به گزارش خبرگزاری شبستان، بهرام سارنگ، شب گذشته پس از تحمل بیماری سرطان در آمریکا درگذشت.
بر اساس این گزارش، کشش درونی به موسیقی از کودکی، سرانجام بهرام سارنگ را به آواز خوانی رهنمون ساخت، بیش از ده سال نداشت که آوازها و ترانه های پخش شده از رادیو را زمزمه و تکرار میکرد. برنامه گلهای رادیو که نخستین آموزگارش بود و شنیدن آواز بزرگانی چون بنان، قوامی، ادیب خوانساری، دردشتی، اقبال آذر و دیگران او را با دستگاههای موسیقی ایرانی آشنا کرد تا آنجا که در نوجوانی گوشه های مهم آواز ایرانی را می شناخت.
در 13 سالگی به آموختن نوازندگی ویولون پرداخت و همزمان با مقـدمات تئوری موسیقی آشنا شد، 15 ساله بود که نخستین اجـرای آواز در صحنه را تجـربه کرد و در 17 سالگی آوازش از رادیو تبـریز پخش شد.
همنشـینی با هنرمندان موسیقی ایرانی در تبـریـز همچون دکتر احـد بهجت و دکتر فـراهـی و بدست آوردن سـه دوره مقام نخست آواز در مسابقات هنری آموزشگاهـهای آذربایجان شرقی، انگیزه های او را در یادگیری هـرچه بیشتر آواز و گوشه هـای موسیقی ایرانی بیش از پیش کرد.
در سال 1350 برای ادامه تحصیل به تهران آمد و همزمان در کلاسهـای شبانه هنرستان عالی موسیقی ردیف های آواز را از استاد محمـود کریمی فراگرفت، روانشاد استاد اسماعیل مهـرتاش نیز او را در دانش اندوزی آواز بسیـار یـاری کرد.
در سال 1356 آواز او از رادیو ایران پخش شـد و از سال 1361 برای مشق خوشنویسی به خدمـت استاد روانـشـاد، مرتضـی عبدالـرسـولی (خوشنویس و موسیقیـدان و شاگرد برجستـه حبیب سماعی) رسید و مدت 5 سال ضمن آموزش خوشنویسی از دانسته های آن عـارف وارسته بهـره جست.
از سال 1367 همکاری خود را با انجمن موسیقی ایران و واحد موسیقی رادیو و تلویزیون و گروه های موسیقی آغـاز نمود و کنسرت های فراوانی را در داخل و خارج از کشور برگزار کرد.
پایان پیام/
نظر شما