به گزارش خبرنگار شبستان، آیت الله مجتبی تهرانی، فقیه عالی قدر و مدرس اخلاق حوزه چهار شنبه 6 بهمن در سری جدید سلسله درس های اخلاقی خود با موضوع بررسی قیام امام حسین(ع) و مسائل اخلاقی آن با اشاره به اینکه اگر به مقاطع مختلف قیام امام حسین(ع) رجوع کنیم می بینیم که حضرت بارها بر عامل غرور تاکید کرده است گفت: به عنوان مثال در اولین سخنرانی در روز عاشورا بر عامل غرور تاکید می کند و حتی در مناجات آخر خود نیز دوباره مسئله غرور را مطرح می کند با بررسی این روایات مشخص می شود که قاتلان امام حسین(ع) فریب دنیا و زندگی دنیوی را خرده بودند.
آیت الله تهرانی، با اشاره به اولین خطبه امام حسین(ع) در روز عاشورا گفت: امام حسین(ع) ابتدا شروع به نصیحت کرده و بیان می کند نصیحت شما حقی است برگردن من در ادامه خطبه صدای گریه و شیون اهل بیت امام حسین(ع) بلند می شود که حضرت از آنان می خواهد که ساکت باشند و سپس بیاناتی دارند که ماهیت و حقیقت غرور را توضیح می دهد.
این مدرس اخلاق ادامه داد: حضرت می فرمایند: از خدا بترسید و از دنیا برحذر باشید زیرا اگر قرار بود یک فرد برای همیشه در دنیا بماند و یا دنیا برای همیشه به یک نفر داده شود پیامبران برای بقاء سزاوارتر بودند و در ادامه می فرمایند مغرور و فریب خورده کسی است که فریب دنیا را بخورد.
آیت الله تهرانی در تعریف غرور گفت: علمای اخلاق غرور را آرامش نفس بر آنچه موافق هوا و هوس است تفسیر می کنند این سکون و آرامش برای همه ما ممکن است به وجود آید به عنوان مثال وقتی به پول و ثروتی دست می یابیم نفسمان آرام می شود که به آن غرور می گویند.
وی ادامه داد: غرور یک مثلث است که سه رکن تشکیل شده است اول شخص فریب خورده دوم چیز فریب دهنده و سوم فریب در لغت نیز غره یعنی فریبش داد.
این مدرس اخلاق در توضیح عامل فریب انسان گفت: با مراجعه به قرآن و روایات معلوم می شود که منشاء غرور جهل است آن هم جهل مرکب زیرا انسان در مقابل خواسته های دنیوی نفس آرام می شود و می پندارد حقیقت نیز همان است اما در واقع اشتباه می کند.
آیت الله تهرانی، با بیان اینکه در معارف اسلامی و دینی دو عامل برای غرور مطرح می شود گفت: در قرآن زندگی دنیوی به عنوان فریب دهنده انسان ها مطرح شده است آنجا که می فرماید کسانی که دین را به بازی و سرگرمی گرفته اند و زندگی دنیوی آنها را فریب داده است و یا در جای که می فرماید زندگی دنیوی جزء کالای غرور و فریب نیست.
وی ادامه داد: اما در روایات خود دنیا(نه زندگی دنیوی) به عنوان عامل غرور معرفی شده است به عنوان مثال امیر المومنین (ع) می فرماید: هر کس به دنیا مغرور شود به آرزوها مغرور می شود همچنین می فرماید:ای دنیا از من دور شو و دیگری را فریب بده که من به تو نیازی ندارم و تو را سه طلاقه کرده ام.
این مدرس اخلاق افزود: امام حسین(ع) نیز دنیا را به عنوان عامل غرور انسان معرفی می فرماید آنجا که می گوید این دنیا شما را فریب ندهد و در زیارت اربعین هم دنیا به عنوان عامل غرور معرفی شده است.
آیت الله تهرانی با بیان اینکه امام حسین (ع) در روز عاشورا بر هر دو عامل دنیا و زندگی دنیوی تاکید می کند گفت: آنجا که امام می فرماید: (اگر تمام دنیا را به یک نفر بدهند)منظور خود دنیا و آنجا که می فرماید: (اگر قرار باشد یک نفر در دنیا بماند) منظور زندگی دنیوی است. حال باید بررسی کرد که آیا تفاوتی بین دنیا و زندگی دنیوی وجود دارد یا نه.
وی ادامه داد: در فطرت انسان دو امر مهم قرار داده شده است اول اینکه از فناء می هراسد و می خواهد برای همیشه زنده بماند که این مربوط به عامل زندگی دنیوی است و دوم اینکه از ناخوشی می هراسد و می خواهد همیشه خوش باشد این دو امر از فطریات انسان است و به خودی خود مذموم نیست اما ممکن است انسان در مصادیق آن اشتباه کند و دل به دنیایی ببندد که بالاخره تمام می شود.
پایان پیام/
نظر شما