به گزارش خبرنگار شبستان، برنامه این هفته راز با موضوع" افغانستان، تهدیدها و فرصت‌های فرهنگی" با حضور حسین محمودیان، مستندساز؛ حفیظ‌الله شریعتی، استاد دانشگاه و متولد افغانستان و عبدالملک شفیعی، مستندساز و متولد افغانستان و محمدمهدی خالقی، مستندساز برگزار شد.
عبدالملک شفیعی، متولد افغانستان و مستندساز در پاسخ به نادر طالب‌زاده، سازنده برنامه راز که علت و ضرورت فعالیت وی در مورد ساخت مستند در خصوص افغانستان را جویا شد، گفت: زمانی که مهاجر بودم، احساس کردم که نقش دیگری باید در ایران ایفا کنم. من حرفی برای گفتن داشتم و فرزند جامعه‌ای بودم که شوروی به آن حمله کرده بود، به همین خاطر تلاش کردم در ایران سینما را یاد بگیرم.
شفیعی با اشاره به اولین کار مستند خود با عنوان "روایت هیچ"، بیان کرد: این کار با همکاری روایت فتح صورت گرفت و هنگامی که فیلم‌سازان روایت فتح آن را نگاه کردند، متأثر شدند و حتی عده‌ای گریه کردند. هدف من در این مستند آشنا کردن ایرانیان با پدیده مهاجران افغانی بود. تلاش کردم نگاه‌ها را از سطح به عمق ببرم. ما در این کار وارد زندگی مهاجران عادی که کاملا غیر قانونی به ایران آمده بودند، شدیم.
وی فعالیت بسیاری از افغان‌ها در سطوح مختلف اجتماعی در ایران را موضوع مستند دوم خود با عنوان" چراغ‌های رابط" دانست و افزود: بسیاری از پزشکان افغانی در بیمارستان‌های ایرانی فعال بودند. شعرایی بودند که حرفی برای گفتن داشتند و در کل افرادی که کارهای تخصصی در ایران انجام می‌دادند. ما تمام اینها را در مجموعه دوم مستند خود لحاظ کردیم و به آن پرداختیم.
این مستندساز در پاسخ به سؤال طالب‌زاده که پرسید آمریکایی‌ها در افغانستان چه می‌کنند، عنوان کرد: آمریکایی‌ها 9 سال است که در افغانستان حضور نظامی دارند. در سال‌های اول آمریکایی‌ها بیشتر متوجه حکومت‌سازی، بحث امنیتی و طرح مسایل شعاری همچون دموکراسی و حضور زنان در بخش‌های مختلف اجتماعی بودند.
به گفته شفیعی رسانه‌ها در افغانستان در حال حاضر رشد زیادی پیدا کرده اند، به طوری که افغانستان 28 شبکه تلویزیونی، 350 شبکه رادیویی و بالغ بر 400 رسانه چاپی داراست.
وی از گسترش فعالیت‌های فرهنگی در افغانستان خبر داد و تصریح کرد: آمریکایی‌ها مستقیما در مسایل فرهنگی افغانستان دخالت نمی‌کنند اما زمینه‌ها و مقدمات را برای پروژه‌های فرهنگی باز گذاشته‌اند، به عنوان مثال یک فیلم‌ساز آمریکایی 20 فیلم‌ساز افغان را طی 2 ماه تحت آموزش مستندسازی قرار داد. از این‌گونه فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی منفرد زیاد در افغانستان صورت می‌گیرد.
این مستندساز افغانی خاطرنشان کرد: آمریکایی‌ها حس می‌کنند که وظیفه دارند، در بخش‌های مختلف افغانستان کار کنند و در واقع کار هم می‌کنند.
بعد از پخش دقایقی از فیلم سینمایی" قفسه درد" محصول 2010 آمریکا، شفیعی در پاسخ به این سؤال که افغان‌ها چطور این حضور نظامی غلیظ و مسئله اشغال را هضم می‌کنند، خطاب به طالب‌زاده گفت: بیشترین اعتراضات افغان‌ها مربوط به بمباران‌ها بود که طی آن مردم بی‌گناه کشته می‌شدند. امسال آمریکایی‌ها سعی می‌کنند که مسئله نظامی کمتر در معرض دید عموم باشد تا مردم درگیر این مسایل نشوند. آنها فعالیت‌‌ها را در بعد نظامی کم کردند و وارد برنامه‌های فرهنگی شدند.
این مستندساز افغانی در مورد طالبان یادآور شد: ما طالبان خوب و بد داریم که باید آنها را از هم تفکیک کنیم. یک عده از طالبان مخالف تجاوز و اشغال هستند و می‌جنگند و در تصویری که خارجی‌ها از آنها ارایه می‌کنند، این دسته تروریست هستند، یک عده دیگر حتی مسایل حقوق بشر را مطرح می‌کنند.
پایان پیام/
نظر شما