دریاچه ای با لجن های شفابخش

خبرگزاری شبستان//ارومیه

دریاچه ارومیه در طول تاریخ همواره برای استفاده از خواص درمانی آن مورد توجه بوده است و طبیعت زیبای استان آذربایجان غربی به خصوص دریاچه ارومیه که یکی از مهم ترین پارک های حفاظت شده بین المللی است.

دریاچه ارومیه در حدود 6 هزار کیلومتر مربع مساحت داشته و به عمق متوسط آن حدود 60 متر بود که متاسفانه در خطر نابودی کامل به سر برده و دست نیاز به سوی مسئولان بلند کرده است.

این دریاچه دارای 56 جزیره است که جزیره شاهی تنها جزیره مسکونی آن است. در این جزیره تعدادی چشمه با آب معدنی مشاهده می شود.

دریاچه ارومیه این امکان را برای کشور فراهم کرده تا به کمک تکنولوژی های جدید و برتر مثل بیوتکنولوژی و بهره برداری اصولی و استحصال مواد معدنی از این دریاچه بتوان ضمن حفظ محیط زیست طبیعی آن کمک موثری هم به توسعه استان و کشور کرد.

از سال های گذشته آب و نمک و لجن دریاچه ارومیه برای درمان بیماری های پوستی، مفصلی، بیماری های زنان و روان درمانی مورد استفاده قرار می گرفته است.

باید گفت، غیر از خواص درمانی این دریاچه که در حال حاضر نیز در حمام های لجن یا کنار دریاچه به صورت سنتی استفاده می شود، از حدود50 سال پیش از گل (لجن) و آب و نمک دریاچه بحر المیت که خواصی مشابه دریاچه ارومیه دارد، در ساخت محصولات آرایشـی و بهداشتی نیز استفاده می شود و این موضوع باعث احداث کارخانجات مختلف تولید لوازم آرایشی و بهداشتی در کنار دریاچه بحرالمیت شده است.

دریاچه‌ ارومیه بدلیل حجم فوق‌العاده بالای نمک و مواد معدنی آن، قدرت شفابخشی و علاج امراض پوستی و رماتیسمی را داراست.

آب دریاچه‌ ارومیه بی‌نهایت شور و میزان نمک محلول در آن دو برابر اقیانوس‌ها است، از همین روی حیات جانوری این دریاچه با دیگر دریاچه‌های جهان متفاوت است و جز گونه‌ کم‌یابی از پلانکتون‌ها هیچ‌گونه ماهی و نرم‌تنی در آن زندگی نمی‌کنند.

غلظت بالای نمک در این دریاچه سبب شده است تا آب آن هیچ وقت، حتا در فصول سرد سال هم یخ نزند.

آشامیدن آب‌های کلروره سدیک غلظت صفرا را پایین می آورد و در نتیجه ترشح صفرا بهتر جریان می‌یابد و گل دریاچه‌ ارومیه نیز جزء گل‌های کلروره است و گل‌های کلروره خاصیت درمانی دارند.

اغلب بیماری های کلاژن پوستی مفصلی که منشاء سایکوسوماتیک (روحی - جسمی) دارند با لجن و نمک دریاچه هایی شبیه دریاچه ارومیه قابل درمان هستند. همچنین می توان از خواص درمانی نمک دریاچه ارومیه در درمان بیماری های تنفسی مثل آسم و برونشیت و انواع سینوزیت ها نیز بهره برد.

شوری آب دریاچه ارومیه خیلی زیاد است بطوریکه میزان نمک محلول در آن دو برابر اقیانوس ها است به همین جهت است که هیچ ماهی و نرم تنی به جز یک گونه از سخت پوستان بنام آرتمیا در آن زندگی نمی کنند و به همین علت نیز آب آن هیچ وقت یخ نمی زند و از زمان های قدیم آب دریاچه ارومیه به علت املاحی که دارد مورد توجه بیماران پوستی بوده است.

لجن های دریاچه ارومیه که به شکل خمیری سیاه رنگ است که دارای خاصیت درمانی می باشد. در گذشته این گل و لجن را به خارج و کشورهایی چون روسیه صادر می کردند ولی امروز این لجن ها نیز خشک شده اند.

نکته جالبی که یونانیان باستان کشف کردند، ارزش درمان برخی از گل ها از نظر مواد معدنی غیر قابل حل و مواد گیاهی غنی هستند. که به صورت حمام گلی از آن استفاده می کردند و در بریتانیا و آلمان تحت عنوان مزارع سلامتی نامگذاری شده است.

فوایدی که از انواع زیاد و متفاوت گل استفاده می شود، به دست آمده گفته شده که سلامتی دهنده در ماده گیاهی فرسایش یافته و خاک که در طی سال ها در نقاط خاصی از آنها از نظر کمیت افزایش می یابد وضعیت هریک از آنها متفاوت است با توجه به مواد معدنی و گیاهی که در آن ناحیه یافت می شود یکی از مشهورترین گل ها (Neydharting mudspas) در اتریش و گل یا لجن دریاچه ارومیه (ایران) نشان داده شده که شامل آنتی بیوتیک های طبیعی، ویتامین ها در مقدار بالا به اندازه مواد معدنی و مواد نایاب و سایر مواد ساختاری است.

در گل درمانی مواد مفید آن به سادگی به جریان و به گردش خون بدن وارد می شوند و علاوه بر تحریک فیبرهای عصبی کوچک در لایه های خارجی پوست به گونه ای عمل می گردد که کل سیستم عصبی بهره می برند.

لازم به ذکر است، با توجه به تمام گفته ها و فواید این دریاچه بی نظیر به خاطر خشک شدن آن و عقب کشی آب دریاچه، آنچه که امسال به ساکنان اطراف خود هدیه داده است چیزی جز نمک نبوده است.

به علت غلظت بالای نمک حتی آب تنی نیز غیر ممکن است و عمق آب در عمیق ترین قسمت های آن به 2 متر هم نمی رسد و تمام این هانشان از نفس نفس زدن این دریاچه است.

ساکنان اطراف این دریچه زیبا اکنون سال هاست دیگر کوچ فلامینگو ها را به چشم ندیده اند و نسل این گونه از پرنده در حال نابودی است.

دریاچه ارومیه که زمانی نگینی درخشان در نقشه جغرافیایی ایران بود امروز به دلایلی که کسی  زیر بارش نمی رود در حال خاطره شدن است و تمام تلاش ها در راستای احیای دوباره این زیست بوم طبیعی در حد حرف باقی مانده است.

پایان پیام/