب پنجم محرم جای گرفته اند. زهیر که از دیدن امام حسین (ع) هراس داشت و پس از وارد شدن به خیمه امام تصمیم گرفت از همه هستی خود در برابر دین اسلام بگذرد و به یکی از مهمترین فرماندهان سپاه حضرت علی بن حسین علیه السلام تبدیل شد.
حضرت عبدالله پسر امام حسن علیه السلام در سن ۸ سالگی و در آخرین لحظات عمر خویش برای دفاع از عمویش امام حسین (ع)، دستش را جلوی صورت عموی خویش گرفت تا شمشیر به صورت مبارک امام برخورد نکند و در همان لحظه با ضربه شمشیر ابجر بن کعب که قصد کشتن امام حسین (ع) را داشت دست حضرت عبدالله بن حسن قطع شد. سپس در حالی که در آغوش عموی خویش حضرت علی بن حسین قرار داشت با تیر کمان حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید و در آغوش سید و سالار شهیدان جان خود را در راه اسلام فدا کرد. شب پنجم همچنین میان چند شهید کربلا مشترک است.
در واقع شب پنجم محرم برای حبیب بن مظاهر نیز هست ایشان یکی از بهترین یاران حضرت علی علیه السلام، امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین علیه السلام نیز بود که در شهر کوفه متولد شده بود و برای دفاع از دین اسلام رهسپار میدان جنگ شد.
اوکه یکی از افراد مسن در واقعه کربلا بود در سن ۷۵ سالگی و در ظهر روز عاشورا توسط سربازان عمر بن سعد به شهادت رسید و به آرزوی دیرینه اش رسید. او یکی از با خدا‌ترین مردان مسلمان بود که برای عبادت پروردگار متعال شب‌های زیادی را تا صبح بیدار می‌ماند و با خدای خود راز و نیاز می‌کرد. حبیب بن مظاهر حافظ کل قرآن کریم و یکی از باسوادترین انسان‌ها در دوره خویش بود.
در شب پنجم از زهیر، الگوی عاشقی کربلا هم یاد می‌شود. او تا چند روز پیش، از دیدار حسین (ع) هراس داشت، اما پس از آن که به خیمه امام گام نهاد، هراسش به عشقی جاودانه بدل شد. بارقه نگاه حسین (ع) چنان در جانش اثر کرده بود که از همه هستی خود گذشت و از دنیا و خانمان گسست. او در این راه چنان پیش رفت که به یکی از فرماندهان سپاه آن حضرت تبدیل شد.
نظر شما