وداع اشکبار با اعتکاف/ پایان سه روز بندگی خالصانه

به گزارش خبرگزاری شبستان از گیلان- مائده فلاحتکارضیابری؛

لحظات ناب راز و نیاز با خدا با هیچ لحظه ای قابل قیاس نیست، تو می گویی او می شنود، او در آیه آیه قرآن با تو صحبت می کند و بنده سیراب از عشق الهی می شود.

هر فراز دعای ام داوود را که می خوانی وقتی خداوند را به نام «یا وارث، یا فاتح و ...» خطاب می کنی، اقرار می کنی که هر چه هست در ید پرتوان الهی است و ما ریزه خوار سفره یار.

فراز های دعای ام داوود پشت سر هم قرائت می شود، غروب آفتاب نزدیک است، چشمان اشک بار معتکفان گواه این است که از این محفل توان دوری نیست و لحظه به لحظه صدای گریه معتکفان بیشتر می‌شود.

پس از سه روز توقف در آستان دلپذیر خدا، اعتکاف با قلوبی سرشار از عشق به دوست پایان یافت، سه روز میهمان خانه امن الهی شدند و خلوت گزیدند؛ سه روز دل از دنیا بریده و دل به خانه دوست رساندند، در حریمش سکنی گزیدند و خود را از گرداب روزمرگی نجات دادند.

حال لحظات پایان میهمانی فرا رسید؛ گوش، زمزمه وداع می‌شنود و چشم‌ را به میزبانی اشک می‌برد و چه سخت است خداحافظی با روزهای خوش بندگی. روزهایی که نه دنیایی بود و نه تعلقاتی، خود بودی و خدای خود.

فاطمه بشاش از معتکفین مسجد جعفری صومعه سرا اظهار کرد: حس می‌کنم که رنگ زلال‌تری به خود گرفته‌ام و یک انسان دیگری شده‌ام، به گونه‌ای که دیگر ابلیس جرات نزدیک شدن به من را ندارد.

وی با بیان اینکه حس و حال اعتکاف و حال خروج از آن قابل ذکر نیست، افزود: در اعتکاف همه گوشه نشین می‌شوند و با خدای خود خلوت می کنند و به دور از زندگی دنیوی فقط و فقط خودشان هستند و خدایشان.

این معتکف با بیان اینکه برای چندمین سال متوالی است که در مراسم معنوی اعتکاف حضور دارم، گفت: نه تنها من بلکه همه ما نیاز داریم تا روزهایی با خدای خود خلوت کنیم و چه روزهایی بهتر از ایام البیض.

در میان این جمعیت دلباخته کودکان معتکفی جلب توجه می‌کردند که هرکدام به تنهایی دفتری از عشق و معرفت الهی بودند و قطعاً غرور خداوند در برابر فرشتگانش نسبت به این آفریده‌ها و بنده‌های پاک را در پی داشته و مصداق بارز «فتبارک‌الله احسن‌الخالقین» هستند.

زهرا، معتکف 11 ساله که یکی از معتکفین بود افزود: سه روز برایم خیلی زود گذشت و علاوه بر اینکه در کنار دوستانم بودم به ختم قرآن، خواندن ادعیه و زیارت هم پرداختم.

وی با بیان اینکه هنوز از اعتکاف نرفته، دلم برای این شب‌ها و روزها تنگ می‌شود، گفت: از خدا خواسته‌ام که هرساله روزیم کند تا در این مراسم معنوی بتوانم حضور داشته باشم.

 فاطمه، معتکف جوانی که در حال جمع کردن لباس‌های خود و آماده رفتن از مسجد می‌شود، تصریح کرد: ما هر ساله نیاز داریم تا با تلنگری به خود آییم و روزهای خوش اعتکاف فرصت مناسبی برای بازگشت به فطرت پاک خود است.

وی خاطرنشان کرد: شب‌های اعتکاف برایم همچون شب‌های قدر عزیز و ارزشمند است و آنقدر با خدای خود راز و نیاز و طلب آمرزش می‌کنیم تا پاک و طاهر از خانه امن الهی خارج شویم و بتوانیم خود را از تعلقات دنیوی حفظ کنیم.

زنگ پایان اعتکاف به صدا درآمد؛ معتکف! خدا قوت؛ چه خوب رسم بندگی را به جا آوردی و ریاضت عاشق شدن را به جان خریدی؛ روزهای شیرین بندگی و عاشقی گوارای وجودت باد.