امام جواد(ع) علاوه بر دست بخشنده فکر بخشنده داشتند/ جلوه‌های جود حضرت(ع) را در مساجد تبیین کنیم

یک استاد حوزه علمیه با بیان اینکه امام جواد(ع) علاوه بر دست بخشنده فکر بخشنده داشتند، گفت: جود و سخای ایشان به قدری بود که حتی آب وضوی‌شان به درختان حیات دوباره می‌داد اینها جلوه‌هایی از سیره ائمه(ع) است که باید در مساجد و منابر تبیین شود.

حجت‌الاسلام و المسلمین «محمد سعیدی آریا» در گفت وگو با خبرنگار گروه مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، با اشاره به علت شهرت امام نهم شیعیان به «جوادالائمه»، اظهار کرد: این مساله ناشی از بخشش و جود و کرم فراوانی بود که آن حضرت(ع) نسبت به مردم روا می‌داشت؛ البته که سایر اهل بیت(ع) نیز این ویژگی را داشتند و انتساب صفت جوادالائمه(ع) به آن حضرت(ع) به معنای این نیست که سایر ائمه(ع) از این ویژگی مبرا باشند؛ شاهد مثال آنکه امام حسن (ع) به کریم اهل بیت (ع) و امام موسی کاظم (ع) به صبور بودن و کظم غیظ معروف شدند اما سایر ائمه (ع) نیز این خصایص را داشتند.


وی در بخش دیگری از مباث خود با اشاره به معنا و مفهوم جود و کَرَم گفت: این واژگان به معنای انفاق در حد فوق العاده است، به معنای توجه انسان به فقرا؛ امام جواد (ع) دست بخشنده و همچنین فکر بخشنده داشتند، به این معنا که دائما نگران طبقات ضعیف جامعه بودند و همین باعث می شد همواره در حال بخشش به مردم باشند.

 

این استاد حوزه علمیه در ادامه تصریح کرد: «ابوهاشم جعفری» می گوید: «صَلَّيْتُ مَعَ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي مَسْجِدِ اَلْمُسَيَّبِ وَ صَلَّى بِنَا فِي مَوْضِعِ اَلْقِبْلَةِ سَوَاءً وَ ذُكِرَ أَنَّ اَلسِّدْرَةَ اَلَّتِي فِي اَلْمَسْجِدِ كَانَتْ يَابِسَةً لَيْسَ عَلَيْهَا وَرَقٌ فَدَعَا بِمَاءٍ وَ تَهَيَّأَ تَحْتَ اَلسِّدْرَةِ فَعَاشَتِ اَلسِّدْرَةُ وَ أَوْرَقَتْ وَ حَمَلَتْ مِنْ عَامِهَا؛ در مسجد مسيب همراه امام جواد عليه السلام نماز گزاردم. آن حضرت(ع) در جاي قبله مستقيم(بدون انحراف و تمايل يا در وسط صف)براي ما نماز گزارد(يعني براي ما امامت فرمود) و راوي ياد آور شد كه در آن مسجد درخت سدري بود خشك و بي‌برگ، حضرت آب طلبيد و زير درخت وضو گرفت، سپس آن درخت در همان سال زنده شد و برگ و ميوه داد.

 

وی گفت: این روایت از چند جهت قابل تامل است؛ نخستین مساله به جنبه کرامت اهل بیت(ع) و به طور خاص در رابطه با امام جواد (ع) باز می گردد؛ اساسا ائمه(ع) با اعمال خود به قلب مردم اطمینان می بخشند، این نمونه از مواردی است که می‌توانیم از آن اطلاق به کرامت کنیم.

 

حجت‌الاسلام و المسلمین سعیدی آریا ادامه داد: پیش از آنکه به نکات نهفته در این روایت بپردازم به واژه برکت و ریشه آن اشاره می کنم؛ ریشه کلمه برکت از واژه «بَرَکَ» گرفته شده است؛ برک نام پارچه ای است که قبل از اسلام استفاده می شد و بسیار سبک بود اما با این وجود مثل یک پوستین گرما ایجاد می کرد؛ بنابراین با وجودی که ظاهرا پارچه ارزان و سبکی بود اما بسیار پرفایده بود؛ از این اشاره نقبی می زنم به کرامت اهل بیت(ع) که هرکدام با کرامات خود چه کم و چه زیاد به مردم سود رساندند، اعم از اینکه تفضل مالی به افراد داشتند و یا نظیر جریان درختی که در این مسجد بود، به واسطه وضویی که امام جواد (ع) زیر این درخت گرفتند منجر به حیات دوباره و پربار شدن این درخت شدند.

 

این استاد حوزه علمیه در بخش دیگری از مباحث خود افزود: اهمیت توجه امام جواد(ع) به درختی که در آن مسجد کاشته شده بود به تنهایی نکته است، ما در آموزه های دینی سفارش فراوان به مساله درختکاری و عدم قطع درختان داریم، امیرالمومنین امام علی (ع) ساعت های مدیدی را در نخلستان به فعالیت مشغول بودند، سایر ائمه اطهار(ع) نیز نسبت به این مساله توجه خاصی داشتند، بنابراین حتی توجه امام جواد(ع) به درختی که در مسجد کاشته شده بود اذهان را به این مساله معطوف می کند که محیط زیست چه قدر در دین اسلام از اهمیت برخوردار است.

 

وی در پایان خاطرنشان کرد: این آموزه ها نیاز امروز جامعه است که باید در مساجد و منابر تبیین شود و به جامعه افق و نقشه راه بدهد.

 

کد خبر 1273556

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha