خبرگزاری شبستان: آیا انتظار فرج امام زمان(عج)خود مشمول ثواب است؟ منتظرانی که انتظار ظهور آن حضرت را می کشند، آیا از پاداشی بهره می برند؟ در احادیث پر مغز شیعه، انتظار نیز مشمول ثواب شمرده شده است. حتی در برخی احادیث چنانکه از زبان مرحوم شیخ صدوق خواهیم دید، خداوند نیز از منتظران قلمداد شده است و چه ثوابی بالاتر از این که عابد و معبود هر دو منتظر یک امر باشند.
1-علاء بن سیابه از امام صادق(ع) روایت می کند که فرمود: هرکس از شما به اعتقاد به این امر بمیرد، درحالى که منتظر آن باشد، مانند کسى است که در خیمه قائم(ع) باشد.
2-عبدالحمید واسطى گوید به امام باقر(ع) گفتم: أصلحک اللَّه ما بازارهاى خود را به خاطر انتظار این امر رها ساختیم. فرمود: اى عبدالحمید آیا کسى را دیدهاى که خودش را به خاطر خداى تعالى حبس کند و خداوند براى او گشایشى قرار ندهد؟ آرى به خدا سوگند خداوند براى او گشایش قرار مىدهد، خدا رحمت کند کسى را که خود را وقف ما سازد، خدا رحمت کند کسى را که امر ما را احیا کند، گوید گفتم: اگر پیش از آنکه قائم را ببینم بمیرم چه خواهد شد؟
فرمود: اگر کسى از شما بگوید: اگر قائم آل محمد را درک کنم او را نصرت خواهم کرد او مانند کسى است که پیشاروى او شمشیر مىزند، نه بلکه مانند کسى است که همراه او شهید شود.
3-از ائمّه اطهار(ع) و از رسول خدا(ص) روایت کردهاند که فرمود: افضل اعمال امّت من انتظار فرج از ناحیه خداى تعالى است.
4-محمّدبن فضیل گوید از امام رضا(ع) از فرج پرسش کردم، گفت: خداى تعالى مىفرماید: منتظر باشید که من نیز با شما از منتظرانم.
5-بزنطى از امام رضا(ع) روایت می کند که فرمود: صبر و انتظار فرج چه نیکوست، آیا سخن خداى تعالى را نشنیدى که فرمود: چشم به راه باشید که من نیز با شما چشم به راهم و فرمود: منتظر باشید که من نیز با شما از منتظرانم. پس بر شما باد که صبر کنید که فرج پس از یأس مىآید و پیشینیان شما از شما صابرتر بودند.
6-از امام صادق(ع) از پدرانش از امیرالمؤمنین(ع) روایت شده است که فرمود: منتظر امر ما مانند کسى است که در راه خدا به خون خود می غلطد.
7-عمّار ساباطى گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا عبادت با امام مستتر در دولت باطل افضل است یا عبادت در ظهور و دولت حقّ به همراه امام ظاهر؟ فرمود: اى عمّار به خدا سوگند صدقه پنهانى از صدقه آشکارا بهتر است و عبادت شما در نهانى به همراه امام مستتر در دولت باطل بهتر است، زیرا در دولت باطل از دشمنان خود مىترسید و در حالت قبل از جنگ به سر مىبرید، نسبت به کسى که خداى تعالى را در ظهور حق و دولت آن به همراه امام ظاهر مىپرستد و عبادت به همراه خوف و در دولت باطل به مانند عبادت در امن و در دولت حقّ نیست. بدانید هر یک از شما که نماز فریضه را فرادى و نهانى از دشمن ودر وقت آن بخواند، خداى تعالى براى او ثواب بیست و پنج نماز فریضه فرادى را بنویسد و هر یک از شما که نماز نافلهاى را در وقت آن و درست بخواند خداى تعالى براى او ثواب ده نماز نافله را بنویسد و هر یک از شما حسنهاى انجام دهد خداى تعالى براى او ثواب بیست حسنه بنویسد و خداوند حسنات مؤمنان شما را که اعمال را نیکو انجام دهند و براى حفظ دین و امام و جان خود تقیّه کنند و زبانشان را نگاه دارند چندین برابر کند که خداى تعالى کریم است. راوى گوید گفتم: فداى شما شوم مرا بر کار خیر راغب کردى و بر انجام آن واداشتى، امّا مىخواهم بدانم چگونه اعمال امروز ما افضل از اعمال اصحاب امام ظاهر در دولت حقّ است در حالى که ما و ایشان بر دین واحدى هستیم و آن دین خداى تعالى است؟ فرمود: شما در دخول در دین حق و نماز و روزه و حجّ و سایر احکام و خیرات بر آنها پیشى گرفتید و خدا را در نهانى به همراه امام مستتر عبادت کردید مطیع او و صابر و منتظر دولت حقّ هستید بر امام و نفوس خود از شرّ ملوک مىهراسید حقّ شما در دست ظالمان است و شما را از آن منع مىکنند و شمارا به تنگى و طلب معاش مضطر کردهاند، در حالى که بر دین و عبادت و طاعت از امام و خوف از دشمن خود صابر هستید از این رو خداوند اعمال شما را چندین برابر مىکند و آن بر شما گوارا باد.
گوید گفتم: فداى شما شوم اگر چنین است؛ دیگر آرزومند نیستیم که از اصحاب امام قائم در دولت حق باشیم زیرا امروز در امامت شما و طاعت شما هستیم و اعمال ما از اعمال اصحاب دولت حقّ افضل است! فرمود: سبحان اللَّه! آیا دوست نمىدارید که خداى تعالى عدل و حقّ را در بلاد آشکار کند و حال عموم بندگان را نیکو گرداند و وحدت و الفت بین قلوب پریشان و پراکنده برقرار کند و در زمین خداى تعالى معصیت نشود و حدود الهى در میان خلق اقامه گردد و خداوند حقّ را به اهلش برگرداند و آنها آن را غالب گردانند تا به غایتى که هیچ حقّى از ترس خلقى مخفى نماند؟ اى عمّار! به خدا سوگند هریک از شما بر این حال بمیرد نزد خداوند از شهداى بدر و احد برتر خواهد بود پس مژده باد بر شما.
8-ابوابراهیم کوفىّ گوید: بر امام صادق(ع) داخل شدم و در حضورشبودم که ابوالحسن موسى بن جعفر(ع) درحالى که پسر بچهاى بود وارد شد، من به استقبالش رفتم و سر مبارک او را بوسیدم و نشستم. امام صادق(ع) فرمود:
اى ابوابراهیم! بدان که پس از من او امام توست و درباره او مردمانى هلاک شوند و مردمانى دیگر به سعادت رسند، خدا قاتل او را لعنت کند و عذابش را دو چندان گرداند و خداوند از صلب او بهترین اهل زمین و زمان را پس از عجائبى که از روى حسد بر وى گذرد خارج سازد و لیکن خداى تعالى کار خود را به انجام رساند، اگرچه مشرکان را ناخوش آید خداوند از صلب او تتمّه ائمّه اثنى عشر را بیرون آورد و آنان را به کرامت خویش اختصاص دهد و آنان را در سراى قدس خویش جاى دهد. منتظر امام دوازدهم مانند کسى است که شمشیر خود را کشیده و پیشاپیش رسول خدا(ص) از وى دفاع کند. در این هنگام مردى از موالیان بنى امیّه داخل شد و کلام منقطع گردید و 15 مرتبه دیگر به نزد امام صادق(ع) آمدم تا باقى کلام را بشنوم و بر آن توفیق نیافتم تا آنکه یک بار به خدمتش درآمدم و او نشسته بود فرمود: اى ابو ابراهیم او برطرف کننده اندوه از شیعیان خود است از آن پس که سختى و تنگى بسیار و گرفتارى طولانى و جورفراوان پدیدار شده باشد و خوشا به حال کسانى که آن زمان را درک کنند. اى ابوابراهیم! تا اینجا براى تو بس است. ابوابراهیم گوید: هرگز با تحفهاى باز نگشته بودم که از این مژده شادى بخشتر و مسرورکنندهتر باشد.
م.شرف
پی نوشت:
کذا، و الظاهر "من موالى بنی العبّاس".
ابن بابویه، محمدبن على، کمال الدین/ ترجمه پهلوان، 2جلد، دارالحدیث - ایران ؛ قم، چاپ: اول، 1380 ش.
پایان پیام/
نظر شما