به گزارش خبرگزاری شبستان، کتاب "انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه"، اثر حجتالاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان، عصر روز چهارشنبه، 5 مرداد در حسینیه هنر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی باحضور، آیتالله کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران و دکتر حسن عباسی رونمایی شد.
در ابتدای این مراسم آیتالله صدیقی با بیان اینکه انتظار یک هجرت محسوب شده و تجهیز، آمادگی، معرفت و سوز و حرکت و جریان است، گفت: انتظار حضور دائمی در صحنه برای رسیدن به آن آرزو، برای فتح آن قله و برای فتح آن مشکلات را به جان خریدن و برای وصال دلبر است.
آیت الله صدیقی با بیان اینکه انقلاب اسلامی و راه امام خمینی(ره) انتظار واقعی بود، تاکیدکرد: ادامه راه امام خمینی(ره) در مقابله با استکبار، رذایل اخلاقی و گناهان استمرار انتظار است.
وی افزود: انتظار یعنی انقلابی ماندن و هرگز به خمودگی و ضعف نگرائیدن و تا قله استقامت کردن و مساله انتظار، مساله حرکت و پویندگی و پیشرفت است و پیوند با نیروهایی که در این مسیر حرکت میکنند. چراکه انتظار به عنوان یک عمل، عقیده و عبادت سرلوحه همه انبیاء بوده است.
آیتالله صدیقی در ادامه سخنان خود بااشاره به ادعیه ائمه اطهار(ع) درباره حضرت مهدی(عج)، گفت: آقای پناهیان برداشت قشری از انتظار را در انتظار عالمانه در کتاب خود بیان کرده و آغاز عالمانه آن و انجام عاشقانه آن را نیز بیان کرده است.
امام جمعه موقت تهران، تاکیدکرد: امام زمان(عج) تجلی خدا در زمین است و برای زدودن همه حجابها بین خالق و مخلوق میآید.
وی بااشاره به حدیث "من لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة"، افزود: اگر معرفت آمد جهاد، استقامت و مقاومت و ... به صورت طبیعی همراه آن خواهد آمد که آقای پناهیان به خوبی به آن پرداختند.
بنابراین گزارش در ادامه این مراسم، حسن عباسی در سخنانی بااشاره به فلسفه امید و "ارنست پلوخ" گفت: وی معتقد است انتظار چون یک چهارپا است که توسط راکب آن با یک هویجی که بر چوب قرار گرفته است به جلو کشانده میشود و عملا وی آینده درخشان را رد میکند.
وی افزود: این تفکر لیبرالیسم است که وضع موجود را حفظ کنیم و ما در فلسفه امید و در آیندهشناسی و نه در عبارت قرآنی "عاقبتشناسی" و نه در انتظار فعالیت درخوری و آکادمیکی انجام ندادهایم.
عباسی بااشاره به کلمات کلیدی "اتوپیا"، مدینه فاضله؛ "آکرونیا" زمان فاضله و "آواتار" به عنوان اسطوره منجی به توضیح تلاش غرب در این باره پرداخت و تفاوتهای این امور را با فرهنگ مهدویت بیان کرد.
این پژوهشگر با بیان اینکه اگر فلسفه به مدینه فاضله رسید. ما به علوم استراتژیک میرسیم، گفت: در تلقی شیعه هم انسان و هم جامعه فاضله داریم و کلمه "امام زمان" ناظر به "آکرونیا" نیست چرا که امام زمان(عج) بر زمان است نه در زمان.
عباسی افزود: جامعه مهدوی اتوپیا نیست و شخص منجی آواتار نیست که همه بنشینند که او خودش را نشان دهد.
وی بااشاره به کتاب "انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه" پناهیان، آن را تلاشی حکمی ـ فلسفی و جامعهشناختی برای این ساز و کار دانست و تصریح کرد: آیه "ان الله لایغیروا ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم" از اولین آیههایی است که در این کتاب تشریح شده است و ما از این زاویه از آواتار فاصله میگیریم.
عباسی بااشاره به مرگ جامعهشناسی افزود: جامعهشناسی، جامعه را از حیث هست بررسی میکند و از لحاظ باید بررسی نمیکند اما ما میتوانیم بر اساس همین آیه "دانش تغییر جامعه" را داشته باشیم لذا از این لحاظ اینکه ما منتظر صرف باشیم، منتفی میشود. لذا ما باید خودمان را به آن سمت تغییر دهیم.
وی ادامه داد: امام زمان(عج) خود منتظر صیرورت ماست و این طور نظر "پلوخ" رد میشود. چراکه منتظر در انتظار عارفانه به شناخت رسیده و مرگ اندیشی و مرگ آگاهی دارد.
عباسی با بیان اینکه انتظار فرج انتظار آمدن یک نفر نیست و اینکه سفیانی یا سیدخراسانی کیست، گفت: انتظار تغییر درونی است تا خدا آن عنصر تغییر جامعه را بفرستد.
حسن عباسی بااشاره به آیة الکرسی گفت: ولایت و برائت در نزد هر کسی هست و به هر چه حب داشته باشیم بر ما ولایت خواهد داشت لذا باید خضر راه داشته باشیم و مدیریت حب و بغض انجام دهیم و این لب کلام پناهیان در این کتاب است.
وی با بیان اینکه کار تئوریک درباره قرآن و رسول اکرم(ص) نکردهایم، گفت: آواتار که این روزها از اسطورهای شرقی به سوژهای در فیلمها و سریالهای غربی تبدیل شده یک کار حسابشده برای ایستادن جلوی فرهنگ و نگاه مهدوی است.
عباسی افزود: باید به جای اینکه لوح فشرده درست کنیم که چه کسی سفیانی است و چه کسی سیدخراسانی است، نظریه پردازی کنیم و به کارهایی چون کار پناهیان دست بزنیم.
وی با تاکید بر ضرورت معرفی فلسفی جامعه مهدوی و تبیین علمی وجود حضرت مهدی(عج)، ادامه داد: خلاء ما در فلسفه امید را باید این دست مطالعات چون کتاب پناهیان پر کند و اگر این دست مطالعات منقطع شود مردم ایستا نیستند و از نظر پراتیک جلو میروند و اگر خلاء تئوریک پر نشود، انحرافات و خرافات زیاد میشود.
در این مراسم همچنین حجتالاسلام پناهیان در سخنان کوتاهی بااشاره به یک دانشجوی پزشکی که محافلی درباره سخن گفتن درباره امام زمان(عج) میگذاشت، گفت: این دانشجو که بعدها در کنار ضریح امام رضا(ع) فوت کرد، باعث شد که این کتاب را بنویسم.
وی افزود: این دانشجو و اقداماتش تجربه شفاهی ما درباره امام زمان(عج) بود و آن دانشجو حرکت مخلصانهای داشت.
پناهیان همچنین نوشتن را لذت بخش خواند و گفت: نوشتن لذت بیشتری از سخنرانی دارد.
پایان پیام/
نظر شما