به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از العالم، عبدالباری عطوان، تحلیلگر مشهور عرب و سردبیر روزنامه الکترونیکی رای الیوم با انتشار سرمقاله ای در واکنش به گستاخی صهیونیست ها در برگزاری راهپیمایی عجیب و به شدت نژادپرستانه صهیونیستی نوشت: روز پنجشنبه (28 اردیبهشت ماه ) 5 هزار شهرک نشین – یعنی دو برابر تعداد سال گذشته – در مراسم سالانه راهپیمایی تحریک آمیز پرچم شرکت کردند. و بدتر از آن، اینکه صهیونیست ها در این راهپیمایی شعارهای نژادپرستانه و توهین آمیزی علیه عربها سر دادند و آنها را "حرام زاده" خواندند و جای تأسف دارد که واکنش جهان عرب به این شکل زشت و وقیحانه از نژادپرستی و حضور برخی وزرا در کابینه ای که خود را نماینده تمدن غرب در منطقه می دانند، ناچیز و غیر قابل توجه بود.
خالی کردن پشت جنبش جهاد اسلامی و تنها گذاشتن آن در برابر رژیم صهیونیستی – زمانی که پاسخ جنایات این رژیم و ترور فرماندهان شهید خود را می داد – نتانیاهو و کابینه افراطی اش را برای ادامه جنایات خود، جری تر کرده است چون آنها فهمیدند که گروه های مقاومت بر خلاف آنچه که در عملیات «شمشیر قدس » در مه 2021 رخ داد، به طور یکپارچه در مقابل این رژیم نیاستادند.
نتانیاهو در زمان حمله 5 روزه به غزه، در میان عرب ها میانجیگرانی را یافت که او و رژیمش را از ضرب شست موشک های جهاد اسلامی نجات دادند؛ آنها جنبش جهاد اسلامی را برای پذیرش آتش بس تحت فشار قرار دادند. اما آتش بس صرفا یک استراحت کوتاه برای جهاد اسلامی است و به گفته یک منبع عالی رتبه در این جنبش، دور بعدی حملات موشکی جهاد در راه است.
انتظار داشتیم پاسخی به راهپیمایی پرچم در قدس اشغالی داده شود البته نه در حد راه انداختن راهپیمایی پرچم فلسطینی متقابل در مرزهای غزه. اما به نظر می رسد که برخی طرف ها نمی خواهند عملیات "شمشیر قدس" تکرار شود و ترجیح می دهند همسو با انتظارات میانجی گران عرب و دیکته های آنها، از هر گونه رویارویی نظامی خودداری کنند.
بعید می دانیم که دوره سرخوشی نتانیاهو و بن گویر و بتسلئیل اسموتریتش به طول بینجامد زیرا قطعا هستند گروه های مقاومت مستقل در کرانه باختری و غزه که در حال حاضر سرگرم طرح و تدوین پاسخ غافلگیرانه هستند.
چقدر برای ما و بسیاری مثل ما در داخل و خارج فلسطین، دردناک بود که ببینیم محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان در پشت تریبون مجمع عمومی سازمان ملل خودزنی می کند و {به جای اتکا به توانمندی داخلی} خواستار حمایت غرب از ملت فلسطین می شود.
نکته دردناک تر این است که عباس در سازمان ملل در حالی خواستار تعلیق عضویت رژیم صهیونیستی به خاطر جنایاتش علیه ملت فلسطین در این سازمان می شود که خود هنوز این رژیم را به رسمیت می شناسد و در واقع خود وی باید پیشگام این حرکت شود و ضمن لغو به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی، توافق های اسلو و هر آنچه که برآمده از این توافق است را هم لغو کند. او در این حالت اولین کاری که باید انجام دهد، انحلال تشکیلات خودگردان و توقف همکاری امنیتی با این رژیم است. اما او چنین کاری را انجام نخواهد داد و لذا درخواست هایش از سازمان ملل هم به گوش کسی نخواهد رسید.
این جنگ ادامه دارد و همان طور که عملیات مقاومت، نتایناهو را به توقف تجاوز صهیونیست ها به حریم مسجد الاقصی در سراسر ماه مبارک رمضان واداشت، قطعا روزی خواهد رسید که او مجبور خواهد شد این راهپیمایی ها را هم متوقف کند. صبر ملت فلسطین و ابتکار عمل های آن در مقابله با رژیم صهیونیستی بسیار زیاد است. گردان های جنین، بیشه شیران، قسام، شهدای الاقصی و قدس و عملیات های آنها در تل آویو و خضیره و بنی باراک و السبع گواه این مدعا هستند.
روزهای آینده حوادثی را در بطن خود دارد، مقاومت باید استراحت کند و بعد از تجدید قوا و عبرت گرفتن از برخی اشتباهات گذشته به میدان برگردد... در این خصوص زمان، بسیاری از مسایل را روشن خواهد کرد.
نظر شما