به گزارش خبرگزاری شبستان، در طول هشت سال دوران دفاع مقدس حوادث بسیاری در جبهه های غرب و جنوب به وقوع پیوست که تنها بخشی از آنها در کتاب های مربوط به این دوران ثبت و ضبط شده و برای دسترسی به منابع جامع در این زمینه باید به سراغ زوایای نامکشوف هم رفت تا بلکه بشود اشراف نسبتاً کاملی به اکثر وقایع آن دوران داشت.
کتاب هایی که تا به حال در این باره منتشر شده است، اغلب از زوایه نگاه فرماندهان، سربازان، خانواده های آنها و مردم عادی بوده است و کمتر اتفاق افتاده از جهت و زاویه مقابل، یعنی فرماندهان و سربازان دشمن به موقعیت، مشکلات، رشادت ها و فداکاری های رزمندگان ایرانی پرداخته شود.
کتاب" توفان سرخ "سرگذشت یک سرهنگ عراقی است که توسط نیروهای ایرانی اسیر شده است. او جریان عملیات رمضان و حمله عراق به ایران و غافلگیری آنها توسط رزمندگان اسلام و استفاده عراق از سلاح های شیمیایی را بیان می کند. در این جریان نیز اعزام تیپ این سرهنگ و رویارویی با عملیات برق آسای ایران باعث می شود که سرهنگ فرار کرده و بعد از مدتی نیز به ایران پناهنده شود.
این کتاب، خاطرات سرهنگ عراقی عبدالعظیم الشکرچی است که از سوی عبدالرسول رضاگاه ترجمه و چاپ شده است. کتاب "توفان سرخ" سیصد و سی و نهمین محصول دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوز هنری است که در بخش خاطرات جنگ ایران و عراق، هشتاد و هفتمین کتاب محسوب می شود.
عبدالعظیم الشکرچی در نبردها و عملیات مختلفی شرکت داشته و در این کتاب به عملیاتی اشاره کرده که نسبت به کم و کیف و زوایای مختلف آن وقوف کامل داشته است. وی در معرفی خود، موقعیتی که داشته و شرایطی که بعد از بازپس گیری خرمشهر توسط نیروهای ایرانی به وجود آمده می گوید: «من فرمانده گردان یکم تیپ 419 بودم و به همراه نیروهای تحت امرم، درخرمشهر استقرار داشتیم، هنگامی که عملیات آزادی خرمشهر آغاز شد، زمین زیرپایمان به لرزه درآمد و ابری سرخ رنگ بر سقف آسمان چسبید واضطراب سربازان عراقی را دوچندان کرد.
شب قبل از عملیات روحیه ای بسیار عالی داشتیم، صدام حسین به دیدارمان آمد وگفت: «مطمئن باشید که بر روی زمین هیچ قدرتی وجود ندارد که بتواند محمره(خرمشهر) را از ما پس بگیرد.» نظامیان تحت تأثیر سخنان او قرار گرفته بودند و برایش کف می زدند. حتی بخاطر همین کف زدن ها و شعارها ما را مورد تقدیر قرار دادند، اما هنوز ازاین تقدیر و تشویقات لذتی نبرده بودیم که به فاصله یک روز، خرمشهر به دست صاحبان اصلی اش افتاد و ضربه ای گیج کننده به صدام وارد آمد، به گونه ای که هیچ گاه نتوانست بفهمد که این اتفاق چگونه رخ داد.» (ص 13 و 14)
وی در بخشی از این خاطرات به تلفات ارتش عراق در عملیات آزاد سازی خرمشهر هم اشاره می کند و می نویسد: «تلفات تیپ ما بیش از یک هزار و 500 کشته، 500 زخمی و تعداد هزار اسیر بود، اینها ارقامی است که دربخشنامه های داخلی تیپ های لشکرهفتم ثبت شده است.» (ص 14)
بیشتر خاطرات الشکرچی در این کتاب درباره عملیات آزادسازی خرمشهر است که همراه با آن وقایع فراوانی اتفاق افتاد. غالب خاطرات این فرمانده عراقی درباره برنامه ریزی و مراحل عملیات های مختلف رمضان و مسلم بن عقیل است. او در این کتاب، استراتژی موفق و تاکتیک دقیق و برنامه ریزی مرحله به مرحله ایرانی ها را می ستاید و روحیه قوی ایرانی ها در سنگرهای نبرد مایه تعجب او می شود. الشکرچی همچنین از روحیه ضعیف سربازان و فرماندهان عراقی، از شکست ها و عقب نشینی های پی درپی عراقی ها، از اعدام و خودکشی فرماندهان عراقی در این کتاب سخن گفته است.
فرمانده گردان یکم تیپ 419 عراق در خرمشهر در خاطرات خود اقرار به تحمیلی بودن جنگ عراق بر ایران و مظلومیت ایرانی ها می کند و رشادت ها و دلاوری های رزمندگان ایرانی را می ستاید و از اینکه در جنگ مجبور بوده در لشکر عراق باشد افسوس می خورد و احساس ندامت و پشیمانی دارد.
در بخشی از خاطرات این فرمانده ارشد عراقی در زمان جنگ تحمیلی، درباره جنایات و رفتارهای غیر انسانی مقامات ارشد ارتش عراق در بحبوحه عملیات های نظامی می خوانیم:«ماهر عبدالرشید، که پس از مدتی، فرمانده سپاه سوم شد، دستور داده بود که تانک ها از روی اجساد و پیکر زخمی ها بگذرند. این دستور، یک سند سری است که تاکنون فاش نشده است و من، برای اولین بارآن را بازگو می کنم. آن روز، ماهر عبدالرشید، فرماندهی عملیات در این محور را به عهده داشت و من شخصاً این دستور را از زبان او شنیدم. قضیه به این صورت بود که فرمانده تیپ 24 با ماهر عبدالرشید تماسی گرفت و گفت: « قربان! زخمی های زیادی در منطقه، نقش زمین شده اند و ما می خواهیم ابتدا آنان را تخلیه کنیم، پس از آنکه راه باز شد، تانک ها را به جلو حرکت دهیم.» ماهر عبدالرشید گفت: «نیازی به تخلیه مجروحان نیست.» بلافاصله فرمانده تیپ پاسخ داد:«ولی قربان، وجود آنان باعث کندی حرکت زره پوش های ما می شود.» ماهر عبدالرشید گفت:«با تانک ها و زره پوش ها به جلو حرکت کرده از روی اجساد عبور کنید! این دستوری است که باید آن را از جانب صدام حسین تلقی کنید!» (ص 29)
خاطرات عبدالعظیم الشکرچی وقایعی از جنگ در بین سال های 1360 تا 1361 را در بر می گیرد و او با ذکر حوادث و وقایعی از آزادسازی خرمشهر به دست رزمندگان ایرانی و اظهار عجز صدام در این خصوص، به توصیف روحیه نیروهای دو سوی نبردهای اطراف خرمشهر می پردازد.
راوی کتاب توفان سرخ، فتح خرمشهر را معجزه دانسته و در ادامه پیرامون اعدام تعدادی از فرماندهان و معاونان آنان به خاطر عقب نشینی از خرمشهر، رفتن بین مردم بصره و غارت اموال مردم توسط نظامیان عراقی، مجروحیت و بازجویی خود و انجام عملیات رمضان توسط نیروهای ایرانی و... اشاره می کند.
عبدالعظیم الشکرچی همچنین در این کتاب درباره ناظر بودن خود از ابتدا تا انتهای یک عملیات و مشاهده درد و رنج و سختی های نیروهای عراقی، بر شمردن عملیات «مندلی» به عنوان گام اول فتوحات ایران و عملیات«رمضان» به عنوان گام دوم شکست عراق در آن زمان، قلمداد کردن عملیات رمضان به طوفانی سرخ که با رمز یا زینب کبری (س) انجام شد، حضور صدام در بین سربازان و نظامیان، فرار سربازان و پناهنده شدن به عنوان اسیر به ایران، استفاده از سلاح های شیمیایی توسط رژیم عراق... حرف زده است.
پایان پیام/
نظر شما