به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان تهران، محمدامین نجفیان:
یکی از رسانه هایی که قرار بود کمبود های صدا و سیما در حوزه فیلم سازی جهت ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی را رفع کند «شبکه نمایش خانگی» بود. که متاسفانه این شبکه به جای رفع کمبودها در این زمینه با ترویج اشرافی گری ها باعث انحطاط بیشتر در نظام خانواده و فیلم سازی کشور شد.
متاسفانه با نگاهی کوتاه به سریال های ساخته شده در این رسانه که متولی واحدی ندارد می‌توان متوجه شد که بیشتر به یک بنگاه اقتصادی تبدیل شده است که افراد سودجو بتوانند برای خود درآمدزایی کلانی راه بیندازند و یا حق و حقوق قشرهای مستضعف جامعه را بالا بکشند.
نمونه بارز این موضوع سریال شهرزاد است که سرمایه گذار این فیلم چندی پیش دادگاهی و حکم آن صادر شد.
به غیر از مسائل اقتصادی که در این حوزه وجود دارد می توان به موضوعی مهم‌تر که آن هم مسئله فرهنگی و خانواده می باشد اشاره کرد.
کیست که نداند در حال حاضر یکی از مهمترین نهادهای کشور که همان نهاد خانواده است با فیلم های پخش شده در نمایش خانگی رو به انحطاط رفته است.
به طور مثال می توان به خانه های لاکچری، آرایش های غیر متعارف، روابط خارج از عرف زن و مرد و.... اشاره کرد که همین باعث می شود به غیر از مجردین کشور متاهلین نیز با مشکلاتی رو به رو شوند که یکی از آن ها ایجاد خوی اشرافی‌گری‌های مجازی در خانواده‌ها است که متاسفانه باعث ایجاد طلاق های متعدد در جامعه می شود.
در همین راستا و برای شناخت علل و دلایل کم رنگ شدن ارزش های دینی در سریال های نمایش خانگی خبرنگار خبرگزاری شبستان با آقای مسعود اصلانی پژوهشگر، منتقد و نویسنده به گفت و گو نشسته است که می توانید شرح آن را در ذیل مطالعه کنید.
چرا ارزش های دینی به این میزان در تولیدات شبکه نمایش خانگی کمتر مورد توجه قرار گرفته است؟
اکثر سریال های نمایش خانگی دنبال رقابت با هم هستند، کماکان ما مشاهده می‌کنیم کارگردان این گونه سریال ها سریالی را به اتمام نرسانده سراغ ساخت سریال جدید می‌رود و نکته جالب این است که مخاطبان زیادی هم پیدا می‌کند که جذب سریال های نمایش خانگی می شوند.
این مخاطبان اکثرا با دیدن این سریال ها دنبال واقعیت و حقیقت روز جامعه و دنبال تغییر در زندگی روزمره خود هستند. این تغییر خیلی خوبه ولی به شرط اینکه باعث تغییر در کم رنگ شدن ارزش های دینی در زندگی نشود ولی متاسفانه این سریال ها فقط نقطه جذابیت را در سریال نشان می دهند ولی از فرهنگ سازی مسائل دینی کاملا فاصله گرفته اند که این باعث کم رنگ شدن ارزش های دینی در تولیدات نمایش خانگی شده است.
همین امر باعث ایجاد ولنگاری فرهنگی شده است که این ولنگاری تیری زهر آلود به چهره فرهنگ و هویت ایرانی می باشد.
درباره کم توجهی به ارزش های دینی در تولیدات شبکه های نمایش خانگی، مشکل متوجه اصحاب سریال و سینماست یا متوجه متولیان گسترش فرهنگ ارزش های دینی همانند حوزه های علمیه است؟
به نظر من آن چیزی که ما الان در تولیدات سریال های نمایش خانگی مشاهده می‌کنیم با آن چیزی که در سال‌های قبل مشاهده کردیم کاملا متفاوت است. طرز پوشش ها، فرهنگ و آداب رسوم و حتی طرز صحبت کردن ها و زندگی ها به کلی تغییر کرده و یک جور مسابقه و رقابت با دیگران و یا کشورهای دیگر شده است.
وقتی ببینید و بپرسید تفکرات روشن فکری و به روز بودن پاسخ سوال‌شان این است که من نمی‌دانم آیا من مخاطب که این سریال ها را دارم می‌بینم متولیان گسترش فرهنگ و فرهنگ سازی و یا اصحاب رسانه هم می‌بینند که اگر می‌بینند پس چرا واکنش و عکس العملی صورت نمی‌گیرد و اینکه تمام متولیان چه حوزه های علمیه که کار تبلیغ ارزش های دینی رو به عهده دارند چه اصحاب رسانه و تولیدات رسانه ای و سریال های خانگی و دیگر مسئولین که با فرهنگ سازی و حفظ ارزش های دینی در ارتباط هستند توجه شان بیشتر و نظارتشان بهتر و دقیق تر باشد.
به عقیده شما مخاطبان و مردم به تولیدات شبکه های نمایش خانگی که به ارزش های دینی پرداخته باشند، توجه می کنند؟
امروزه متاسفانه سرویس هایی که کارشان ساخت سریال های نمایش خانگی است و در همین مسیر دارند گام برمی‌دارند اکثرا تقابل با فرهنگ اصیل دینی و ملی دارند و یا تعاملی ندارند و این باعث بی تفاوت شدن مخاطب و یا بی تفاوت کردن بخشی از جامعه به مفاهیم ارزشمند دینی و ملی بشود و چه بسا که اکثر مخاطبین هم نگاهشان به این سریال ها بیشتر و بیشتر می‌شود و فراموش شدن ارزش های دینی کمتر و کمتر، که می تانید اثراتش را در جامعه امروز ببینید.
راه‌کار شما برای پر رنگ کردن ارزش های دینی در تولیدات شبکه های نمایش خانگی چیست؟
من معتقدم وقتی سریالی ساخته می‌شود و محتوای آن برای مخاطب جذاب است و قابل درک برای شخصی می‌تواند باشد قطعا آن سریال، سریال خوبی برای من که آن سریال را دیدم نمی‌تواند قابل قبول باشد و این نظر خود شخص بوده، ولی آیا شاید نگاه دیگر مخاطبان به آن سریال منفی و یا مثبت باشد پس آن سریال قطعا مشکل دارد چون این سریال با توجه به باور و تفکر و شرایط حال آن شخص ساخته و پرداخته شده است.
آیا قابل قبول بوده و اینکه منی که باور و اعتقاد و ارزش دینی ام را دارم باید قبول کنم که چون دیدگاه آن مخاطب خوب بوده پس این سریال خوبی است و من هم می‌پذیرم.
به طور مثال آیا دیدگاه اقتصادی آن مخاطب با من یکی است؟ دیدگاه های فرهنگی و اجتماعی مخاطبین آیا برابر هستند؟ دیدگاه علمی و رفتاری آیا برابر است؟ پس به نظر من باید ارزش های دینی در سریال های نمایش خانگی مدام تکرار و فرهنگ سازی بشود تا ذهنیت ها نسبت به سکانس های گفتاری و رفتاری بد تغییر کنند.
من معتقدم الان که نقش سریال‌های مذهبی و ملی با رویکرد ارزش های دینی در تلویزیون کمتر شده و سازندگان سریال ها از تلویزیون به نمایش خانگی هجوم آوردند پس بیاییم در جای دیگر مثل نمایش خانگی تکرار کنیم و سازنده خوبی برای تولیدات نمایش خانگی باشیم و در ساخت سریال هایی با موضوع های تاریخی، علمی و هنری ارزش دینی را احیا کنیم.
از سویی حمایت و نظارت های مراکز تولید رسانه ای و فرهنگ سازی ارزش های دینی هم بیشتر و بهتر از قبل دیده بشود.
در بحث ارزش های دینی گویا میان اهالی فرهنگ و رسانه یک زبان مشترکی وجود ندارد، چگونه می توان به این زبان مشترک رسید و تولیدات فاخری داشت؟
من به این نکته هم در صحبت هایم اشاره کردم که تعاملی میان اهالی فرهنگ و رسانه و همچنین مبلغین دینی برقرار نیست چون سازهای ناکوک از سوی دو طرف دیده می‌شود ولی این امکان وجود دارد که دیدگاه ها را کمی تغییر داد.
باور داشت که می‌توان تغییراتی در تولیدات نمایش خانگی ایجاد کرد، فقط نیاز به کمی اصلاح و فرهنگ سازی دارد که آن هم با نظارت بیشتر می‌توان به این زبان رسید.
زبان مشترک فقط حفظ ارزش دینی و هویت فرهنگ ایرانی است نه ترویج فرهنگ و روش بیگانه. پس بیاییم برای تولیدات فاخر گام هایی برداریم که نه فرهنگ به خطر بیفتد نه ارزش‌های دینی و نه ارزش های شخصیت های داستانی، مثل (خانواده نظیر پدر، مادر و یا مقام زن، همسر، فرزند) که این روزها ما در سریال ها شاهد کم رنگ شدن شخصیت ها و یا نابودی این افراد هستیم.
نظر شما