به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، محمد علی قربانی امروز در نشست نقد و بررسی کتاب «فولاذ» که در موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد، گفت: این کتاب را دعوت انجمن سپاس نوشتم. از آنجایی که اطلاعات کمی از شهدای منا داشتم، تصمیم گرفتم پیشنهاد انجمن سپاس را قبول کنم.
این نویسنده با بیان اینکه خانواده شهید فولادگر خیلی همراهی کردند، عنوان کرد:آنها به‌راحتی داستان‌هایی را روایت می‌کردند ولی دوستان شهید در ارائه اطلاعات خیلی مقاومت می‌کردند. آنها حتی اسم خود را نمی‌گفتند. بر این اساس تصمیم گرفتم کتاب را از زبان دانای کل بنویسم ولی هرچه جلو می‌رفتم می‌دیدم نوشتن دانای کل از زندگینامه یک شهید اطلاعاتی بیشتر جاهل کل است. خاطرم هست از دوستان شهید فولادگر درباره پست شغلی شهید در لبنان می‌پرسیدم که هر کدام یک چیزی می‌گفتند. در نهایت به این نتیجه رسیدم که اینطور کار پیش نمی‌رود. کم‌کم فهمیدم دانای کل سبک مناسبی نیست و باید کتاب را تدوین کنم
وی با اشاره به تدویت 30 روایت در کتاب فولاذ بیان کرد: مثل داستان سیمرغ که روایت زندگی سی مرغ از زبان خودشان است، من هم روایت‌های مختلف از دوستان و خانواده شهید را در کتاب آوردم. می خواستم کتاب را با شبی شروع کنم که شهید فولادگر، ایران را به مقصد مدینه ترک کردچون اتفاقات زیادی در این شب برای شهید پیش آمد. می خواستم کتاب جذابیات داشته باشد برای همین از فاجعه منا شروع کردم و به‌نظرم کتاب خیلی از ابعاد این فاجعه را نشان داد. هر فصل کتاب از زبان یکی از نزدیکان شهید فولادگر روایت شده است و ما در این فصول با این شهید و زندگی اش آشنا می شویم.
این نویسنده با اشاره به اسم کتاب بیان کرد: شهید فولادگر سفرهایی که به کشورهای عربی و لبنان داشت. تلفظ فولادگر برای آنها سخت بود و به ایشان فولاذ می گفتند و اسم کتاب هم بر این اساس انتخاب شد.
همسر شهید فولادگر در این نشست گفت: آقای قربانی برای نوشتن کتاب زحمت زیادی کشیدند. به خاطر شرایط زندگی شهید، جمع‌آوری روایت‌ها از زندگی ایشان برای نویسنده سخت بود. اگر آقای قربانی و انجمن سپاس این کار را نمی‌کردند، هیچ وقت کتابی راجع به این شهید گردآوری نمی‌شد چون برخی از دوستان و نزدیکان شهید از دنیا رفتند.
گفتنی است، سی‌اُمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با شعار «ما همانیم که می‌خوانیم» از ۲۱ آبان‌ماه آغاز به‌کار کرده و تا ۲۷ آبان‌ماه ۱۴۰۱ ادامه دارد.
نظر شما