آرتیست های امروز شاگردان دیروز سمندریان اند

شکرخدا گودرزی، کارگردان تئاتر و از شاگردان استاد حمید سمندریان با بیان اینکه نقش سمندریان در آشنایی هنرجویان و دانشجویان با تئاتر مدرن انکارناپذیر است، به خبرنگار شبستان گفت: استاد سمندریان از زمانی که کار آموزش در دانشگاه را شروع می‌کنند، چهار نسل بازیگر را آموزش می‌دهند که از عزت‌الله انتظامی شروع و به رضا کیانیان، اصغر همت تا نسل من و علی دهکردی، حسین مسافرآستانه و نسل حامد بهداد و برزو ارجمند می‌رسد.

وی شیوه کار حمید سمندریان در تربیت بازیگران را مبنی بر آگاهی، علاقه‌مندی، پشتکار و جدیت می‌خواند و اظهار می‌دارد: تئاتر برای سمندریان یک مقوله ساده نبود. اینکه کسی بتواند چندین نسل را در کنار هم درک کند و تحت تأثیر قرار بدهد کار  کمی نیست.

این هنرمند سپس با اشاره به روابطش با استاد سمندریان خاطر نشان کرد: در دانشگاه هنرهای زیبا من کسی بودم که تا وقتی استاد به کلاس می‌آمد کلاس را اداره می‌کردم. اولین پایان‌نامه‌ای که استاد سمندریان پس از پیروزی انقلاب گرفتند پایان‌نامه من بود. ایشان ارتباط نزدیکی با من داشتند.

وی یادآور شد: وی سپس نقش حمید سمندریان در عرصه آموزش و اجرای عملی را بی‌نظیر دانست و گفت: در آموزش تئاتر ما  دو حوزه آموزش و پژوهش و آموزش و اجرای عملی را داریم که در حوزه پژوهش و آموزش فرهاد ناظرزاده کرمانی تأثیرگذار است، اما در حوزه آموزش و اجرای کار عملی می‌توانم بگویم سمندریان یکتا و بی‌نظیر است.

شکرخدا گودرزی با بیان اینکه کار استاد سمندریان در پرورش آرتیست در کشور یگانه است، اظهار داشت: این را من به جرأت مدعی می‌شوم که بهترین معلم پرورش هنرپیشه کشور ما سمندریان بود، از پرویز پورحسینی، امین تارخ، رؤیا تیموریان و … همه این بازیگران یک جوری با سمندریان تلاقی دارند. نمی‌توانید یک بازیگری را نام ببرید که با سمندریان تلاقی نداشته باشد.

وی حمید سمندریان را  پدر بازیگری مدرن ایران خواند  و اذعان کرد:  سمندریان کسی است که با شور عشق، آگاهی کامل و با هیجان وصف‌ناشدنی و جدیت دانشجو و هنرجو را آموزش می‌داد.

این هنرمند وجه ویژه سمندریان را دلسوزی وی برای تئاتر ایران دانست و تصریح کرد: سمندریان بچه‌هایی را که با استعداد بودند، حمایت می‌کردند. برای دانشجویان شهرستانی مثل من همانند پدر بود و ما را با تربیت نوع خودش زیر پر و بال خود گرفت، سمندریان هم با جدیت ما را نقد می‌کرد و هم با مهربانی آموزش می‌داد، شیوه آموزش وی با مهر و صلابت همراه بود. سمندریان برای دانشجویانش هم مشوق بود و هم به موقع تنبیه می‌کرد. جور استاد جور و مهرش، مهر بود، هیچ مسامحه و تعارفی نداشت. استاد کسی است که دانشجویان‌اش را به آینده پرتاب کند.

وی اذعان کرد: در مسیر بازیگری در کشور ما کسی نیست که نامی داشته باشد و استادش سمندریان نبوده است و تحت تأثیر آموزش سمندریان نبوده‌اند. برخی از شاگردان سمندریان گاه حرکاتش را به صورت غیرارادی و ناخودآگاه در رفتار خود دارند. یک‌سری کاراکترهای رفتاری استاد داشت که خیلی از کسانی که سر کلاس‌اش بودند آن حرکات را با خود دارند.

این هنرمند با بیان اینکه سمندریان هیچ‌گاه تئاتر را برای خود تئاتر نمی‌خواست، گفت: حمید سمندریان تئاتر را برای زندگی می خواست و می‌گفت تئاتر باید زندگی را تسخیر کند، تئاتر باید عصاره زندگی باشد.

این استاد دانشگاه همچنین با اشاره به سابقه ورود تئاتر به کشور اظهار داشت: تاریخ تئاتر کشورمان یک تاریخ کوتاه دارد و به چند صد سال نمی‌رسد، صد و خورده‌ای سال دارد. در این دوره آدم های متفاوتی آمدند. تئاتر ما از محمد آخوندزاده شروع می‌شود و یک موج تئاتری ایجاد می‌شود که در آن موج عبدالحسین نوشین و خطی که عبدالحسین نوشین ادامه می‌دهد و بعد از او بانو مهین اسکویی و مصطفی اسکویی این خط را ادامه می‌دهند و خط دیگری نیز در کنار آن را شاهین سرکسیان به وجود می‌آورد که از آن در نهایت تئاتر ملی ایجاد می‌شود.

وی افزود: بعد از شکل‌گیری دانشکده هنرهای دراماتیک و هنرهای زیبا، آموزش‌گرانی تئاتر نوین را آموزش می‌دهند، از جمله این آموزشگران حمید سمندریان بود که در خارج از کشور آموزش دیده بود، وی با توجه به آموخته‌هایش از تئاتر آلمان و تسلط بر زبان آلمانی و ترجمه آثار فردریش دورنمات، برتولت برشت، آنتون چخوف تأثیر بسزایی در آشنایی دانشجویان با تئاتر مدرن دنیا ایجاد کرد.

پایان پیام/