به گزارش خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، دکتر «فهیمه زارع» در نشست روایت زنانه از جنگ به افق غزه که به همت پژوهشکده زن و خانواده امروز 9 آبان برگزار شد، گفت: به تعداد کنشگرانی که جنگ را تجربه کرده بودند، می توانیم روایت های انسانی از جنگ داشته باشیم؛ روایت هایی که متناسب با تجربیات هر فرد بیان می شود. استاد دانشگاه و پژوهشگر با اشاره به حضور زنان در جنگ های مختلفی دنیا گفت: هر کدام از زنان بنا به نقشی که در جنگ ایفا می کند، روایت های متفاوتی دارند.
وی با بیان اینکه جنگ پدیده ای ایستا نیست، خاطرنشان کرد: هر جنگی در تاریخ آغاز و پایان داشته است اما تا زمانی که انسان ها از آن سخن می گویند و آن پدیده را بازخوانی می کنند و فضای نشانه ای و نمادینی که جنگ برای کنشگران خود ایفا می کند تا پایان ادامه دارد.
زارع با اشاره به آثار جنگ و بروز و ظهور آن در آثار هنری مانند فیلم ها، تئاتر تاکید کرد: تا زمانی که آثار جنگ را در عرصه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی درک و لمس می کنیم، بنابراین جنگ پویا است و پایان نمی یابد.
وی با بیان اینکه جنگ ها پدیده های تاریخ گذشته نیستند اما پدیده های پویا و نامیرا هستند، تصریح کرد: هر نسل با جنگی که تجربه کرده یا داستان هایی از که آن شنیده جنگ را بازتعریف می کند.
زارع با بیان اینکه روایت جنگ در واقع تاریخ حال است، گفت: افرادی که از پدیده جنگ برای ما روایتی ارایه می کنند و در آن فضای زیستی و فضای گفتمانی و پارادایم گفتمانی جنگ را برای مخاطب خود روایت می کنند، روایت جنگ بیانگر فهم، درک و استنباط کنشگران جنگی است که از آن کسب کرده اند.
وی خاطرنشان کرد: در روایت با سه عنصر مهم متن روایت، عمل اجتماعی و فضای گفتمانی و عمل گفتمانی مواجه هستیم. استاد دانشگاه تصریح کرد: روایت های جنگی که زنان دنیا به آن پرداخته اند با روایتی که در گفتمان انقلابی و گفتمان خود داریم، متفاوت است. در واقع بین نگاه زنان دنیا که جنگ را روایت می کنند با روایت زنان ایرانی از جنگ ایران و عراق تفاوت نگاه وجود دارد.
وی با اشاره به کتاب های نوشته شده در خصوص جنگ از منظر زنان در دنیا گفت: در کتاب «بدن ما میدان نبرد آنها» با چهره واقعی و خشونت بار کشورهایی که مدعی آزادی کرامت فرد انسانی و حقوق بشر انسانی هستند، آشنا می شویم. جنگ در این کتاب با چهره خشونت باری زنان و دختران را در خود می بلعد و هیچ نقطه امیدآفرینی در آن وجود ندارد و در این روایت زنان در جنگ جز خشونت و آسیب روحی و جسمی ندارند. در کتاب «زندگی، جنگ و دیگر هیچ» نیز آسیب هایی که جنگ بر جسم و روح زنان گذاشته است، پرداخته شده است.
زارع با بیان اینکه جنگ هایی با عنوان مقدس روایت می شود، نظیر جنگ های ایران و عراق و یا جنگ غزه نگاه متفاوتی به موضوع جنگ از سوی زنان مشاهده می کنیم، تاکید کرد: کتاب های زیادی در خصوص جنگ ایران و عراق با روایت زنانه نوشته شده است که در بررسی آنها به نقاط مشترکی در همه کتاب های جنگ ایران و عراق با روایت زنانه دست می یابیم.
وی ادامه داد: در تحلیل روایت ها حرف اصلی این بود که وقتی با روایت زنان از جنگ ایران و عراق مواجه می شویم با پدیده خشن و سخت مواجه هستیم اما زنان ایرانی با احساسات و عواطف خود به این پدیده سخت می پردازند و مولفه هایی چون خانواده، وطن و شهادت در تمام خط داستانی آنها پررنگ است.
زارع افزود: زنان ایرانی وقتی جنگ را روایت می کند به شدت دنبال صدور انقلاب هستند و خط سیر تلاش برای صدور انقلاب را در همه آثار مشاهده می کنیم. زنان ما در روایت خود تلاش می کنند حقانیت جبهه حق و سربازان خود را بفهمانند و در دفاع از آرمان های انقلاب تلاش می کنند. اعتقادشان به جهاد و شهادت را پررنگ می بینیم و خط و مرزهای شریعت در پیچیده ترین شرایط وجود دارد و اهمیت دارد و در روایت های خود برای ما این شاخص ها را بازنمایی می کنند.
وی با اشاره به جنایات جنگی در غزه گفت: اگر جریان غزه را در ادامه گفتمان انقلاب اسلامی ببینیم با زنانی که در غزه مواجه می شویم که فرهنگ شهادت و مقاومت برایشان اهمیت دارد، با زنانی در جنگ غزه مواجه می شویم که همچنان خط و مرزهای الهیاتی برایشان مهم است و به جهان نشان می دهند که جنگ، دفاع و مقاومت شان متفاوت از آن است که در جنگ های دیگر در دنیا رخ می دهد.
زارع تاکید کرد: در جنگ غزه و در ادامه جنگ ایران و عراق با خویشتن زنانه ای مواجه می شویم که این خویشتن زنانه می خواهد در زندگی روزمره، جنگ و دفاع را جای دهد و حیات طیبه ای که در زمان دفاع و جنگ در پیش گرفته است را به تصویر بکشد.
وی خاطرنشان کرد: جنگ رنج و درد به همراه دارد اما این رنج و دردها را برای ارتقای روحی می دانیم که مختص این گفتمان است که به رغم آنکه با خشونت ها و بلاهای خانمانسوزی مواجه می شوند اما همچنان برای ادامه زندگی و حیات تلاش می کنند.
زارع تاکید کرد: تعلق و وابستگی خانوادگی آن است که خود را با افراد اطراف خود تعریف می کند و برای همه پیش آمده که خودمان زجر بکشیم و به سختی بیفتیم اما اجازه ندهیم عزیزان مان به سختی بیفتند و این در حالی است که نهایت رنج یک زن این است که ببینند عزیزان اش در رنج هستند در حالی که در جنگی که با تقدس و الهیاتی که مواجه هستیم، زنان این تعلقات را به نردبانی تبدیل می کنند برای رسیدن به آرمان و تعالی که نمونه آرمانی آن می شود مادران شهدا و همسران شهدا.
وی گفت: مادران و همسران شهدا با روحیه مقاومت و ایثار یک نوع زیست جدید را در دفاع از میهن، اسلام، انقلاب و ارزش های اسلام و انقلاب تعریف می کنند.
در ادامه، دکتر زهرا داورپناه نیز در خصوص موضوع مادرانگی در فلسطین بیان کرد.
نظر شما