حال و هوای محرم در همدان/ عاشقی به سبک تعزیه خوانی

خبرگزاری شبستان- همدان:  اشرفی طاهرپور - باری دیگر محرم از راه رسید و شهر و روستاهای سراسر کشور حال و هوایی عجیب به خود گرفته است، پیر و جوان، زن و مرد، کودک و نوجوان همه در هیات‌ها به تکاپو افتاده و بار دیگر نغمه‌های عاشقانه حسین (ع) نقل محفل‌شان شده است، همه همدیگر را پیدا می‌کنند، محرم مقصد مشترک همه است، اینجا عشق توزیع می‌شود.

بیرق‌ها و علم‌های سیاه و گاه سبزرنگ بر در و بام تکایا، مساجد، خانه‌ها، مؤسسه‌ها، ادارات و معابر برافراشته می‌شود و اکثر اهالی شهرها و روستاها لباس ماتم بر تن کرده و و با شهدای واقعه کربلا که چهارده قرن پیش در صحرای کربلا رخ داده است ابراز همدردی می‌کنند.

بوی محرم که به مشام می‌رسد، مردانگی، مروت، اتحاد و یگانگی پر رنگ شده و انسان‌ها به عشق امام حسین(ع) به میدان آمده تا ادامه دهنده راه وی پس از صدها سال باشند.

برخی از افراد بخت این را دارند که به درجات رفیعی در خدمت به ابا عبدالله پیدا کنند و خادمی سید الشهدا را به عنوان یک نشان ابدی برای خود به ارمغان آورد. هیئت‌های مذهبی که قدمت بیشتر آن‌ها به یک قرن می‌رسد، تمام افراد محله را جمع می‌کند تا عزاداری به بهترین شکل ممکن برگزار شود.

شهر در اندوه حسین(ع) کنار خیابان، منتظر شوری است که قطره اشکی بریزد و دلی سبک کند، مردم می‌دانند که تعزیه عمری طولانی دارد . با عبور از کوچه پس کوچه‌های قدیمی همدان به هیأت های می رسیم که حال و هوای دیگری دارند، لباس پوشیده اند و آماده هستند تا وقایع کربلا را با اجرای تعزیه و در قالب هنر نمایش بیان کنند.

برای برگزاری تعزیه‌خوانی از یکی دو ماه قبل از محرم آماده می‌شدند و با جان و دل پای کار می‌ایستادند و تمام وقایع عصر عاشورا از اسارت زنان و دختران تا خرابه شام و دیر راهب حتی کاخ یزید را با تعزیه و نمایش یادآوری می‌کنند.

تعزیه خوانی، مهم‌ترین مراسم همدانی ها در روز سوم عاشورا

کارشناس مردم‌شناسی میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی همدان گفت: تعزیه خوانی یکی از مهمترین برنامه های همدانی ها در روز سوم شهادت امام حسین علیه السلام است.

«فریبا نعمتی»  درباره نوع برگزاری مراسم ماه محرم درهمدان از گذشته های دور تاکنون افزود: در گذشته مردم مساجد و حسینیه‌ها را تمیز و سیاه‌پوش می‌کردند، علم‌ها را بیرون می‌آوردند و مردم و به ویژه خانم‌ها، نذر‌هایی که داشتند مثل پارچه را به نیت برآورده شدن حاجات به علم‌ها آویزان می‌کردند.

وی با اشاره به اینکه مردم با توجه به توان مالی که داشتند نذوراتی مثل چای، خرما و حلوا پخش می‌کردند، ادامه داد: خانواده‌هایی هم که امکان تهیه و پخت غذا را داشتند، نذوراتشان را بین عزاداران پخش می‌کردند.

وی با بیان اینکه یکی از سنت‌های بسیار خوب قدیمی اجرای شبیه‌خوانی یا تعزیه‌خوانی بود، افزود: تعزیه‌خوانان دو دسته بودند؛ دسته موافق‌خوان، که لباس سفید و سبز می‌پوشیدند و درباره امام حسین (ع) می‌خواندند و دسته مخالف‌خوان هم که لباس مشکی و قرمز بر تن کرده و درباره یزیدیان می خوانند.

نعمتی با بیان اینکه یکی از عادات خوب مردم همدان و روستا‌ها که به باور‌های آنان بازمی‌گشت، رفتن دسته‌های عزاداری به سمت امامزاده‌ها بود، اضافه کرد: دسته‌های عزاداری در کنار امامزاده‌ها عزاداری می‌کردند و سپس به سمت مسجد می‌رفتند و ناهار می‌خوردند.