خبرگزاری شبستان- استان فارس: مهدی رحمانیان
از پیامبر (ص) نقل شده است که «هر كس بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت كند خداوند به ازاى هر حرف آن چهار هزار حسنه برايش مىنويسد و چهار هزار گناه از او پاك مى كند و چهار هزار درجه او را بالا مى برد.»
از كمترين آثار ذكر بسم الله در ابتداء هر امر، پيدايش موجبات از بین رفتن خطاها و گناهان است و همچنين موجب كسب توفيق خواهد شد و روند اين توفيق و استمرار آن ابواب جديد در ارتقاء مراتب الهي و حصول توفيقات جديد را بدنبال خواهد داشت.
در این باره حضرت محمد (ص) می فرمایند: خداوند می فرماید: «... هرگاه بنده بگويد: بسم اللّه الرحمن الرحيم، خداى متعال مىگويد: بنده من با نام من آغاز كرد. بر من است كه كارهايش را به انجام رسانم و او را در همه حال، بركت دهم»؛ و نیز در جایی دیگر می فرمایند: «هرگاه سفره پهن مى شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى آيند. چون بنده بگويد: «بسم اللّه» فرشتگان مى گويند: «خداوند، به غذايتان بركت دهد!» سپس به شيطان مى گويند: «اى فاسق! بيرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى» و همچنین بیان می دارند:« هر گاه بنده اى هنگام خوابش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مى گويد: به تعداد نفسهايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد.»
ذکر بسم الله؛ آغازگر تمام کتاب های آسمانی
به گفته امام جمعه جهرم، ذکر شریف «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» از ذکرهای مهمی است که خداوند متعال آن را انتخاب کرده تا آغازگر نه تنها قرآن کریم بلکه همه کتاب های آسمانی باشد لذا این ذکر معمولی نیست و مورد عنایت بزرگان دین هم بوده است.
حجت الاسلام محمدحسین مدبر افزود: مرحوم شهید حاج آقا مصطفی خمینی(ره) کتاب تفسیری را شروع کردند که متاسفانه فرصت اتمامش را پیدا نکردند و فقط جلد اول به انجام رسید که تمامی نزدیک به 400 صفحه آن شرح و تفسیر همین ذکر« بسم الله الرحمن الرحیم» است.
به اذعان این استاد حوزه و دانشگاه، از ابعاد این ذکر شریف این است که همان گونه که خدای متعال کتابشان را با آن شروع کرده اند ما هم باید در تمام امور زندگی به عنوان یک ادب دینی کارهایمان را با این ذکر شروع کنیم.
کارهایی که نافرجام می ماند
وی ادامه داد: از پیامبر اکرم (ص) با مقدار کمی تفاوت در الفاظ نقل شده که فرمودند: «كلُ أمرٍ ذي بالٍ لا يُبدأ فيه ببسم الله الرحمن الرحيم فهو أبتر» اگر شروع کارهای مهم زندگی با نام خدا نباشد آن کار ابتر یعنی نافرجام و بی‌فایده و بی‌ثمرخواهد ماند.
حجت الاسلام مدبر معتقد است در انتخاب شغل، مسافرت بزرگ، زندگی مشترک، بچه دار شدن و بالاخره هر کار مهمی در زندگی باید با نام و یاد خدا شروع کنیم وگرنه آن گونه که باید بشود نمی شود. به عنوان نمونه اگر جریان عقد و ازدواج و جشن و مراسم مربوطه رنگ و بوی خدایی نداشته باشد و با نام خدای متعال آغاز نشود و خدای ناکرده با دهن کجی به نعمت آفرین همراه باشد ابتر خواهد ماند.
وی عنوان کرد: البته بزرگان دین فرموده اند که نام و یاد خدا مخصوص کارهای مهم هم نیست بلکه انسان باید هر کار ریز و درشتی را با ذکر شریف «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز کند تا به صورت عادت درآید و از ثمراتش بهره مند شود. امام صادق (ع) فرمودند: (لا تَدَع «بِسمِ اللّه ِالرَّحمنِ الرَّحيمِ» و إن كانَ بَعدَهُ شِعرٌ) اگر خواستید یک بیت شعر هم بخوانید با این ذکر شروع کنید.
بسم الله مقدم است
امام جمعه جهرم با یادآوری اینکه گاهی در بعضی از محافل و جلسات و مراسم، مجری محترم یک عالمه شعر می خواند بعد «بسم الله الرحمن الرحیم» می گوید که این صحیح نیست، عنوان کرد: امام امیرالمومنین(ع) فرمودند: «فَقُولُوا عِنْدَ اِفْتِتَاحِ كُلِّ أَمْرٍ صَغِيرٍ أَوْ عَظِيمٍ بِسْمِ اَللّهِ اَلرَّحْمنِ اَلرَّحِيمِ» اگر ما تصمیم بگیریم و بر این ذکر شریف مداومت داشته باشیم و عادت کنیم که در آغاز هر رفتار و کار و فعالیتی چه کوچک و چه بزرگ نام خدا را برزبان جاری کنیم و در طول شبانه روز که هزاران کار انجام می دهیم و در سراسر زندگی آن را تکرار کنیم به صورت ملکه ذهنی در خواهد آمد و جزئی از شخصیت مان خواهد شد و این حالت را با خود به دنیای دیگرخواهیم برد چون که جزئی از وجود ما شده است.
وی گفت: گاهی در اوقات بیداری صدها کار انجام می دهیم مثلا کارهای یک خانم خانه دار در شبانه روز این قدر فراوان و زیاد است که اگردر آغاز هرکدام «بسم الله الرحمن الرحیم» گفته شود، سراسر زندگی را نام خدا فرا می گیرد و خوشا به حال کسانی که این ویژگی را دارند و ملکه ذهن شان شده و با خود به آخرت خواهند برد.
محو گناهان با ذکر بسم الله
حجت الاسلام مدبر اظهار کرد: نقل شده که بنده خدایی را روز قیامت می آورند در حالی که نامه اعمالش از گناه پر شده است اما به رسم عادت به محض این که نامه را باز میکند ذکر شریف «بسم الله الرحمن الرحیم» را برزبان جاری می کند و بسیاری از گناهانش پاک می شود. از فرشته ها سوال می کند که نکند این نامه اشتباهی به من رسیده و در جواب به او می گویند این پاداش آن خصوصیت خوبی است که در زندگی داشته ای و اکنون به برکت همین ویژگی و فضیلت بسیاری از گناهانت پاک شده است.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه گاهی آن قدر در زندگی غرق می شویم که حتی بر سر سفره هم هیچ کدام از اعضای خانواده یک بسم الله بر زبان جاری نمی کنیم، تصریح کرد: نباید بگذاریم این ادب دینی کمرنگ شود. البته هستند کسانی که با هر لقمه ای خدا را یاد می کنند.
همنشین داوود(ع)
این استاد حوزه و دانشگاه به نقل روایتی از حضرت داوود (ع) پرداخت و اظهار کرد: در تاریخ آمده که حضرت داوود(ع) در مناجاتی عرض کرد خدایا دلم می خواهد همنشین خودم را در بهشت در همین دنیا ببینم. خدای متعال فرمود فردا صبح از دروازه شهر خارج شو، اولین کسی که در صحرا می بینی همان همنشین تو در بهشت است. جناب داوود چون مسئله مهم بود فرزند جوانش حضرت سلیمان را هم با خود برد و این درس بزرگی برای پدر و مادرهاست که اگر قرار شد اتفاق مهمی در زندگی بیفتد که بار تربیتی و ارزشی دارد سعی کنند بچه هایشان را با خود ببرند. به هر حال وقتی از دروازه شهر بیرون رفتند پیرمردی را دیدند که کوله ای هیزم بردوش دارد و از کوه سرازیر شد. با ایشان همراهی کردند تا این که کنار دروازه شهر هیزمش را به فروش رساند. به او نزدیک شدند و پس از سلام و احوالپرسی گفتند آیا اجازه می دهید امروز مهمان شما باشیم؟ پیرمرد هم با آغوش باز پذیرفت و گفت مهمان حبیب خداست، قدمتان بر سر و چشم و با پول فروش هیزم، گندم خرید و با هم به خانه رفتند و گندم را آرد کرد و با خمیرش سه قرص نان پخت و بر سر سفره آورد. اینها دیدند که پیرمرد هر لقمه ای که می خورد بسم الله می گوید و در انتها هم خدا را شکر می کند! غذا که تمام شد دست به دعا برداشت و با چشمانی اشکبار شروع کرد به راز و نیاز که ای خدا این هیزمی که من از کوه آوردم درختش را تو کاشتی و بزرگش کردی و بالاخره خشک کردی و تو بودی که به من توان دادی چوب آن را به آبادی بیاورم و مشتری را تو فرستادی تا آن را بفروشم و گندم بخرم و الی آخر.... در اینجا جناب داوود نگاه معناداری به فرزندش کرد و گفت برخیز که جواب مان را گرفتیم. این واقعا یک درس است که انسان برای یک نان خالی شاکر باشد.
حجت الاسلام مدبر با اشاره به اینکه مطالبات ما از بندگان خدا سر جای خود محفوظ، اما هرگز نباید شکر گزاری از خدای متعال به دست فراموشی سپرده شود که گاهی کفران نعمت است چرا که حساب خدا را باید از بقیه جدا کنیم، گفت: بعضی از اوقات متوجه بسیاری از نعمت ها نیستیم. اگر خدای متعال ما را در خواب پهلو به پهلو نمی چرخاند چه مشکلاتی جسمی که پیدا نمی کردیم آیا این نعمت نیست و بنده خدایی هم می گفت برای یک عمل جراحی من را یک ساعت روی یک قسمت از بدنم بدون تحرک قرار دادند بعد که تمام شد احساس کردم همان قسمت از بدنم حالت فلج پیدا کرده است می گویند اگر انسان تا صبح روی یک دست بخوابد همان طرف بدنش فلج می شود.
بسم الله را ملکه نفسانی خود کنیم
وی در پایان خاطرنشان کرد: با تمرین و ممارست، ذکر شریف «بسم الله الرحمن الرحیم» را جزو ملکات نفسانی سازیم و با خودمان به سرای باقی ببریم که فرمودند: «مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا- انعام 160» چون «جاء» با حرف «با» متعدی شده «آوردن» را معنی می دهد یعنی افراد، حسنات را باید با خود به عالم آخرت بیاورند، نه اینکه فقط در دنیا انجام دهند! اگر حسنات ما در دنیا آفت زده نشده باشند به قیامت خواهند رسید.
نظر شما