میثم تمار درک بالایی از چگونگی حرکت در مسیر امام داشت

به گزارش خبرنگار شبستان، حجت‌الاسلام مهدی طائب و دکتر دوانی رجبی، در برنامه تلویزیونی "هنگام درنگ" به بررسی شخصیت بزرگانی همچون میثم تمار پرداختند.

این برنامه بعد از پخش سریال مختارنامه به روی آنتن شبکه یک سیما رفت و به مرور زندگی‌نامه و خصوصیات عبیدالله بن زیاد، حاکم وقت کوفه پرداخت.

حجت‌الاسلام طائب با اشاره به اینکه میثم تمار از بردگان و اسرا بود و به همین دلیل بدون نام پدر و با شغلش شناخته می‌شد میثم را نیرویی تربیت‌شده توسط حضرت علی (ع) خواند و گفت: میثم نیرویی بود که می‌دانست به کجا حرکت می‌کند و مأموریت‌ تعریف‌شده‌ای از جانب امیرالمؤمنین داشت.

وی ادامه داد: میثم خود را تابع امام می‌دانست و به وسیله علمی که امام علی (ع) در اختیار او قرار داده بود درک بالایی از چگونگی حرکت در مسیر مورد تأیید امام داشت به همین دلیل در زمان امام حسین (ع) او را در میان یاران مسلم نمی‌بینیم و خود را از چشم دشمن مخفی نگه داشته است، در حالی که به وظیفه خود عمل می‌کند و با سخنان آگاهی‌بخش زمینه را برای حرکت مسلم بن عقیل و امام حسین (ع) فراهم می‌کند و این حاکی از مدل کار، علم و شخصیت میثم است.

دکتر رجبی در رابطه با شخصیت میثم اظهار داشت: ایشان سرآمد اصحاب امیرالمؤمنین (ع) بود و علومی را که حضرت به وی آموخت به دیگر اصحاب نیاموخت. ارتباط میثم تمار با امام علی (ع) به جایی رسیده بود که حضرت در مغازه میثم می‌نشست و به جای او خرما می‌فروخت و میثم را به مأموریت می‌فرستاد.

از دیگر شخصیت‌های مورد بررسی در این برنامه سلیمان بن صرد خزایی بود که در زمان امام حسین (ع) حدود 80 سال سن داشت ولی از کسانی بود که دچار تزلزل شد و نتوانست به موقع وارد عمل شود دکتر رجبی در این رابطه ابراز داشت: سلیمان بن صرد از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) بود که هم در جنگ جمل و هم در جریان صلح امام حسن (ع) به تردید افتاد و به پذیرش صلح از جانب امام اعتراض کرد. وی از جمله افرادی بود که از امام حسین دعوت کرد برای گرفتن زمام امور به کوفه بیاید اما با آمدن عبیدالله بن زیاد از صحنه خارج می‌شود و امام حسین (ع) را تنها می‌گذارد و بعد از پشیمانی از کار خود در قیام توابین بعد از واقعه عاشورا کشته می‌شود.

حجت‌الاسلام طائب بر عدم امام‌شناسی سلیمان بن صرد تأکید کرد و افزود: سلیمان زحمت زیادی کشید اما به نتیجه‌ای نرسید چرا که یا دیر وارد عمل می‌شد و یا در صورت انجام عمل اشتباه می‌کرد و این به دلیل عدم تبعیت تام از امام بود.

ابن زیاد شخصیت دیگری بود که در این برنامه تحلیل‌ درباره او صورت گرفت، شخصیتی که برخلاف پرده‌های تعزیه که چهر‌ه‌ ای منفور و غیر مقبول از او نشان می‌‌دهند در جایگاه خود توانمند و آشنا به سیاست بود.

دکتر رجبی عبیدالله بن زیاد را فردی باهوش و خبره خواند و در کنار توانایی‌های ذاتی وی تجربیاتی که از کودکی همراه سیاست‌های پدرش کسب کرده بود را ،عامل دیگر موفقیت او در جذب رجال بزرگ کوفه دانست. پدر عبیدالله، زیاد بن ابیه بود که ابتدا جزء مسئولان حکومتی امیرالمؤمنین (ع) قرار داشت ولی در زمان صلح امام مجتبی (ع) معاویه او را  فرمانده بصره کرد و به سپاه معاویه گروید.

حجت‌الاسلام مهدی طائب دو خصلت امنیتی و بی‌رحم بودن عبیدالله را از ویژگی‌های بارز وی برشمرد و گفت: نحوه کشتن میثم تمار نماد بی‌رحمی او و شناسایی خطر قبل از مواجهه با آن از دلایل امنیتی بودن عبیدالله محسوب می‌شود.

پایان پیام/