محمود حکیمی نویسنده پیشکسوت کشورمان با تاکید بر لزوم اشراف به روانشناسی کودک به منظور نوشتن داستان های دینی برای کودکان به خبرنگار شبستان گفت: قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نویسندگانی که برای امور اسلامی به خصوص برای کودک و نوجوان می نوشتند، انگشت شمار بودند. خوشبختانه بعد از انقلاب نویسندگان بسیار زیادی وارد این قلمرو شدند و آثار خوبی هم تولید می شود اما مساله مهم این است که نویسندگانی که داستانهای دینی برای گروه سنی کودک و نوجوان می نویسند، باید از ویژگی هایی برخوردار باشند.
حکیمی آگاهی و اشراف به روانشناسی کودک را اولین و اساسی ترین مساله حائز اهمیت برای نگارش کتاب به خصوص کتابهای دینی برای کودکان ذکر کرد و افزود: کسی که می خواهد برای کودک داستان دینی بنویسد باید به خوبی از ویژگی های کودکان مطلع باشد و از روانشناسی کودک برخوردار باشد. در حال حاضر بسیاری از داستانها از نظر سطح، در حدی است که درک آن برای کودک دشوار است.
وی شناخت واژگان پایه را دومین نکته قابل توجه در نگارش کتب دینی برای کودکان دانست و تصریح کرد: واژگان پایه، واژگانی است که بچه ها در دوران دبستان از کتب فارسی یا سایر کتبها یاد می گیرند. نویسنده ای در هنگام نوشتن داستانها اعم از کوتاه و بلند باید واژگان و اصطلاحات دشوار و غیرقابل درک برای کودکان را در پانویس و یا ضمیمه شرح دهد.متاسفانه گاه مشاهده می شود که در یک صفحه چهار اصطلاح دشوار است و به همین دلیل کودک با خواندن یک یا چند صفحه کتاب را کنار می گذارد.
این نویسنده با اشاره به کتاب ادبیات دینی کودک و نوجوان که با همکاری آثار کاموس به رشته تحریر درآورده است عنوان کرد: فصل 12 این کتاب را که در مورد آسیب شناسی ادبیات کودک و نوجوان است خودم نوشته و در آن به اسرائیلیات اشاره کردم برخی از داستانهایی که در تفاسیر اهل تسنن به کار رفته و البته در تفاسیر شیعه نیز هست اما بسیار کم است اسرائیلیات هستند.
حکیمی در تعریف اسرائیلیات خاطرنشان کرد: اسرائیلیات حکایاتی هستند که متاسفانه از کتاب اهل عقیق برداشته شده و مقداری تغییر یافته و در برخی کتابهای دینی ما وارد شده است.
وی با تاکید بر اینکه نویسنده ای که می خواهد کتب دینی بنویسد باید نسبت به اسرائیلیات آگاهی داشته باشد، اظهار داشت: در غیر این صورت نویسنده داستانی انتخاب می کند که به نظر خودش خوب می آید و آنرا به تصویرگر می دهد و سپس برای چاپ می فرستد. از این رو نویسندگان باید به اسراییلیات آگاهی داشته باشند تا آنها را ناخواسته وارد کتب دینی نکنند.
این نویسنده با اشاره به رواج داستانهای عرفانی در بین کتب کودک تصریح کرد: امروزه مشاهده می شود که داستانهای عرفانی را برای کودکان می آورند، در صورتی که همه داستانهای عرفانی مناسب دوران کودکی نیست. این داستانها اکثراً برای بزرگسالان است اما نویسندگان آنها را ساده می کنند و با تصاویر برای بچه ها چاپ می کنند.
پایان پیام/
نظر شما