به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان قم، جمیله علمالهدی امروز(پنجشنبه ۲۸مهرماه) در آئین افتتاحیه نخستین کنفرانس بینالمللی «خانواده و تربیت» در سالن بیان پژوهشگاه حوزه و دانشگاه قم اظهار داشت: خانواده رشته اصلی جامعه به شمار می رود و در شکلگیری اجتماعات و توسعه آن و نیز اضمحلال اجتماعات دارای نقش اساسی است.
دانشیار دانشگاه شهید بهشتی افزود: نهاد تعلیمی و تربیت یکی از نهادهای مهمی است که مورد اصابت اقتضائات قرار گرفته و بدون تردید مسئولیت بسیاری از بحرانهای اجتماعی و فرهنگی برعهده نهاد تعلیم و تربیت است.
وی بیان کرد: چالش بزرگ تعلیم و تربیت، به حاشیه رفتن نقش خانواده است و متاسفانه بسیاری از بحرانهای اجتماعی از این امر سرچشمه می گیرد.
علمالهدی تصریح کرد: گستردگی دانش خانواده، پیچیده شدن روابط اجتماعی، گسترش فناوریهای یادگیری وتغییرات مهم حوزه سیاسی و اقتصادی و نزدیکتر شدن نهادهای اجتماعی به یکدیگر موجب شده خانواده نتواند نقش جدی خود در امر تربیت ایفا کند.
وی عنوان کرد: از طرفی در جامعه عواملی شکل گرفته تا سیاست و اقتصاد نقش بسیار تعیینکنندهای را پیدا کنند و نظامهای آموزشی متناسب با اقتضائات سیاسی، اقتصادی جامعه شکل میگیرند.
رئیس پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: همچنین اقتصاد صنعتی زندگی و روابط اجتماعی را نیز تحت قوانین و قوائد خاصی درآورده و پیدایش بروکراسی و پیدایش فناوری به نحوی نهادهای دیگر را تحت تأثیر قرار داده است.
وی گفت: مهمترین عامل تداوم یک جامعه، تکثیر نسل از طریق خانواده است و اگر خانواده به مسئولیت تاریخی تولیدمثل و توسعه حیات انسانی توجه نداشته باشد، ممکن است که بقای نسل انسان به خطر بیفتد.
علمالهدی افزود: با این وجود در جامعه جدید، این نقش مهم خانواده ذیل اهداف سیاسی، اقتصادی یا تحت تأثیر اهداف سیاسی قرار گرفته است.
وی بیان کرد: به نظر می رسد این اتفاقات ناشی از تغییر اقتصاد ما از یک اقتصاد خانوادهگرا به یک اقتصاد سازمانی و سیستمی است.
رئیس پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: به عبارت دیگر، امروزه تعلیم و تربیت بیش از همه در دو سطح تخصصی و عمومی به جهت اشتغال و درآمد افراد شکل میگیرد.
وی عنوان کرد:هدف از رفتن به آموزش رسمی و شکلگیری نظام آموزش رسمی بیشتر پیدا کردن شغل و درآمد است، بنابراین بازار اشتغال به شدت در نظام آموزش رسمی در همه کشورها بهویژه ایران تأثیرگذار است.
علمالهدی اظهار داشت: استفاده از رفاهیات زندگی شهری افراد را ناچار کرده است که از ابتدا فرزندان خود را متناسب با مقتضیات شهروندی پرورش بدهند.
وی ادامه داد: از طرفی تربیت شهروندی مسئولیت دوره عمومی تلقی میشود و ویژگیهای شهروندی ارزشگذاری اصلی و ارزیابیها و حرکت اصلی نظام آموزش رسمی در سطح عمومی به دست میگیرد.
رئیس پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: در این میان یک بحث جدی بین دو نگرش فردگرا یا لیبرال و جمعگرا سوسیالیست اتفاق میافتد از یک طرف استاندارهای مشخصی برای مطلوبیت آن فرد موردنظر یعنی فارغالتحصیل در نظر گرفته میشود و از طرفی دیگر تمایل شدید به دستیابی به آزادیهای فردی و آن چیزی که ما با آن مواجه هستیم تقابل این دو نگرش است.
وی گفت: در این تقابل، خانواده آهسته آهسته از نظر دور گرفته میشوند و تربیت معنوی، اخلاقی و عاطفی که هویت فرد را رقم میزند نادیده گرفته میشود و این از سویی باعث رهاشدگی کودکان و نوجوانان در فضای آموزش رسمی و نیز مداخلات آموزشهای غیررسمی قرار بگیرد و از طرفی دیگر نقش مسئولیت والدین در این زمینه حداقل برای خودشان کمتر اهمیت داشته باشد.
علمالهدی بیان کرد:بنابراین امروزه با پدر و مادرهایی روبه رو هستیم که بیشتر از اینکه به فکر تربیت کودکان باشند در صدد خدمت رساندن به کودک هستند و رفاهیات کودک بیشتر موردنظرشان است.
وی تصریح کرد:در چنین شرایطی روابط عاطفی به روابط مادی والدین و کودکان فروکاست پیدا میکند و در تقابل با این شرایط، تربیت اسلامی بسیار خانوادهگراست نه فردگرا یا جمعگرا و بر شکلگیری شخصیت یا شاکله کودک در یک فضای کاملاً عاطفی و عقلانی تأثیر میگذارد.
نظر شما