به گزارش خبرگزاری شبستان از اهواز، در پیام دکتر سید محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، به کنگره علامه شیخ جعفر شوشتری، آمده است: بلاغت کلام و کرامت کردار علامه شیخ شوشتری از تقوی و زهد والایش نشأت می گرفت، تألیفات گران سنگ ایشان همچون «منهج الرشاد» «خصائص الحسینیه» «مجالس المواعظ» و «فوائد المشاهد و نتایج المقاصد» کواکبی فروزانند که همواره در آسمان فقه و معارف دینی ایران و جهان می درخشند.
متن کامل این پیام بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ما مفتخریم که زلال معارف و معالم آیین آسمانی اسلام را از چشمه جوشان دانش و دیانت عالمانی بر می گیریم که آوازه ایمان و اوج اندیشه آنان تا عرش الهی تعالی یافته و جلالت جهاد و زیور زهدشان بر همگان عیان گشته است.
آنگاه که آسمان و زمین تاب امانت ملکوت را نیاوردند، آفریدگار جهان بر اشرف آفریدگان خویش منت نهاد و این ودیعه را به انسان سپرد و علم را قرین وجودش کرد و انبیا را سید و سالار راه سعادت و رستگاری قرار داد و عالمان وارثان انبیا عظام هستند که به عنایت حق امانت و رسالت هدایت را با عشق و ایمان و بصیرت بر عهده می گیرند و به پیروی از خاتم سفیران سعادت، رسول رحمت للعالمین(ص) و خاندان پاکش پیام پارسایی و پروا پیشگی را در سیما ارض می گستراند.
دانشوران، متفکران و عالمان از نظرگاه مکتب متعالی اسلام منزلتی عظیم و مقامی رفیع دارند که بر مسند هدایت و ارشاد مردم نشسته اند و استمرار بخش راه آرمان پیامبران و اولیای بزرگ الهی هستند.
رهبر کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام (قدس سره) در این باره می فرماید: «علما و روحانیون مظهر اسلامند، مبین قرآنند، اینها مظهر نبی اکرمند، مربی انسان ها هستند به جای انبیا(ع) نشسته اند و مبعوث از طرف انبیا(ع) هستند».
اینک بر ماست که در تجلیل و تکریم روحانیون و علمای معظم و متعهد و گران سنگ و ارزشمدار بکوشیم و یکی از راه های این تکریم و بلکه روشن ترین راه آن کوشش در جهت تحقق خواسته ها و اهداف مقدس آنان است که تمام هم و غمشان تربیت و رشد انسان ها بر مبنای صحیح اسلامی و متخلق شدن آنان به مکارم اخلاقی است.
علامه کبیر حاج شیخ جعفر شوشتری، فقیه فرید و حصن سدید حکمت و معرفت از جلمه عالمان فرزانه ای است که در سراسر عمر خجسته خویش در طریق بسط معارف والای اسلام بی دریغ و بی وقفه با عزمی استوار و روحیه ای خستگی ناپذیر مجاهدت کرد.
این عبد صالح و عالم ربانی و عارف صمدانی در قرن سیزدهم هجری از خطه زرخیز خوزستان قامت برافراشت و پس از پیمودن مدارج عالی علمی و طی مراحل سیر و سلوک تهذیب نفس و آراستگی به ارزش های اخلاقی و انسانی و پیراستگی جان و روان سرانجام به عنوان فقیه گرانمایه، سخنور بزرگ، دانشمند سترگ، علامه فرزانه آیت الله حاج شیخ جعفر شوشتری شهرت یافت.
علامه تهرانی در مورد ایشان می نویسد«مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری(ره) از بزرگان علما و مشاهیر دانشمندان و از فرخوانان بسوی خدا در عصر خود بوده است» از ویژگی های او علاوه بر دانش گسترده و آگاهی عمیق گوهر گران بهای اخلاص و کردار شایسته بود، رفتارش در زندگی با گفتارش هماهنگ و هم آوا بود و به راستی بر این باور بود که: «من نصب نفسه للناس اماما فلبدء بتعلیم نفسه قبل تأدیب غیره».
او به هنگام تفسیر آیات نورانی قرآن و تبیین روایات ائمه هدی و موعظه و ارشاد از عمق جان و دل سخن می گفت و سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند.
ویژگی دیگر او شیفتگی وصف ناپذیرش به سالار شهیدان(ع) بود به همین جهت با آن مقام علمی و فقهی و کهولت سن تا آخرین مراحل زندگی پر برکت خویش منبر می رفت و با شوری وصف ناپذیر نام و یاد کربلا، عاشورا و شهادت جانسوز امام حسین(ع) و راه و رسم افتخار آفرین و ستم سوز سرور آزادگان را ترسیم می کرد، مردم را به ارزش های عاشورایی فرا می خواند و خود نیز به هنگام یادآوری رخداد جانسوز کربلا می سوخت و سوز دلش به صورت قطرات اشک از دیدگانش جاری می شد، راز شگرف موفقیت و توفیق او درامور معنوی و روحانی، خوشه چینی از خرمن عاشورایی حضرت سید الشهدا(ع) است.
حیات طیبه عالمان پرهیزکار و صاحب نفسان روحانی گواه آن است که پرواز در آفاق ملکوت و معنویت جز با سر نهادن بر بارگاه اباعبدالله(ع) میسر نیست و مرحوم شیخ جعفر شوشتری از همین عالمان پاک نهاد است، این نادره دوران به خوشه چینی از شاخسار شجره طیبه عاشورا ابواب حقایق به رویش گشوده شد.
تحلیل صحیح از واقعیت های جامعه و ریشه یابی انحرافات اجتماعی همواره یکی از وظایف مهم عالمان متعهد و راستین دین بوده است، مرحوم شیخ جعفر شوشتری نیز در این راستا همیشه به روشنگری می پرداخت و انحراف سران کشورهای اسلامی از معیارها و قوانین دینی و شیدایی آنان به ظواهر مادی و دلبستگی به فرهنگ منحط غرب را عامل بدبختی و مشکلات مسلمانان می دانست.
او از گوهر گران بهای اخلاق و عرفان بهرمند بود، فضلای فراوانی از شهرهای مختلف از چشمه سار زلال دانش او سیراب می شدند، طنین وعظ های شورآفرین او و نصایحش هم اکنون نیز در فضای پرفیض خوزستان پراکنده است.
بلاغت کلام و کرامت کردار او از تقوی و زهد والایش نشأت می گرفت، تألیفات گران سنگ ایشان همچون «منهج الرشاد» «خصائص الحسینیه» «مجالس المواعظ» و «فوائد المشاهد و نتایج المقاصد» کواکبی فروزانند که همواره در آسمان فقه و معارف دینی ایران و جهان می درخشند.
پایان پیام/
نظر شما