به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، آیت الله جعفر سبحانی، بعداز ظهر امروز ( 1 مرداد) در جلسه تفسیر کلام وحی که در مجتمع عالی فقه برگزار شد، تفسیر سوره "الضحی" اظهار داشت: در شأن نزول این سوره گفته اند که مدتی بر پیغمبر(ص) وحی نازل نشده بود، مشرکین مرتب به آن حضرت طعنه می زدند که خدای محمد(ص) اورا رها کرده و بر او غضب نموده است
آیت الله سبحانی بیان داشت: مشرکین آیات ابتدایی این سوره را وسیله ای قرار دادند که بر پیامبر اکرم(ص) بتازند و نشان دهند که کلام وحی قطع شده و این در صورتی است که با توجه به آیه «لَوْلاَ نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً» اثبات می شود قرآن به صورتی تدریجی نازل شده است.
وی عنوان کرد: دلایلی که درباره شأن نزول سوره الضحی در روایات و تفاسیر محدثین مبنی بر انقطاع کلام وحی آمده است از نظر زمان و مضمون بسیار متفاوت هستند و این خود دلیل بر عدم صحت آن است.
استاد برجسته حوزه علمیه خاطرنشان کرد: قسم به میانه روز و در ادامه قسم به شب، نشان می دهد مسئله، انقطاع وحی نبوده و به تدریجی بودن آن اشاره دارد.
مفسر قرآن کریم با اشاره به ایه "ولسوف یعطیک ربک فترضى" گفت: در ایـن آیـه خداوند بـرتـریـن نوید را به پیامبر داده و مى فرماید به زودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوى.
آیت الله سبحانی ادامه داد: این بالاترین اکرام و احترام پروردگار نسبت به بنده خاص خود حضرت محمد(ص) است که مى فرماید:" آنقدر به تو مى بخشیم که راضى شوى ، در دنیا بر دشمنان پیروز خواهى شد و آیین تو جهان گیر خواهد گشت ، و در آخرت نیز مشمول بزرگترین مواهب خواهى بود".
وی یادآورشد: در روایتی از حضرت علی (ع) به نقل از رسول خدا (ص) در مورد این عطای الهی آمده است که آن حضرت فرمودند:" آنقدر از امتم شفاعت می کنم که خدای متعال خطاب می کند:ای محمد آیا راضی شدی ؟ عرض می کنم :بلی پروردگارا راضی شدم.
وی با اشاره به آیات "و الضحى و اللیل اذا سجى" تصریح کرد :این دو آیه سوگند به ضحى و به لیل است ، و کلمه ضحى به طورى که در مفردات آمده به معناى گسترده شدن نور خورشید است. ولى بعدها آن زمانى را که نور خورشید گسترده مى شود نیز ضحى نامیدند، و مصدر (سجو) که فعل سجى مشتق از آن است ، وقتى در کلمه لیل استعمال مى شود، معناى سکونت و آرامش شب را مى دهد، پس سجواللیل آن هنگامى است که ظلمت شب همه جا را فرا گیرد.
پایان پیام/
نظر شما