به گزارش خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، روز‌های ۱۲ تا ۱۷ ربیع الاول به‌عنوان هفته وحدت نام‌گذاری شده است، آرمانی بزرگ و قابل ستایش که در صورت تحقق پیامد‌ها و نتایج مطلوبی را به دنبال خواهد داشت. منشأ این اقدام برپایه روایاتی است که در خصوص زادروز نبی مکرم اسلام (ص) مطرح شده و به سبب آن پیروان مذاهب اسلامی با اعتقاد به یکی از این ۲ روز با برپایی جشن و سرور و شادمانی، ارادت خود را به ساحت مقدس و متعالی پیامبر اعظم (ص) ابراز می‌دارند.
نام‌گذاری این ایام به عنوان هفته وحدت متضمن حکمت‌ها و نکاتی ظریف است که توجه و التفات به آنها برکات مضاعفی را در بهره مندی از میلاد دردانه هستی، نبی الرحمه و رحمه للعالمین، نصیب مسلمانان و جهان اسلام خواهد کرد. گرچه تحقیق و بررسی عالمانه و موشکافانه در شناسایی زادروز پیامبر اسلام (ص)، توسط مورخان و پژوهشگران در تاریخ اسلام ضروری و کاری بایسته است، اما آنچه ضروری به نظر می‌رسد این است که پیامبر اسلام (ص) از همان آغاز خلقت، چون خورشیدی تابان و به تعبیر قرآن کریم چراغ روشنگر تاریخ بشریت را منور به نور هدایت خود ساخته و با تولد آن مکرم خدای متعال اراده فرمود، مقام کرامت را به دست ایشان و با کتاب کریم خود تحقق بخشد.
با توجه به اینکه در هفته وحدت قرار داریم، خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان گفت و گویی با حجت الاسلام والمسلمین «قاسم شعبانی نیا» دانشیار موسسه آموزش و پژوهش امام خمینی (ره) انجام داده است که در ادامه می خوانید.
چرا پیامبر(ص) "رَحمَةٌ لِلعَالَمین" نامیده می شود؟ این عنوان چه مفهومی دارد؟
به دلیل اینکه دین اسلام دین خاتم است و بر اساس مستندات عقلی و نقلی اقتضای دین اسلام جهانی بودن آن است، بنابراین دین اسلام رحمتی برای عالمیان است و فرستاده و پیامبر آن نیز رحمتی برای آنان است. دین اسلام یک دین جهانی است و بنا است مصالح تمام آدمیان در پرتوی هدایت پیامبر گرامی اسلام باشد.
کدام زوایای شخصیتی رسول خدا (ص) کمتر به مسلمانان شناسانده شده است؟ چگونه می توان سیره پیامبر گرامی اسلام را به جهانیان شناساند؟
در حال حاضر رفتار و سیره نبی مکرم اسلام در تمام وجوه می تواند الگوی تمام نوع بشر در دنیا باشد نه فقط مسلمانان و شیعیان و نه فقط دینداران بلکه تمام آزادگان دنیا می توانند رفتار پیامبر ختمی مرتبت حضرت محمد (ص) را الگوی رفتاری خود قرار دهند و هر کدام از هر حیثی از ایشان الگوبرداری کند. هرچند نبی مکرم اسلام به مقام نبوت رسیده بودند اما اگر شما مقامات معنوی حضرت و مدارج عالیه را در سطوح پایین تر ببینید، لازمه اش این است که سیره حضرت محمد (ص) را در زندگی تک تک ما تسری یابد. سیره وی اسوه حسنه برای ما است و باید تا می توانیم سیره عملی حضرت محمد (ص) را در زندگی خودمان به کار ببندیم و زندگی و رفتار خود را به سیره پیامبر گرامی اسلام (ص) نزدیک کنیم.
آنچه که جهان اسلام به شدت تشنه آن می باشد، آن است که در کشورهای اسلامی کل مسلمانان دنیا به سمت این بروند که ائمه معصوم (ع) و امامان و پیامبر گرامی اسلام (ص) فقط یک شخصیت تشریفاتی برای اینکه زمانی مراسماتی برگزار شود و آنجا مدحی صورت بگیرد از این حالت باید خارج شود و لازمه این بشر در مسیر درست هدایت قرار گیرد، باید دو ثقل اکبر و اکمل در کنار هم قرار گیرند؛ قرآن کریم و مکمل آن اهل بیت (ع)، معصومین و به ویژه نبی اکرم حضرت محمد (ص) باید در کنار هم قرار بگیرند که اگر دو ثقل در کنار هم قرار گیرند، قطعا جامعه اسلامی وضعیت بهتری خواهد داشت.
سیره عملی پیامبر گرامی اسلام (ص) باید به صورت جامع و کامل در جامعه ساری و جاری باشد و نه به صورت جزیی و تقطیع شده، برخی اخیرا اسلام رحمانی را مطرح کرده اند و فقط جنبه های رحمانی را مورد توجه قرار داده اند در حالی که در آیات قرآن کریم تصریح شده است علاوه بر جنبه های رحمانی جنبه های دیگری نیز وجود دارد و برخورد پیامبر گرامی اسلام را درباره کفار و کسانی که درصدد آسیب رساندن به اسلام و دین هستند را مشاهده می کنیم.
افرادی تلاش کردند بخشی از زندگی حضرت را بگیرند و آن را هم نه به صورت واقعی به عنوان سیره پیامبر گرامی اسلام جا بیندازند. برای اینکه مسلمانان در اوج اقتدار و عزت باشند، علاوه بر اینکه باید به جنبه های رحمانی پیامبر اسلام توجه داشته باشند و مومنین بینهم رحما هستند و از موضع رحمت با مومنان رفتار می کنند، آن موضع شدیدتر را در مقابل کفار و معاندین داشته باشند.
مسلمانان در دفاع از اعتقادات مشترک شان چگونه باید رفتار کنند؟
الان به دو روش برای دفاع از دین ورود می کنند؛ یک عده به صورت نمادین و شعاری ورود پیدا می کنند و گاهی اوقات با نگاه تعصب آمیز که باعث ایجاد حساسیت نسبت به اسلام می شوند و آن گونه که باید اسلام را نمی توانند به دنیا معرفی کنند. علت آن است که اسلام و رسول خدا را به درستی نشناخته اند. برخی از آیات به مقوله جهاد پرداخته اند و افرادی از این آیات برای معرفی اسلام به گونه دیگری سوء استفاده می کنند و از دل آن جریان تکفیری بیرون می آید و برداشتی که دارند و ارایه می دهند، منجر به دوری گزیدن از اسلام می شود و به نحوی نسبت به اسلام هراس پیدا می کنند و اسلام هراسی تقویت می شود اما در مقابل این نوع تحلیل از دین تحلیل منطقی باید داشته باشیم. در اسلام احکامی مثل جهاد، امر به معروف و نهی از منکر داریم که فرد را در موضع جامعه در حالت فعال قرار می دهند و اگر به درستی و به شکل صحیح ارایه کنیم و معرفی شود، به ویژه اگر بیاییم احکام دین را در قالب سیره علمی رسول اکرم (ص) به درستی نشان دهیم، این اقدام به سمتی می رود که اسلام واقعی را به مردم معرفی می کند.
مسلمانان به ویژه علما در راستای وحدت چه رسالت و ماموریت خطیری برعهده دارند؟
برای اینکه به وحدت برسیم، برخی تصور می کنند باید تاریخ را تغییر دهیم یا از اصول اعتقادی خود دست بکشیم در حالی که این موارد در وحدت مورد نظر ما جایی ندارد. اینکه گفته می شود وحدت شیعه و اهل سنت اهمیت دارد به دلیل شرایط دین است که افراد را به سمت وحدت سوق می دهد. علیرغم اینکه معتقدیم تاریخ را نباید تحلیل کرد و ضمن حفظ اصول اعتقادی به نقاط مشترک بیش از هر زمان دیگر بپردازیم. نقاط مشترک آن قدر زیاد وجود دارد که پرداختن به برخی از اختلاف ها باعث شده است که نتوانیم به آن نقاط مشترک بپردازیم. تاکید داریم بر اصول اعتقادی خود و معتقدیم تاریخ نباید تحریف شود و واقعیات در کتب تاریخی بیان شود اما در عین حال اصول مشترک میان مسلمانان فراوان است و باید با اتکا به اصول مشترک جلو برویم. در این حالت است که کشورهای اسلامی در موضع قدرت قرار خواهند گرفت.
با توجه به اینکه اختلافات مذهبی در میان ملت های مسلمان اهمیت بیشتری نسبت به نقاط مشترک دارد و این امر باعث شده است تا کشورهای اسلامی امروز با هم دچار اختلاف شوند، بنابراین کشورهای مسلمان باید بر نقاط مشترک و اصول مشترک میان خود تاکید کنند تا در موضع قدرت قرار بگیرند.
نظر شما