به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید قاسم یعقوبی، امام جمعه نیشابور امروز در مراسم تشییع پیکر محمدعلی اسلامی ندوشن در نیشابور اظهار کرد: در متون اسلامی ما، قرآن و احادیث جایگاه دانش و دانشمندان بسیار بلند و رفیع تعریف و شناخته شده و ملت بزرگ و نیشابور قهرمان ما براساس همین تعالیم قرآن و احادیث به عالمان و دانشمندان علم و دانش اهمیت زیادی می‌دهند.
وی بیان کرد: مردمان عالم‌دوست نیشابور در زیر قدم‌های دانشمندان پر و بال خضوع، خشوع و تواضع خود را پهن می‌کنند که این حرکت امروز نشانه محکم و دلیل روشن این ادعای حقیر است.
یعقوبی عنوان کرد: به همه شما مردم عزیز دانشمنددوست و دانش‌دوست که در تشییع پیکر این دانشمند فرهیخته، فرزند ایران، کسی که قریب به یک قرن برای فرهنگ و تاریخ ایران و کشور عزیز ما خون دل خورد، تلاش کرد و استخوان خورد کرد، مرحوم اسلامی ندوشن تشکر می‌کنم. به خانواده این استاد نیز تسلیت و همچنین تبریک می‌گویم. تسلیت به خاطر فقدان چنین استاد بزرگ و پدر ارزشمندی و تبریک به خاطر این اعتبار، آبرو و جایگاه اجتماعی و علمی است. مرد بزرگی که مایه افتخار، عزت و آبروی شما و ملت ایران است.
امام جمعه نیشابور ادامه داد: به نیشابوریان نیز تبریک می‌گویم که تا این میزان فرهنگ شما چشم پرکن است و در ارتفاع قرار دارد که استادی مانند اسلامی در خارج فوت کرده و سفارش می‌کند من را به ایران ببرید و در نیشابور دفن کنید. استاد فرمودند اگر بخواهیم ایران را خلاصه کنیم، خلاصه آن نیشابور است. این همان صحبت رهبر انقلاب بوده که در برگزاری کنگره شهدای نیشابور فرمودند نیشابور فشرده تاریخ و تمدن ایران است.
وی خاطرنشان کرد: این نگاه بزرگان ما از اساتید دانشگاه تا علما و مراجع به نیشابور نشان‌دهنده این جایگاه عظیم و بزرگ است. امیدوارم همان‌گونه که نیشابور در طول تاریخ غنی از پایگاه‌های تمدن‌سازی بوده در جمهوری اسلامی نیز پایگاهی برای تمدن نوین اسلامی باشد.
غزلی برای استاد
دکتر اصغر دادبه فیلسوف ادیب نیز در این مراسم اظهار کرد: گرچه در این فرصت کوتاه گفتن اینکه این بزرگمرد که بود چه کرد، میسر نیست اما می‌خواهم با دو شیوه به کوتاهی این کار را انجام دهم. شیوه نخست این است که غزلی از حافظ بخوانم و بگویم که این زبان حال و قال او خطاب به ایران بود. احساسی که او داشت و احساسی که من همواره داشتم در محتوای غزل این بوده که مخاطب با توجه به شنود معنایی شهر و حتی در نظر خواجه شیراز می‌تواند ایران باشد و همه احساسی که استاد آن زنده‌یاد ایران‌دوست می‌توانست بیان کند، در این غزل است.
جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست
عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم که تیغ ما به جز از ناله‌ای و آهی نیست
چرا ز کوی خرابات روی برتابم کز این بهم به جهان هیچ رسم و راهی نیست
زمانه گر بزند آتشم به خرمن عمر بگو بسوز که بر من به برگ کاهی نیست
غلام نرگس جماش آن سهی سروم که از شراب غرورش به کس نگاهی نیست
مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن که در شریعت ما غیر از این گناهی نیست
دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم‌آزاری‌ست
عنان کشیده رو ای پادشاه کشور حسن که نیست بر سر راهی که دادخواهی نیست
چنین که از همه سو دام راه می‌بینم به از حمایت زلفش مرا پناهی نیست
وی در خصوص بیت عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم/ که تیغ ما به جز از ناله‌ای و آهی نیست بیان کرد: ایرانی اهل صلح است، اهل جنگ نیست، ایرانی باشرف است. این حکمت ابدی ایران بوده که کم‌آزاری یعنی بی‌آزاری.
دادبه عنوان کرد: کسی بدون تحقیق گفته بود که ایشان پیوسته از ایران سخن گفت که باید اینجا بود و اینجا مرد اما حالا شنیدیم که آنجا بوده. نه جانم آنجا نبوده است. گاهی می‌رفت تا فرزندانش را ببیند و در دانشگاه‌های آنجا از ایران و ایرانیان سخن می‌گفت، بار آخر که رفت طبیب به دلیل بیماری اجازه نداد سوار هواپیما شود، به امید بهتر شدن سه، چهار سال طول کشید و سرنوشت این بود اما بقیه اینجا بود، اینجا نفس کشید، اینجا رنج کشید و اینجا شادی کرد.
این ادیب فلسفه‌دان گفت: دیگر اینکه من حامل پیام و سلام همشهریان او و همشریان خودم به مردم خراسان بزرگ به طور عام و نیشابور به طور خاص هستم و این امانت را به دست شما می‌سپارم. ایران در جهان دل جهان است و یزد ما در وسط آن کویر دل ایران بوده که از سه سرچشمه فرهنگ گرفته است. یکی خراسان بزرگ که بعد از اسلام فرهنگ ما اینجا دوباره قد راست کرد، شعر ما اینجا دوباره بالید و هرچه بود اینجا بود. اگر حمله ناجوانمردانه مغول نبود داستان ما داستان دیگری بود.
وی افزود: بعد از آن انتقال به فارس و مرکزیت فارس به لحاظ فرهنگی بود. یزد من و یزد دکتر اسلامی فرهنگی از باستان دارد که یکی از تجلیات آن این بود که ما در کنار هم با زرتشتی و یهودی آسوده زندگی می‌کردیم. تکثر دینی و مسالمت را من به چشم در کودکی و نوجوانی در شهر خود دیدم. یزد اصیل یزد اصلی نه یزد ۲۰ برابر شده، همچنان باقی است.
دادبه ادامه داد: یزد این مثلث را گرفت و با دو عامل یکی قنات مادی و دیری قنات معنوی تمدن ساخت. دریغا ما این عامل تمدن را از بین بردیم. ما قرن‌ها برای قنات زنده ماندیم؛ زیرا ما آب دیگری نداشتیم و با آن قنات فرهنگ ساختیم. قنات‌های معنوی ما نیز بزرگان علم، فلسفه و هنر در سراسر ایران هستند. در شهر من و شهر اسلامی ندوشن قنات‌های معنوی بسیاری با همه عدم امکانات پدید آمد که ندوشن یکی از گل‌های سرسبد آن قنات است.
این ادیب فلسفه‌دان خاطرنشان کرد: اسلامی ندوشن در کودکی سعدی می‌خواند و سعدی به قول خودش آغاز او بود و در نوجوانی فردوسی می‌خواند، با او می‌آمیزد و همه عمر ادامه می‌دهد. با این زیربنا چنین پدیده‌ای پدید می‌آید. ابن سینا یک فرضیه به نام انسان معلق در فضا دارد که می‌خواهد اثبات نفس کند. اسلامی ندوشن اگر خودش را با همه توضیحات ابن سینا در لحظاتی فراموش کرده باشد، ایران را از یاد نبرده است. ذهنش آکنده از ایران یعنی فرهنگ بود. اسلامی ندوشن در مصاحبه‌ای گفت که ایران هیچ وقت تنها نیست.
وی در خصوص انتخاب نیشابور برای محل دفن تصریح کرد: نیشابور چنان که استاد ندوشن هم گفتند خلاصه فرهنگ خراسان یعنی خلاصه فرهنگ ایران است. برای اینکه تحقیرمان کنند که گمان کردند ما تحقیر نمی‌شویم، بارها شنیدیم که مغول گفت اینجا بایست دور تو خط بکشم، شمشیر بیاورم و تو را بکشم.
دادبه اضافه کرد: مغول اینگونه بود که اگر شهری مقاومت نمی‌کرد کاری با آن شهر نداشت.
شهر یک میلیونی نیشابور که خبر از تمدن عظیم ما می‌دهد در آن روزگار دو بار درو شد؛ زیرا مقاومت می‌کرد. چه کسی می‌گوید مقاومت نبود؟ غلط کرده کسی که چنین چیزی می‌گوید. استاد اسلامی ندوشن این شهر را با این پیشینه که دو نماد آن عطار و خیام خفته‌اند به عنوان آرامگاه ابدی خود انتخاب کرد، این هدیه یزد به نیشابور بود.
وصیت نامه استاد همه را متعجب کرد
یکی از بخش‌های مهم مراسم تشییع و خاکسپاری دکتر محمد علی اسلامی ندوشن، قرائت وصیتنامه وی بود که توسط محمدجواد حق‌شناس به عنوان وکیل خانواده اسلامی ندوشن خوانده شد:
خواست من است که چون روز محتوم فرار رسد جنازه را از دانشگاه تهران گذرانده به نیشابور انتقال دهند و از آنجا ببرند و در دامنه کوه بینالود به خاک بسپارند. خراسان پرتاریخ‌ترین ایالت ایران است و نیشابور فراکشیده‌ترین شهر ایران.
اگر فوت من در خارج از ایران صورت گرفت جنازه به ایران انتقال داده شود.
آنچه از من برجای مانده کتاب‌هاست؛ امتیاز چاپ و تجدید چاپ آن را به نهاد آرامگاه فرودوسی واگذار می‌کنم.
عواید حاصل از آن‌ها به عنوان حق‌التالیف، صرف گل‌کاری و زیباسازی محوطه آرامگاه و جاده مشهد به توس خواهد شد.
امیدوارم که این خواست‌ها به خوبی اجرا شود.
از خانواده، همسر، دوستان و خوانندگانم خداحافظی می‌کنم.
بر روی گور من علاوه بر اسم، تاریخ تولد، و مرگ، این بیت حافظ نوشته خواهد شد:
اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند
مهر ۱۳۹۳
محمدعلی اسلامی ندوشن پنجم اردیبهشت سال ۱۴۰۱ در کانادا از دنیا رفت. در این مدت پیکر وی به صورت امانی در آرامگاهی به خاک سپرده شده بود. وی وصیت کرده بود که پس از فوت در شهر نیشابور و در جوار آرامگاه عطار و خیام به خاک سپرده شود. طبق وصیتنامه وی پیکرش در ۲۸ آبان‌ماه ۱۴۰۲ به ایران بازگردانده شد.
پایان پیام/
نظر شما