به گزارش خبرگزاری شبستان، رضا حامدی خواه، کارگردان تئاتر گفت: جشنواره فجر برآیند تئاتر کشور است و چون تئاتر ما در این سالها رشد شایسته خود را نداشته است، پس جشنواره نیز همپای استعداد تئاتر این مرز و بوم نیست و ریشه آن را نیز نه در جشنواره یا تئاتر و آدمهای تئاتری، بلکه در قوانین باید جستجو کرد.
وی تاکید کرد: جشنواره تئاتر فجر را باید داشته باشیم و در آن اصرار بکنیم که هر سال وجود داشته باشد، ولی باید برای این جشنواره، تدارکات و فعالیتهای لازم را انجام داد.
حامدی خواه درخصوص حضور جوانان در جشنواره تئاتر فجر اظهار کرد: حضور جوانان در جشنواره تئاتر فجر خوب است اما تا زمانیکه قانونهای مشخص و مدونی در عرصه فرهنگ و تئاتر تعیین نشود، اینها همهاش ابراز خرسندی و امیدواری است و حرفی علمی و قانونی نیست.
وی با بیان اینکه الان تلاش میشود تا برگزیدگان جشنواره اجرا داشته باشند، گفت:من معتقدم این کار باید قانون شود. درخشش در جشنوارههای درجه یک باید جواز حضور حرفهای آن فرد برای ورود به عرصه تئاتر حرفهای باشد؛ ولی متاسفانه هنوز قانونی برای آن وضع نشده است. اگر این کار قانون بشود، دیگر کسی نمیتواند زیر بار آن نرود.
حامدی خواه تاکید کرد: حمایت از آثار نمایشی حرف کلی است، الان اگرچه جشنواره تئاتر فجر با بدنه و مراکز قانونی تئاتر به هم متصل هستند، اما قانون آن وجود ندارد. یعنی جشنواره فجر به مرکز هنرهای نمایشی بگوید هرکس از این به بعد در جشنواره فجر مقام آورد، شما باید او را به عنوان یک هنرمند حرفهای به رسمیت بشناسید.
وی با اشاره به بخش بینالملل گفت: وقتی ما گروههای تئاتر دیگر کشورها را میآوریم، نماینده ملت و فرهنگشان هستند، ولی تئاترهایی که از ایران به کشورهای دیگر فرستاده میشود، بو و مزه و طعم ایرانی ندارد و در چنین حالتی تبادل گروهها و رفت و آمدها معنایی ندارد. ما هم باید کارهایی به خارج بفرستیم که نماینده فرهنگ ما باشد و این گونه بتوانیم آن را گسترش دهیم.
بنا به گزارش روابط عمومی بیست ونهمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر، حامدی خواه درخصوص تاثیر جشنواره بر افزایش مخاطب گفت: در دهه فجر جشنهایی برگزار میشود و این کار هنرمندان هر حوزه را به سمت خود معطوف میکند و این فرصتی است که ما هر سال بدست میآوریم، اما ای کاش این فرصت را با تئاترهایی که در طول سال اجرا میروند پیوند بزنیم تا سالنهای ما در طول سال هم پر تماشاگر بروند.
وی اضافه کرد: جشنواره فجر را خانوادگی نکنیم. یعنی فقط دانشجو و اساتید یا کارکنان تئاتر سالنها را پر نکنند و اجازه بدهیم بخشی از این مخاطبان واقعا مردم باشند. حتی باید سوبسید بدهیم تا مردم عادی بیایند نمایشها را تماشا کنند، زیرا ما به آنها نیاز داریم و اگر قرار است بلیط نیمه بها و رایگان و مهمان باشد، به علاقمندانی بدهیم که تئاتری نیستند ولی دوست دارند تئاتر تماشا کنند.
پایان پیام/
نظر شما