به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، بسیاری از منتقدان فرهنگی که دغدغه دین و ارزش های انقلاب اسلامی را دارند، معتقدند فیلم های سینمایی به ویژه فیلم هایی که در جشنواره فجر به اکران در می آیند، متناسب با تراز انقلاب اسلامی نیستند. فیلم ها عاری از ترویج زندگی ایرانی اسلامی، امیدبخشی و آگاهی بخشی هستند و بیشتر ناامیدی و زندگی غربی را رواج می دهند. این کارشناسان فرهنگی معتقد هستند، اگر جشنواره به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود باید فیلم های آن هم با نگاه ارزشی، انقلابی و دینی و ترویج سبک زندگی ایرانی و اسلامی ساخته شوند. باید به مردم امید ببخشند و ایران عزت مند را نشان دهند.
در این باید می توان به چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر پرداخت که اخیراً هم پرونده آن برای سال 1401 بسته شد و دیگر می توان نمره در کارنامه این جشنواره درج کرد از این رو با پایان یافتن جشنواره فیلم فجر 41، این پرسش ها به ذهن خطور کرد که آیا درون مایه فیلم های اکران شده دارای ارزش های انقلاب اسلامی، امید بخشی و نگاه مقام معظم رهبری که سینما را هنر برتر و کلید پیشرفت جامعه می داند است یا خیر؟ چرا منتقدان فرهنگی همواره از جشنواره فجر ابراز نارضایتی دارند؟ برای پاسخ به این پرسش با پرویز فارسیجانی، استاد دانشگاه رسانه و سینما و مدیر کل سابق سازمان سینمایی به گفتگو پرداختیم که در متن زیر می خوانید:
چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را چگونه ارزیابی می کنید؟
با برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر کارنامه ارزیابی سینما منتسب به این انقلاب بزرگ را تمام کرده ایم. در ارزیابی می توان گفت به جز دو یا سه فیلم مابقی هنوز تراز سینما انقلاب اسلامی نیستند.
با همه تلاش هایی که مدیران و دولت سیزدهم در چهل و یکمین جشنواره فجر کرده اند باز با سینمای تراز انقلاب فاصله داشته ایم. در فیلم های سینمای جشنواره جای امید بخشی خالی است. بحث آگاهی بخشی به ارزش های انقلاب و اسلام در فیلم های جشنواره کمتر دیده شد و بیشتر سبک زندگی غربی و ناامیدی را ترویج می دادند. ایران، عزت و شرافت در فیلم های فجر کمتر دیده شد البته نسبت به سال های گذشته کمتر شده بود.
موانع رسیدن به سینمای انقلابی چیست؟
متاسفانه پس از 43 سال هنوز اصول راهبردی سینمای انقلاب را نتوانسته ایم در شورای انقلاب فرهنگی، مجلس شورای اسلامی و دولت جمهوری اسلامی به تصویب برسانیم و نقشه راه داشته باشیم. نبود این نقشه راه ما را به بیراهه می کشاند.
تغبیر دولت ها در سنوات گذشته موجب شد تا سینمای انقلاب را به سلایق بسپاریم. سلایق مدیرانی که هر کدام به دلایلی نتوانستند جایگاه سینمای ما را رعایت کنند و برای رسیدن به آن تلاش کنند. متاسفانه سینما را رها کرده ایم و به گیشه و سلایق هنرمندان سپردیم. هنرمندانی که اغلب دلباخته انقلاب نیستند و حتی سفارش شده سفارت خانه هایی بودند که با بهره جویی از سینما در تداوم جنگ نرم به خوبی توانستند راهبری کنند. اغلب سینماگران ما را به جشنواره های فرا مرزی هدایت کردند که سبک آنها سیاه نمایی و نشان دهنده تصویر غلط از ایران و انقلاب اسلامی بوده است.
همچنین فیلم ها از سبک زندگی ایرانی اسلامی دور بودند و بیشتر سبک زندگی غربی را ترویج دادند. در فیلم های سلبریتی ها، کارگردانان، سینماگران و تهیه کنندگان اثری از خدا، دین و ارزش های انقلاب کمتر دیده می شود یا اصلا وجود ندارد. این تلخ ترین واقعیتی است که در عدم تحقق به فرمایش مقام معظم رهبری که سینما را برتر و کلید پیشرفت جامعه می دانند می توان بیان کرد. این جای شرمندگی دارد که چرا نتوانسته ایم به سینمای اسلامی و تراز انقلاب برسیم باید مدیران و هنرمندان ما پاسخگو باشند.
برای دستیابی به سینمای انقلابی چه باید کرد؟
ما نیازمند یک مدیریت قاطعانه، کارآمد و تربیت هنرمندان اسلامی هستیم. اگر منتظر هستیم هنرمندان گذشته که هنوز وام دار طاغوت، سفارت خانه ها و جشنواره های بیرونی هستند اتفاقی جدیدی را رقم بزنند، اتفاقی نخواهد افتاد و آن ها همیشه از ما طلب کار هستند در مقابل متاسفانه ما منفعل برخورد می کنیم.
ما نیازمند یک مدیریت مبتنی بر راهبرد و سیاست ها مشخص همراه با قوانین و ضوابط مدون هستیم و نباید با کسی در شورای پروانه نمایش و داوری ها تعارف نداشته باشیم. متاسفانه با بررسی کارنامه چهل و یکمین فیلم فجر با سینمای ترازی که مقام معظم رهبری توقع دارند فاصله داریم.
صحبت پایانی دارید بفرمایید.
امیدوارم در سال آینده برنامه ریزی خوب، منسجم و حساب شده با عقبه فکری باشد. سینمای ما متاسفانه فاقد یک عقبه فکری و اندیشه ورز به معنای درست حرفه ای و کارآمد از نیروهای انقلابی است. هنوز وام دار دست های پشت پرده با سینماگران قبل از انقلاب یا غیر معتقد انقلاب هستیم که در مقابل مماشات و تسامح می کنیم و باید گفت؛ جشنواره 41 نمره قبولی را نمی گیرد.
نظر شما