به گزارش خبرنگار شبستان، حجت السلام و المسلمین حسینی نیشابوری در نشست تبیین روشهای برگزاری کرسی های آزاداندیشی در بیستمنی نمایشگاه قرآن کریم گفت: اصطلاح کرسی های آزاداندیشی خیلی قدیمی نیست و سابقه برگزاری آن در محافل علمی شیعی و در بعضی از شاخه های آن بسیار بی شمار است و شهرت زیادی دارد.
وی افزود: در عصر شیخ طوسی فضای علمی و مکتب او و نفس برگزاری کلاسها و درسهایی که دیگران می توانند در آن به مباحثه بپردازند رونقی را ایجاد کرد که نزدیک به صدسال بعد از آن محفل گرم اندیشه و آزاداندیشی برای چند نسل جامعه باقی ماند.
وی ادامه داد: آزاداندیشی با آزادفراگیری متفاوت است اندیشیدن عالمانه فراتر از یادگیری است حفظ کردن در مقام تدریس و تدرس تنها برای اندیشمند شدن انسان کافی نیست.
وی خاطرنشان کرد: این کرسی ها در حوزه در قالب درسهای فقه و اصول رونق داشته اما نه به شدت آن در فلسفه، در همین ساحتها و موضوعات علمی در حوزه و دانشگاه کرسی هایی داشته ایم و در برهه ای از زمان حتی در برخی از علوم غربی ها دست به دامان ما می شدند.
حجت الاسلام نیشابوری افزود: الان لازم است که راجع به کرسی های آزاداندیشی در این برهه توجه کنیم چرا که نسبت به آن توصیه و توجهات فراوانی شده است.
وی با اشاره به موانع غالب نظریه پردازی در دانشگاهها گفت: در حال حاضر نظریه پردازی به مقدمات آن اضافه شده است و سیستم دانشگاهی و ارزیابی میزان علم را براساس نمره تعیین می کند و در فضایی که نمره محور و مدرک محور باشیم چیزی که هدف است رسیدن به نمره است در حالیکه نظریه پردازی به خط کش نمره قابل اندازه گیری نیست.
وی افزود: دانشگاه در کنار نمره به فکر و اندیشه توجه کند نه به مقدار سطح و درجه مدرک دانشجو! حجت السلام و المسلمین حسینی نیشابوری اظهار کرد: در وهله دوم نظریه باید به جایی ارایه شود که در آن مکان براساس تخصص و کارآمدی نظریه و قابلیت استقبال از آن فضایی مهیا باشد.
وی گفت: قالب نظریه پردازی در کرسی های آزاداندیشی به معنی تشکیل جلسه و ورود نظریات علمی بعد از تایید صاحب نظران و بدون ترس از اسامی مطرح و حاضر شود.
وی با اشاره به اینکه مناظره در کرسی های ازاداندیشی مقاتله و محاربه نیست اذعان داشت: تا سخن از مناظره می شود به این تبادل ذهنی نرسیم که دو نفر می خواهند با هم مقاتله کنند باید آداب مناظره را از زمان پیغمبر خصوصاً دوران باقرین و صادقین مدنظر قرار دهیم و با رعایت آنچه ایشان فرموده اند در کرسی ها پیاده کنیم.
وی ادامه داد: کسی که ارکان مناظره علمی را نشناسد نمی تواند مناظره کند؛ اندیشمند نمی تواند اندیشمند باشد مگر اینکه قالب بیان آن قالب درستی باشد و چارچوب آزاداندیشی برای آن تعریف شده باشد.
حجت السلام و المسلمین حسینی نیشابوری همچنین گفت: نقد اگرچه باید سریع و تلخ باشد اما نباید از انصاف به دور باشد، قالب مناظره باید در بین دانشگاهیان ترویج شود و آنها با آداب مناظره آشنا شوند وقتی بتوانیم تعدد جلسات را پاسخگوی شبهات داشته باشیم می توانیم بگوییم اندیشه کده هایی را ایجاد کرده ایم.
وی افزود: اندیشمندان برتر از دانشمندان هستند و عرصه دیگری که برای آزاداندیشی باید تبلیغ شود پرسمان است ایجاد جلسات ازادپرسی که در آن بتوان جلسه و محفل را از سخن گفتن یک طرفه خارج کرد، دانشگاهی که نتواند سخنگویی متکلم وحده را به پاسخگویی عادت بدهد فضایش مطلوب نیست.
یکی دیگر از قالب هایی که باید در کرسی های آزاداندیشی به آن توجه کنیم این است که باید قالبی ارایه شود که اندیشه به صورت کتبی در تضارب و تقارب قرار گیرد چرا که بسیاری از افراد اهل بیان نیستند اما اهل قلم هستند و چنانچه اندیشه و نظریه ای ناب بود و در قالب بیان منعکس نشد بتوان آن را به صورت مکتوب ارایه داد.
وی در پایان گفت: در دانشگاه مناظرات متاسفانه بیشتر رنگ و بوی سیاسی دارد نه اندیشه و علم در حالیکه اگر مناظرات علمی باشد و تحت تاثیر هیچ حزبی قرار نگیرد آن وقت است که مناظرات عالمانه شکوفا می شود اما هم اکنون جای مناظرات عالمانه و اندیشمندان در کرسی های آزاداندیشی خالی است.
پایان پیام/
نظر شما