مسجد در سیره امام رضا(ع) محل دیدارهای مردمی و رسیدگی به امور امت بود

حجت‌الاسلام مهاجرنیا با اشاره به جایگاه مسجد در سیره اهل بیت(ع)، گفت: امام رضا(ع) چه در دوران حضور در مدینة‌النبی(ص) چه پس از هجرت به ایران، مسجد را محل دیدارهای مردمی قرار دادند و ارتباطات گسترده‌ای همسو با این دیدارها در مسجد شکل گرفت.

حجت‌الاسلام و المسلمین «محسن مهاجرنیا» در گفت وگو با خبرنگار گروه مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، با بیان اینکه مسجد در تاریخ اسلام همواره علاوه بر محوریت در معنویت و عبادت از کارکردهای دیگری نیز برخوردار بوده است، اظهار کرد: اما در زمامه ما فعالیت‌های مسجد و دایره شمول آن به دلیل عوامل مختلف متفاوت‌تر از گذشته شده است.

 

عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: در دوران پیامبر اکبرم (ص) رتق و فتق تمامی امور جامعه در مسجد انجام می شد، مسجد نه تنها محل عبادت که دارالخلافه و محل قضاوت بود، این کارکرد البته در طول تاریخ اسلام دستخوش تغییراتی شد اما واقعیت آن است که از همان ابتدا مجموعه ای از کارکردهای متنوع سیاسی و اجتماعی در مسجد تعریف شد و در دوران ائمه اطهار (ع) نیز استمرار یافت.

 

وی افزود: از آنجایی که مدیریت کلان و سیاست‌گذاری جامعه عملا در اختیار ائمه اطهار (ع) نبود در نتیجه بسیاری از مسائل و ارتباطات مردمی حضرات معصومین(ع) در مسجد صورت می‌پذیرفت؛ این کارکرد تقریبا در دوره ائمه(ع) وجود داشت، برای مثال کلاس‌های درس چهار هزار نفری امام صادق (ع) در مسجد برگزار می شد؛ «سليم بن ابى حية» نقل مى‌كند كه در خدمت امام صادق (ع) بودم، وقتى خواستم از وى جدا شوم، خداحافظى كرده، عرض نمودم: دوست دارم توصيه و زاد و توشه‌اى (دينى و علمى) به من مرحمت فرمايى؛ حضرت(ع) فرمود: «ائت أبان بن تغلب فإنّه قد سمع منّي حديثاً كثيراً فما روى لك فاروه عنّي‌؛ نزد ابان بن تغلب برو! او از من احاديث زيادى شنيده، هر چه او براى تو نقل كند، مستقيماً از من نقل كن». سپس اضافه فرمود: پدرم أبو جعفر عليه السلام به او فرمود: «اجلس في مسجد المدينة و أفتِ الناس، فإنّي أحبّ أن يُرى في شيعتي مثلك‌؛ در مسجد مدينه بنشين و براى مردم (پيروان همه مذاهب) فتوا بده كه من دوست مى‌دارم در بين شيعيانم امثال تو ديده شوند».


حجت‌الاسلام و المسلمین مهاجرنیا با اشاره به جایگاه مسجد در سیره امام رضا(ع)، تصریح کرد: محل برگزاری بسیاری از مناظرات عالم آل‌محمد(ص) که با نمایندگان سایر ادیان با حضور آن حضرت(ع) برگزار می شد عموماً در دارالحکومه بود چراکه طراحی این دیدارها و مناظرات با شخص خلیه یعنی مأمون بود اما سایر ارتباطات و دیدارهای معنوی امام رضا (ع) با مردم در مسجد انجام می‌شد.

 

وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه امام رضا(ع) در زمان حضور در مدینه ارتباط و انس با مسجدالنبی(ص) داشتند، افزود: مدینه در آن زمان چندان وسعتی نداشت و محل زندگی امام رضا (ع) نیز اطراف مسجد بود و ارتباطات گسترده ای ذیل دیدارهای مردم با امام(ع) در مسجد شکل می گرفت.

 

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در بخش دیگری از مباحث خود با بیان اینکه ائمه اطهار(ع) در عرصه‌های مختلف الگویی تام و تمام برای جامعه محسوب می‌شوند، تأکید کرد: امام حسین (ع) درباره ضرورت الگوبردای از سیره معصومان(ع) فرمودند: «لکــــــــم فــــــــیّ اســــــــــوة؛ عمل من سرمشق شما است». 

 

وی ادامه داد: ائمه معصوم(ع) انسان کامل هستند و به ما دستور دادند که برای هدایت به آنها اقتدا کنیم، امام رضا (ع) که در ایام ولادت آن حضرت(ع) قرار داریم در بخش سیاست روایات و احادیث کوتاه فراوانی از ایشان وجود دارد، حدیث «سلسلة الذهب» به تنهایی دنیایی از مطالب قابل تامل و الگوگیری است؛ امروز ما در دنیایی زندگی می کنیم که نظام فاسد جهانی آن به رهبری آمریکا و ابرقدرت ها شکل گرفته که جز فساد و ظلم و جور در دنیا کار دیگری ندارند؛ سیره امام رضا (ع) در عرصه مقابله با حاکمان جور می تواند در مواجهه با استکبار برای ما الگو باشد.

 

این پژوهشگر با اشاره به اینکه رویکرد اهل بیت (ع) در عرصه های مختلف چراغ راه برای جامعه است، تصریح کرد: هرکدام از ائمه اطهار (ع) به القابی معروف بودند، برای مثال یکی از القاب امام رضا (ع) رئوف است؛ البته اعتقاد ما بر این است که ائمه کلهم نور واحد هستند و هیچ تفاوتی میان آنها نیز و آنچه که از القاب و کنیه به این حضرات نسبت داده شده، مولفه هایی هستند که همه آن بزرگواران به نوعی واجدش هستند.

 

وی در این راستا ادامه داد: امام رضا (ع) به مدت ۲۰ سال و در سخت ترین دوران امامت جامعه را بر عهده داشتند، در دوره سه تن از خلفای عباسی زندگی می کردند که بسیار ظالم بودند؛ ۱۰ سال در دوره هارون الرشید، پنج سال در دوره امین و پنج سال در دوره مامون و هر یک از این ادوار مصادف با مشکلات متعددی در جامعه بود. از سوی دیگر بغض دستگاه خلافت نسبت به ائمه(ع) منجر به بروز محدویت های بسیاری برای امام رضا (ع) بود اما حضرت(س) با وجود همه این فشارها و شرایط سخت راضی به قضای الهی بودند.

 

حجت‌الاسلام و المسلمین مهاجرنیا در پایان خاطرنشان کرد: آن حضرت(ع) راضی به مشیت الهی بودند و از این جهت رضا نامیده شدند، هرچند که ایشان قبل از ولادت و در زمان پیامبر(ص) به این نام شناخته می شدند.

 

کد خبر 1271040

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha