خبرگزاری شبستان- قزوین؛
ماه مبارک رمضان نهمین ماه هجری قمری است که از آن با عنوان ماه میهمانی خداوند یاد می شود و بر اساس آیات و روایات متعدد از اهمیت بالایی برخوردار است به طوری که در فرمایشی از پیامبر گرامی اسلام آمده است «اى مردم، ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى که نزد خدا از همه ماه ها برتر و روزهایش بر همه روزها و شب هایش بر همه شب ها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهى است که شما در آن به میهمانى خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته اید، نفس هاى شما در آن تسبیح و خواب تان در آن عبادت، عمل تان در آن مقبول و دعایتان در آن مستجاب است، بهترین ساعاتى است که خداوند به بندگانش نظر رحمت مى کند.»
با توجه به اهمیت ماه مبارک رمضان، این ماه در اقصا نقاط کشور با آداب و رسوم خاصی همراه شده است و در استان قزوین هم این آداب و رسوم حال و هوای دیگری به این ماه معنوی داده است، آدابی که شاید برخی از آنها به فراموشی سپرده شده است ولی گفتن از این سنت ها هم تداعی کننده شیرینی این رسوم دیرینه است.
ماه مبارک رمضان در قزوین در گذشته با آیین گل خندانی آغاز می شده به طوری که در آخرین جمعه ماه مبارک شعبان یا ۲ روز مانده به مبارک رمضان، اقوام و بستگان گردهم می آمدند؛ اگر این روز در ایام سرد سال بود در منزل بزرگ فامیل جمع شده ولی اگر در ایام گرم سال بود در باغستان سنتی قزوین گردهم آمده و این روز را با شادی و در کنار هم سپری کرده و در واقع با لبی خندان و با نشاط به استقبال ماه مبارک رمضان می رفتند و اگر کدورتی هم در بین اقوام وجود داشت با این دورهمی مرتفع می شد.
این آیین با پختن غذاهای خاص و میان وعده هایی مانند «دیماج»، «قیمه نثار» و «حلوای ترک»، همراه بوده که این حلوا با توجه به شرایط اقلیمی این شهر با آرد گندم، روغن حیوانی و شیره انگور تهیه شده و در واقع غذایی مقوی برای ایام روزه داری است.
یکی از اقداماتی که در این مراسم صورت می گرفت این بود که به روزه اولی ها وعده می دادند که اگر بتوانند این ماه را روزه بگیرند، جایزه ای برای آنها تهیه می کنند که این جایزه هم بر اساس بضاعت خانواده ها تهیه و در روز عید فطر به دختران و پسران داده می شد.
دستگیری از نیازمندان، کمک به افراد محروم از دیگر سنت های مرسوم در ایام ماه مبارک رمضان است که مردم قزوین در ایام ماه مبارک رمضان این مهم را مورد توجه قرار داده و برای استقبال از ماه مبارک رمضان به بازار رفته و مایحتاج مورد نیاز خود را خریداری کرده و در این بین اقلامی هم برای خانواده های نیازمند خریداری می کردند و این اعتقاد را داشتند که اگر نیازمندی روزه خود را با مواد غذایی خریداری شده توسط آنها افطار کند، برای شان ثواب نوشته می شود.
یکی دیگر از آداب و رسوم خاص ماه مبارم رمضان در قزوین دوختن کیسه هایی با عنوان کیسه برکت بود، در این سنت دیرینه، مردم قزوین با حضور در مساجد کیسه های کوچک رنگی دوخته و مقداری پول و برنج در آن قرار می دادند و آن را تا پایان ماه مبارک رمضان همراه خود نگاه می داشتند و اعتقاد داشتند این کیسه چون در ماه مبارک رمضان و در فضای مسجد دوخته شده است برای آنها برکت و رزق و روزی می آورد.
قزوینی ها در ماه مبارک رمضان اصطلاحی با عنوان « هٌم هٌم افتادن» داشتند و در واقع معتقد بودند روزه داری در ماه مبارک رمضان تا هشتم این ماه سخت است و بعد از آن این ماه به هٌم هٌم افتاده و افراد دیگر به روزه داری عادت کرده و روزه داری آسان تر می شود.
برگزاری افطاری های ساده از دیگر آدابی است که در گذشته مرسوم بوده و سفره های افطاری به دور از تجملات و بسیار ساده بود و دیماج، عدس پلو با شیره و خاگینه غذاهایی بوده که در سفرهای افطاری و سحری مردم قزوین دیده می شد.
قزوینی ها در پایان این ماه مبارک و در شب های بیست و ششم و بیست و هفتم ماه رمضان کله پاچه می خوردند زیرا معتقد بودند در این شب ها ابن ملجم به هلاکت رسیده است البته استخوان های کله پاچه را بیرون نمی ریختند و آن را نگاه داشته و سال آینده در جالیز می سوزاندند زیرا این دود باعث از بین رفتن آفات محصولات جالیز می شد.
وداع با ماه مبارک رمضان هم از دیگر آداب مرسوم در بین مردم قزوین بود که در آخرین روز ماه مبارک رمضان و قبل از طلوع خورشید بر سجاده نشسته و برای اینکه توانسته بودند این ماه را روزه دار باشند شکرگزاری کرده و در واقع به نوعی با این ماه وداع می کردند و در روز عید سعید فطر هم به مسجد رفته و نماز عید را به جماعت اقامه می کردند و سپس به دید و بازدید و دیدار اقوام می رفتند.
نظر شما