به گزارش خبرگزاری شبستان، کتاب «مکث، درنگی در هشتاد کتاب» نوشته حسین انتظامی شامل مجموعهای از متفاوتترین یادداشتهای وی درباره کتاب به تازگی توسط انتشارات نیستان منتشر شد.
انتظامی که در سالهای اخیر به طور عمده در مطبوعات و اندکی به عنوان مدیریت سینما فعالیت داشته است، به گفته خود در این یادداشتها مدلی خاص برای نگاه مدیران فرهنگی به مقوله کتاب و کتابخوانی مطرح کرده است. او در این مدل کتابهای مختلفی را در موضوعاتی بعضاً متفاوت و غیر مرتبط با تخصص کاری خود پیش روی مخاطب بازگشایی میکند و آنها را از منظر محتوایی و زاویه دیدی انحصاری معرفی و شاید مبالغه نباشد که بگویی حلاجی میکند.
انتظامی در این یادداشتها نمایش نمایی از دلایل جذابیت کتاب و سوق دادن مخاطب یادداشت به سوی آن جذابیتها برای تورق و مطالعه کتاب است.
در بخشی از مقدمه این یادداشت میخوانیم:
«در این کار حتی اگر قصد خودنمایی و فضلفروشی هم بود، جا داشت؛ چرا که وجود گرامی کتاب و ترویج کتابخوانی در زمره معروفاتی است که اگر همراه با ریا هم صورت بگیرد، ناپسند نیست، اگر سنت حسنه تواصی، درحوزه کتاب رواج بیشتری گیرد و یا با تشکیل حلقهای از دوستان، هریک مأمور شویم کتابهایی را که میخوانیم درقالب یک جلسه کوتاه به دیگران گزارش کنیم و بگوییم که این کتاب، ارزش خواندن و وقت گذاشتن دارد یا نه، خدمت بزرگی به تعالی یکدیگر کردهایم. من البته منتقد حرفهای نیستم و چنین ادعایی ندارم. این یادداشتها عمدتاً سودای معرفی دارد و بیشتر به روایت نگارنده از یک کتاب میماند. ای بسا کسی دیگر، همان کتاب را از زاویهای دیگر روایت کند.
آنچه اما این کتاب را جذاب میکند نخست در سابقه مدیریتی و نگاه خاص سیاسی و اجتماعی انتظامی است که همواره منحصر به فرد بوده و موافقا و مخالفان زیادی داشته و طبعاً برای بسیاری جذاب خواهد بود تا ببیند صاحب آن نگاه خاص به مطبوعات و سینما و مدیریت فرهنگی چه نگاهی به کتاب و مطالعه دارد معرفی میکند.اما دیگر عامل جذاب کننده این کتاب در انتخابهای انتظامی است که طیفی وسیع از گونههای متنی از ادبیات تا سیاست را در بر میگیرد.»
انتظامی این یادداشتها را در سالهای اخیر به طور عمده در صفحه مجازی خود منتشر کرده و بازخوردهای مختلفی نیز بر آن رصد کرده است. انتشار مکتوب آنها در کنار هم در این مجموعه اما روایتی است تازه برای ماندگاری متونی که در فضای مجازی شاید عمر قابل توجهی نداشته باشند.
نظر شما