اختصاصی/ وَن یا تاکسی؛ کرایه چند است؟!

خبرگزاری شبستان: سواری بر تاکسی های "ون" همواره مشکلات زیادی در سوار و پیاده شدن دارد به ویژه اگر در ردیف های پشتی نشسته باشی و بخواهی پیاده بشوی، اوضاع زمانی پیچیده تر می شود که تمام ظرفیت ون پر باشد و پروسه خروج بسیار وقت گیر و فیزیکی آغاز می شود.

علاوه بر این در مقایسه با تاکسی به دلیل تعداد مسافر بیشتر، زمان بیشتری برای رسیدن به مقصد تلف می شود و بالاخره موقع پیاده شدن انتظار داری به نسبت تاکسی کمتر کرایه بدهی اما کرایه تاکسی را می دهی و رنج ون سواری را به جان می خری.

چند سالی بیش نیست که از ورود تاکسی های ون با ظرفیت بیشتر از تاکسی ها با هدف تسهیل رفت و آمد شهروندان به خیابان های شهر گذشته است و با توجه به ظرفیت بیشتر ون ها، کرایه های آنها هم به میزان 30 درصد کمتر از تاکسی ها توسط شورای شهر تعیین شد تا هم برای مسافران به صرفه باشد و هم مردم برای استفاده از آن تشویق شوند و به روان شدن ترافیک شهری کمک کنند.

اما مسافری که بدلیل صرفه جویی هزینه ها ون را برای جابجایی انتخاب می کند موقع پیاده شدن درمی یابد که کرایه تاکسی و ون اصلا باهم تفاوت ندارند و در این شرایط مسافر دو راه بیشتر ندارد یکی اینکه با اعتراض به مبلغ کرایه به جر و بحث با راننده بپردازد که معمولا نتیجه ای جز اتلاف وقت نخواهد داشت و یا اینکه بدون هیچ صحبتی کرایه را تقدیم کرده و عطای سوارشدن دوباره بر ون را به لقایش بخشد.

همیشه پای یک چینی در میان است

اساسا طراحی این خودروها به صورتی است که قابلیت کار در راه‌ها، خطوط کوتاه و یا کار به صورت گردشی را ندارند و تنها برای استفاده به صورت سرویس یا کار در خطوط طولانی که نیاز به سوار و پیاده شدن مداوم مسافر نیست، کاربرد دارد این مطلب را می توان از حال زار و پریشان این وسایل نقلیه کاملا چینی فهمید که با وجود هزینه های سنگین برای رانندگان کیفیت مطلوبی هم ندارند و این نکته از نظر ظاهری، حتی از بدنه آن ها به وضوح مشخص است.

این محصول بی کیفیت چینی با مصرف بالای سوخت، استهلاک زیاد، گران بودن وسایل جانبی که بصورت انحصاری عرضه می شود و مشکلات فراوان دیگر گریبان گیر رانندگان این خودروها شده است و هیچ نهادی نیز پاسخگوی این مشکلات نیست در همین راستا مدیر عامل سابق تاکسیرانی نیز معتقد است که «در واگذاری تاکسی های ون هیچ کار کارشناسی صورت نگرفته و اختصاص این خودروها به عنوان تاکسی یک طرح شکست خورده است.»

طرحی شکست خورده، مسافر و راننده معترض

این در حالی که از سویی رانندگان ون مجبورند برای تامین هزینه های جانبی خودروهایشان و هزینه های معیشتی از مسافران کرایه ای مساوی با تاکسی ها دریافت کنند که این کار به ضرر هر دو طرف تمام می شود به نحوی که اقبال از این تاکسی ها کم شده و مسافران هم که در برابر دریافت خدمات کمتر به نسبت تاکسی ها مجبورند کرایه ای برابر را پرداخت کنند، متضرر می شوند، از سوی دیگر با شکست خوردن طرح "تاکسی های ون" رانندگان ون ها در بلاتکلیفی مانده اند و با گذشت چند سال و مستهلک شدن بیشتر ون ها ساماندهی آنها سختر و پیچیده تر می شود و جایگزینی ون ها با محصولات جدید هزینه زیادی را طلب می کند.

در این میان مسئله قابل تامل این است که چرا بدون کار کارشناسی و تحقیقات در مورد این مسئله، طرح ( تاکسی ون) اجرا شود در حالی که هزینه های بسیار سنگینی را بر اقتصاد کشور وارد می کند که شاید این هزینه ها با کار کارشناسی و دست کم اطمینان از کیفیت مطلوب این محصولات یا انتخاب محصولی با طراحی بهتر بسیار کمتر می شد و رانندگان تاکسی های ون و مسافران را در سر در گمی قرار نمی داد.

پایان پیام/