خبرگزاری شبستان- کرمان؛ طاهره بادامچی
مراسم نمایش و نقد فیلم کوتاه "ریحانه" دوشنبه شب(دوم آبان)در تماشاخانه هتل بین المللی پارس برگزار شد.
این فیلم کوتاه ۱۲ دقیقه ای که بخش کوتاهی از زندگی جانبازان اعصاب و روان را به تصویر کشیده است؛ در معاونت هنری و سینمائی اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان کرمان تولید شده است.
در این مراسم که با حضور مدیران کل حفظ آثار و ارشاد اسلامی و جمعی از هنرمندان برگزار شد؛ ضمن نقد فیلم از "روژان پارسی پور" بازیگر خردسال این فیلم در نقش ریحانه و از زهرا یزدانپناه، نویسنده و کارگردان تجلیل شد.
محسن روحی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان در این مراسم با اعلام حمایت این نهاد از تولید آثار هنری و سینمائی؛ سقف مادی این حمایت ها در سال جاری را جمعاً پنج میلیارد ریال اعلام کرد.
ابوذر حسینی نسب، معاون هنری و سینمائی اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان کرمان هم ویژگی " ریحانه" را سفارشی نبودن آن دانست و افزود: این کار، دغدغه ذهنی نویسنده بود.
وی با بیان اينکه این فیلم تنها بخش کوچکی از واقعیت زندگی جانبازان اعصاب و روان است؛ اظهار کرد: ما در معاونت در خصوص مفاهیم مربوط به حوزه جانبازان دفاع مقدس کار می کنیم زیرا فضای زندگی آنان باید به تصویر کشیده شود ضمن اینکه در کارگروه فیلم بنیاد از ایده و نوشتار شروع کردیم.
حسینی نسب با تاکید بر اینکه باید به سمت پرورش فیلمساز برویم تا آثار فاخر تولید کنند؛ افزود: فیلم ریحانه در فرآیندی سه ماهه به اینجا رسیده و امروز خود را در بوته نقد می گذاریم.
در ادامه مراسم ضمن تجلیل از " رخساره حداد" همسر جانباز اعصاب و روان " ماشاءالله خوشاب" این بانوی ایثارگر به بیان بخش هایی از واقعیات زندگی روزمره خود طی ۲۵ سال با این جانباز پرداخت که در خبری جداگانه از همین رسانه منتشر خواهد شد.
امین شجاعی، از فیلمسازان کرمانی در نقد این اثر ابتدا با بیان اینکه کار در تصویربرداری و پلان بندی کار خوبی است اما نوع نگاه در روایت جای صحبت دارد؛ افزود: سوال این است فیلمساز چقدر توانسته آنچه نمی دانیم را بگوید؟
وی ادامه داد: آنچه درباره جانبازان اعصاب و روان می دانیم همین بود و زاویه نگاه جدیدی وجود ندارد و نو و بکر نیست تا در پایان فیلم حس خوبی بگیرم.
شجاعی با اشاره به تولید این اثر در اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان کرمان تصریح کرد: این مرکز که متخصص کار است؛ چقدر درباره سوژه تحقیق شده؟ آیا فیلمساز نیاز به زیست بیشتری در سوژه ندارد؟ و یکی دو ماه برای سرانجام رساندن کار کفایت می کند؟
وی ادامه داد: فیلمساز به یک قاب معمولی از زندگی جانبازان اعصاب و روان بسنده کرده در حالیکه با توجه به کوتاه بودن فیلم باید عمیق تر کار می شد.
وی اظهار کرد:، روایت های ریز، محکم و مستدل زیادی برای فیلمسازی در این موضوع وجود دارد.
زهرا یزدانپناه، فیلمنامه نویس و کارگردان ریحانه هم با بیان اينکه هر کاری ایراداتی دارد؛ افزود: این چهارمین کاری است که انجام دادم که دو مورد آن در حوزه دفاع مقدس است و سعی کردیم در این فیلم بیشتر به حاشیه ها و تبعات بپردازم زیرا بعد از گذشت سه دهه از جنگ گرچه خیلی از خانواده ها درگیر این مسئله نیستند اما خانواده های زیادی هم هنوز درگیر تبعات ناشی از جنگ هستند.
وی افزود: تا قبل از ساخت این فیلم، خود من با عمق فاجعه تا این حد آشنا نبودم؛ برای نوشتن باید می رفتم آسایشگاه جانبازان اما شرایط پیش نیامد زیرا خانم بودم و اجازه ورود نداشتم.
یزدانپناه با بیان اينکه با همسر یکی از این جانبازان که با مادرم دوست بود و با یکی از پزشکان صحبت کردم اما خیلی در دل کار نرفتم؛ گفت: برخی از زوایای زندگی این جانبازان را نمی توان به تصویر کشید.
وی در نقد بخش پایانی فیلم که همسر جانباز تحت فشارهای همه جانبه تصمیم به سپردن او به آسایشگاه دارد هم توضیح داد: خیلی تلاش کردم آن زن را برای ادامه زندگی با جانباز اعصاب و روان نگه دارم اما من هم یک زن هستم و چون خودم حاضر نبودم این شرایط را داشته باشم، خواستم تابو شکنی کنم شاید هم اشتباه کردم.
این فیلمساز اظهار کرد: ضمن اینکه این بخش به طور واضح انتقال جانباز به آسایشگاه را قطعی نشان نمی دهد و آن را به عهده مخاطب می گذارد.
مسعود اشجعی، دیگر فیلمساز کرمانی هم گفت: بخشی از رسالت فیلم نشان دادن اصل موضوع است زیرا خیلی ها از آن اطلاع ندارند؛ خود من ۲۰ سال فیلمساز هستم و شدت حال این جانبازان را نمی دانستم لذا بیش از طرح موضوع نباید از فیلم کوتاه توقع داشت.
وی با اشاره به اينکه هشت ماه فیلمنامه درگیر حساسیت ها بود زیرا به دلیل برخی از ملاحظات مجبور به خودسانسوری شدیم؛ از کم کاری های شدید صداوسیما در حمایت از آثار اینچنینی انتقاد کرد.
در این بخش از مراسم یکی از جوانان دهه هشتادی حاضر در جلسه برخاست و گفت: منِ جوان امروز اصلاً اطلاعی از زندگی جانبازان اعصاب و روان نداشتم و درخواست می کنم به زوایای بیشتری از زندگی آنان پرداخته شود.
اشجعی در واکنش به صحبت های اين جوان خطاب به حضار گفت: سینما را دست کم گرفتیم. کدام تریبون این تاثیر را دارد که یک جوان دهه هشتادی چنین تحت تاثیر قرار می گیرد؟
محمد شریفی، از دیگر فیلمسازان کرمانی در این لحظه گفت: به جز سردار شهید حاج قاسم سلیمانی کسی را ندیدم که فیلمسازان این حوزه را دور هم جمع و از آنان حمایت کند.
وی در همین باره توضیح داد: دهه ۷۰ در جریان نخستین کنگره سرداران و شهدای لشکر ۴۱ ثارالله، حاج قاسم فیلمسازان کرمانی را دور هم جمع کرد و از تدارکات نظامی و اتوبوس و نیروها و صفر تا صد امکانات را در اختیار فیلمسازها قرار داد و در آن سال ها دهها اثر تولید شد.
شریفی با افزودن اینکه شهید سلیمانی با اهدای لوح تقدیر از همه آن فیلمسازان قدردانی کرد؛ ادامه داد: باید یزدانپناه را تشویق کنیم که این کار را ساخته زیرا زندگی جانبازان اعصاب و روان را نگقتیم که جامعه فکر می کند این جانبازان از همه امکانات برخوردار هستند.
وی با تاکید بر اینکه ایثار زنان جانباز باید گفته شود؛ تصریح کرد: برای روایت این موارد نباید نرسید.
نظر شما